استاد کامبیز درم‌بخش در حاشیه نخستین جشنواره بهاره‌های سیلک کاشان در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در کاشان اظهار داشت: در حال حاضر بیش از 10 کاریکاتور حرفه‌ای بیشتر در کشور نداریم که به صورت حرفه‌ای کار می‌کنند و باید سالی یک‌بار منتظر فراخوانی در ایران و یا خارج از کشور بود تا آثاری ارسال کنند بلکه جایزه‌ای را دریافت کنند.
وی افزود: به دلیل نداشتن مجله و روزنامه‌ای تخصصی، هنرمندان کاریکاتوریست یا جذب فیلم‌های انیمیشن می‌شوند که آنها نیز بودجه‌ای ندارند و یا اینکه مجبورند به دنبال تصویرگری کتاب کودک بروند که به دلیل چاپ معدود کتاب نیازی به این تعداد تصویرگر نیست.
به گفته وی خانه کاریکاتور نیز که زیر یرپوشش حمایت شهرداری است برخی اوقات نمایشگاهی و یا کتابی چاپ و یا کلاس کاریکاتور در مقاطع متوسطه برگزار می‌کنند که این برنامه‌ها نیز همیشه معطل بودجه‌هایی هستند که باید به آنها داده شود که به طور عمده تخصیص نمی‌یابد.
عضو انجمن هنرمندان و پیشکسوتان ایران اذعان داشت: جوانان با استعداد زیادی داریم که بسیاری از آنها صاحب عنوان و جایزه در کشورهای بزرگ دنیا هستند و در ایران نیز از جایگاه خوبی برخوردار هستند اما هیچ کدام از این هنرمندان جوان و با استعداد نمی‌دانند آثار خود را باید کجا ارائه کنند.
درم‌بخش افزود: مطبوعاتی که آثار کاریکاتوریست‌های جوان کشور را چاپ کنند اندک و به اندازه انگشتان یک دست هم نیست و مجله تخصصی قابل توجهی نیز در این زمینه وجود ندارد تا به مردم عرضه شود.
به گفته وی، مجله توفیق یک مجله ایده‌آل و انتقادی قبل از انقلاب بود که مشکلاتی داشت اما بعد از مجله توفیق، دیگر مجله‌ای نداشتیم که این قدر پویا و منتقد باشد و مجلاتی که کاریکاتور چاپ می‌کنند به اصطلاح یکی به نعل و یکی به میخ است.
وی خاطرنشان کرد: بعد از تعطیلی گل آقا، مجله طنز و کاریکاتور آقای علی‌زاده و مجله خط خطی و مجله دیگری به نام مشرقیه که تازگی‌ها چاپ می‌شود همه ماهنامه هستند و رویکرد آنها بیشتر تفریحی است.
درم‌بخش در ادامه با اشاره به این که صاحبان مطبوعات زیاد تمایلی به چاپ کاریکاتور ندارند ابراز داشت: کاریکاتور موضوع حساسی است که سیاست‌مدارهای ما باید آستانه تحمل خود را در باره کاریکاتور و موضوعات انتقادی آن افزایش دهند.
به گفته وی چاپ کاریکاتورهایی با موضوعات روز و انتقادی در همه کشورهای دنیا حتی در کشورهای همسایه نظیر عراق، افغانستان، پاکستان و ترکیه صورت می‌گیرد.
عضو انجمن هنرمندان و پیشکسوتان ایران یادآور شد: انتقاد به معنای دشمنی نیست انتقاد راهنمایی و در مقام دارویی برای بهبودی درد و مشکلی تجویز می‌شود و هنر کاریکاتوریست مانند پزشکی است که به موقع دردی را تشخیص و درمان می‌کند.
وی با بیان اینکه وظیفه کاریکاتوریست درمان مشکلات جامعه است تأکید کرد: کاریکاتوریست به عنوان کسی که می‌تواند از راه هنر دقیقا دست خود را روی دردهای جامعه بگذارد وجودش برای کشور ضروری است اما متأسفانه در کشور ما زیاد به هنرمندان کاریکاتوریست از جمله خود من توجهی نمی‌شود.
درم‌بخش تصریح کرد: هرچند به کاریکاتوریست‌هایی مثل من به دلیل سابقه، شغل و شهرتی که بعد از سال‌ها کسب کرده‌اند اقبال بیشتری نشان داده می‌شود اما واقیعت این است که هنرمندان کاریکاتوریست ایران پس از مدتی از شغلی که انتخاب کرده‌اند دلسرد می‌شوند.
وی تشویق و حمایت مردم از آثار هنرمندان کاریکاتوریست را یکی از راهکارهای تشویق هنرمندان کاریکاتوریست به ادامه فعالیت دانست و گفت: اکثر مردم ایران به دنبال مطالعه رایگان هستند و به جای خرید روزنامه و مجله، روزنامه و مجلات را سروپایی می‌خوانند و پولی برای خرید آن نمی‌پردازند و این به هنرهایی نظیر کاریکاتور ضربه می‌زند.
به گفته وی نمونه بارز عدم استقبال از مکتوبات را می‌توان در تیراژ چاپ کتاب‌ها مشاهده کرد که کتاب‌ها از تیراژ 500 جلد به صورت معمول و 2 هزار و 500 برای نویسندگان شاخص و معروف فراتر نمی‌رود.
درم‌بخش بر فرهنگ مطالعه در کشور تأکید و عنوان کرد: استقبال مردم از کتاب و روزنامه و مجلات تأثیر زیادی بر رفع مشکلات این بخش دارد.
عضو افتخاری انجمن گرافیست‌های ایران، همچنین برگزاری نمایشگاه‌های داخلی و خارجی، تامین هزینه‌های سفر هنرمندان به خارج از کشور و حضور آنان در نمایشگاه‌ها را در رونق هنر کاریکاتور نقش‌آفرین دانست.
پیشکسوت هنر کاریکاتور کشورمان، از کشور ایران به عنوان چهار کشور مطرح در هنر کاریکاتور جهان نام برد و بیان داشت: دنیا برای کاریکاتور ایران حساب ویژه‌ای باز کرده است اما آن طور که کاریکاتوریست‌های خارجی معروف هستند کاریکاتوریست‌های ایرانی‌ها به شهرت نرسیده‌اند چون کمتر به مجلات بزرگ دنیا دسترسی داشته و کمتر معرفی شده‌اند اما استعدادها زیاد است و فقط نیازمند بستری هستند که بتوانند توانایی‌های خود را عرضه کنند.
انتهای پیام/2406/ک40/ض1002
