به گزارش خبرگزاری فارس از آبیک، روز 12 بهمن 1357، پرشکوه ترین استقبال تاریخی رقم خورد و هواپیمای ایرفرانس به شماره 4721 در حوالی ساعت 9 صبح در فرودگاه مهرآباد نشست و حضرت امام (ره)، با قلبی آرام و مطمئن پس از 15 سال هجرت، گام به خاک میهن اسلامی گذاشتند.
سرنشینان هواپیما 50 تن از همراهان امام و 150 تن از خبرنگاران رسانه‌های خارجی بودند.
هواپیمای مذکور که «پرواز انقلاب» لقب گرفت در ساعت نه و بیست و هفت دقیقه و سی ثانیه در فرودگاه مهرآباد بر زمین نشست.
کاپیتان «بیوک سیدان»، خلبان بالگرد حامل امام خمینی(ره) در روز ورود ایشان به میهن اسلامی، در گفت‌وگویی گفته بود: روز یازدهم بهمن سال 57 طی تماسی از من خواسته شد که حضرت امام(ره) به وسیله یک فروند بالگرد از بهشت زهرا به تهران منتقل شود.
صبح روز دوازدهم بهمن بعد از نماز صبح از خدا خواستم که به من کمک کند تا این ماموریت بسیار حساس و سرنوشت ساز را با موفقیت به پایان برسانم. وقتی می خواستم از منزل خارج شوم، همسرم در حالی که اشک از چشمانش سرازیر شده بود و زیر لب مشغول دعا کردن بود، من را تا در منزل بدرقه کرد.
وقتی به محل کارم رسیدم، طی تماسی با سروان جلالی، مسئول نگهداری هلی‌کوپترها از وی خواستم که پرونده تمامی هلی‌کوپترهای آماده پرواز را بیاورد و پس از بررسی پرونده ها، بهترین هلی‌کوپتر که از هر لحاظ آماده پرواز بود را انتخاب کردم.
با درخواست من مبنی بر انتخاب یک نفر مهندس پرواز جوان و زرنگ، سروان جلالی، آقای دشتبان را معرفی کرد و با حضور آقایان دشتبان و جلالی، موضوع ماموریت را به آنها گفتم و آنها نیز با اطلاع از این ماموریت، بسیار هیجان زده و خوشحال شدند.
به آقایان دشتبان و جلالی تاکید کردم که این ماموریت به کلی سری است و هیچ فردی نباید تا پایان انجام این ماموریت از آن اطلاع پیدا کند.
وقتی امام(ره) وارد هلی‌کوپتر شدند، زبان من بند آمده بود و توان صحبت کردن نداشتم و احساس کردم ریگ کوچکی در برابر کوه هستم.
بنابر این گزارش، ساعت 9و 20 دقیقه گروهی از منتخبین کمیته استقبال از امام وارد هواپیما شدند و رأس ساعت 9 و 33 دقیقه و 30 ثانیه، امام، در میان حلقه این گروه منتخب از پله‌های هواپیما فرود آمدند.
یک دقیقه بعد امام، در حلقه مأموران حفاظت و پلیس فرودگاه و هواداران امام و برگزیدگان کمیته استقبال سوار اتومبیل بنزی که در فرودگاه آماده بود، شدند و اتومبیل در میان فریادهای شور و هیجان مستقبلین به سوی خروجی فرودگاه به راه افتاد.
جمعیت میلیونی مردم سبب شده بود اداره امور حتی از توان کمیته 70 هزار نفری استقبال نیز خارج شود. فاصله 33 کیلومتری میدان آزادی تا بهشت زهرا مملو از جمعیت بود و ماشین حامل امام قادر به طی مسیر نبود. به ناچار از بالگرد استفاده شد و در نهایت، قطعه 17 شهدا واقع در بهشت زهرا برای فرود امام در نظر گرفته شد.
*استقبال بی‌سابقه از امام در بهشت زهرا
در بهشت زهرا از امام خمینی (ره) چنان استقبالی شد که به راستی بی‌سابقه و یک حادثه استثنایی بود، امام (ره) در میان غریو فریادها و شعارهای مردم مسافتی را پیاده طی کردند و سپس با یک اتومبیل به قطعه 17 بهشت زهرا رفتند و در آنجا برای شهدا دعا و طلب مغفرت کردند؛ امام خمینی (ره) سپس به جایگاه ویژه‌ای که برپا شده بود رفتند، که در آنجا پسری 11 ساله آیاتی از کلام‌الله مجید قرائت کرد و سپس یکی از بستگان یکی از شهدا بیانیه‌ای را قرائت کرد، سپس امام خمینی (ره) در میان انبوه جمعیت حاضر در بهشت زهرا سخنان مهمی ایراد فرمودند که بازتاب گسترده‌ای در ایران و جهان داشت.
بدین ترتیب از ورود امام ده روز تاریخی که بعدها دهه فجر انقلاب اسلامی نام گرفت، سپری شد تا طومار رژیم پهلوی و 2500 سال استبداد شاهنشاهی برای همیشه در هم تنیده شود.
انقلاب اسلامی ایران، متولد لحظه‌های ناب حضور است، حضوری که اراده و ایمان مردم را در قاب انقلاب اسلامی تصویر می‌کند، بازخوانی این لحظه‌ها ما را در پیروزی انقلاب شکوهمند و لمس حضور رهبری استوار «امام خمینی(ره)» با مردان واقعی آن زمان همگام می‌کند.
«امام آمد» تیتری ساده اما خبری مهم برای ملت هوشیار ایران اسلامی بود، خبری که عمق جان را برای استقبال تاریخی از بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی مهیا می‌کرد.
بالگرد تاریخی حامل امام راحل به عنوان «پرواز انقلاب» 22 و 23 بهمن ماه برای بازدید خانواده‌های آمادگاه اصلی و عمومی و هوانیروز در ورودی پایگاه هوانیروز شهید جواد امینی شهرستان آبیک در سه کیلومتری شهر آبیک به نمایش گذاشته شده است تا خاطرات ورود امام راحل در 12 بهمن سال 57 در اذهان تداعی و بازنگری شود.
انتهای پیام/77006/خ30/پو3002
