«حفیظ منصور»، کارشناس و نویسنده افغان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، اظهار داشت: جریان سیاسی جدیدی که توسط برخی از اعضای پیشین طالبان اعلام وجود کرده، در صورتی میتواند منشأ اثر واقع شود و نویدی از یک تحول اساسی به حساب آید که بتواند به عنوان بخشی از بدنه طالبان اما با رویکردی متفاوت و متعادل وارد سیاست در افغانستان شود.
وی افزود: در صورتی که این جریان به صورت مستقلانه و بدون ارتباط و هماهنگی با طالبان متخاصم به فعالیتهای سیاسی رو آورد نمیتواند به گونه چشمگیری از شدت خطری که از جانب طالبان متوجه مردم و دولت افغانستان است، بکاهد.
به اعتقاد این پژوهشگر افغان، جریان راه نجات در صورتی میتواند یک چشمانداز امیدوار کننده در راستای پایان خشونت و موفقیت روند صلح ایجاد کند که بتواند از طالبانی نمایندگی کند که هنوز به مخالفت مسلحانه خود علیه دولت و مردم افغانستان ادامه می‌دهند.
طالبان میتواند همزمان در 2 بخش نظامی و سیاسی فعالیت داشته باشند
حفیظ منصور در ادامه اظهار داشت: طالبان میتواند به صورت همزمان در 2 بخش نظامی و سیاسی فعالیت کند و نباید پنداشته شود که ایجاد جریان سیاسی از سوی طالبان مانع ادامه فعالیتهای نظامی این گروه خواهد شد.
وی افزود: برخی از جنبشهای جهان؛ از جمله «جنبش ایرلند شمالی» در انگلستان و «مبارزان فلسطینی» در کنار فعالیتهای نظامی خود شاخه سیاسی نیز داشتند و هرکدام با رویکرد خاص خود اهداف این جنبش را دنبال کرده‌اند.
این کارشناس سیاسی بر این باور است که طالبان نیز میتواند با استفاده از تجارب این گونه جنبشها به جای پافشاری به جنگ و تمرکز به تحرکات نظامی، بخشی از توان خود را معطوف به فعالیت در بخش سیاسی کرده و با رویکردی منعطف و متفاوت از گذشته عمل کند.
منصور خاطر نشان کرد: در قانون اساسی افغانستان فعالیت در قالب جریانهای سیاسی ثبت شده و رسمی به رسمیت شناخته شده و طالبان نیز میتواند در کنار بیش از 100 حزب سیاسی دیگر در این کشور، با دریافت مجوز رسمی در چارچوب قانون اساسی افغانستان وارد وادی رقابتهای سیاسی شود.
این آگاه امور سیاسی افغان در ادامه افزود: این که این حرکت سیاسی طالبان تا چه حد میتواند با استقبال مردمی مواجه شود و تا چه حد برنامهها و اهداف همسو با خواستها و نیازهای مردم برای خود تعریف کند، امری است که نیاز به گذشت زمان بیشتر دارد.
روشهای طالبان، ناملایمتر از اهدافی بوده که این گروه داشته است
حفیظ منصور در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: هرچند نمیتوان فهرستی از اهداف سیاسی طالبان ارائه داد اما با توجه به برخی از اهداف علنی طالبان میتوان گفت: روشهایی را که طالبان برای دستیابی به اهداف سیاسی خود برگزیده‌اند خشنتر و ناملایمتر از اهدافی بوده که این گروه آن را تعقیب میکرد.
به نظر این آگاه امور سیاسی، روشهایی مانند انتحار و انفجار سبب شد که طالبان نتواند فراتر از تولید ترس و ایجاد نفرت کاری کند و دستآوردی داشته باشد.
به گفته منصور اکنون زمان آن رسیده که طالبان اندکی تأمل کند و راهها و روشهای دیگری را برای دنبال کردن اهداف و طرح دیدگاههای سیاسی خود بیازماید.
انتهای پیام/.
