به گزارش خبرگزاری فارس از شرق هرمزگان، طی سالهای گذشته اینقدر از محرومیتهای بشاگرد در رسانهها و سایر بخشها گفته شده است، که این نام دیگر برای اغلب ایرانیان نامی آشنا است.
به واسطه مطرح شدن بشاگرد در دهه شصت و به خاطر محرومیتهایی که این منطقه به دلیل قرار گرفتن در انزوای طبیعی داشته و دارد، تلاشها و خدماتی شایان در توسعه این منطقه تاکنون صورت پذیرفته است، که در کنار این خدمات هنوز وجود برخی محرومیتها زیربنایی مانند راه و آب مردم شهرستان را رنج میدهد.
این در حالی است که بشاگرد در سال 88 سرانجام از شهرستان جاسک تفکیک و تبدیل به یک شهرستان با سه بخش، بخش مرکزی، گافر پارامونت و گوهران شد، این موضوع موجبات شادمانی اهالی بشاگرد را به دنبال داشت و سوم اردیبهشت را به عنوان روز بشاگرد میشناسند.
در این اقدام دولت دهم با مطالعاتی که به گفته دولت مردان صورت پذیرفته بود مرکز شهرستان را شهر سردشت انتخاب کرد.
یادآور میشود، بشاگرد تا قبل از اینکه به جاسک از نظر اداری و تقسیمات کشوری ملحق شود، مدتی نیز به عنوان یک منطقه از شهرستان میناب محسوب میشود که در دهه 70 این شهرستان از میناب تفکیک و به شهرستان جاسک ملحق شد.
اما نکتهای که بسیار حایز اهمیت و قابل تامل میباشد این است که در تمامی سالهایی که بشاگرد در بخشی از میناب و جاسک محسوب میشده است، روستای انگهران (گوهران فعلی) مرکز بخش بشاگرد بوده است و در همین راستا در گوهران تعدادی از ارگانهای دولتی برای خدمات رسانی در این بخش مستقر شده بودند.
و میتوان گفت که زیرساختهای لازم بیشتر در انگهران از طرف بخشهای خدمترسان ایجاد و فعال شده بود تا اینکه در شهر سردشت که اکنون به عنوان مرکز شهرستان شناخته میشود.
اما مردم منطقه بشاگرد از زمان تبدیل به بخش تا شهرستان شدن علاوه بر محرومیتهای موجود، از برخی از مشکلات سازمانی و بورکراسیهای نامربوط نیز رنج کشیده و تجربههای متفاوتی را در این زمینه داشته که کماکان نیز با مسائل اینچنینی دست و پنجه نرم میکنند.
روال معمول و یا بعضا قانونی و ساختاری در زمان مستقل شدن یک بخش پیرامون فعالیت ادارات و سازمانها اینگونه است که تمام ارگانهای دولتی برای خدمات رسانی در مرکز شهرستانهای جدید مستقر و فعال شوند و یا اینکه برخی از ارگانهای موجود در هر شهرستان نیز طبق مقررات از ارگانهای همتای خود در مرکز استان پیروی کنند.
اما این مبحث برای بشاگرد همانند سایر مسائل آن، پیچیده و غیرمنطقی شده است، چرا که با الحاق بشاگرد به شهرستان جاسک (در دهه هفتاد) برخی از ارگانهای دولتی آن زیر نظر شهرستان میناب باقی مانده و برخی دیگر زیر نظر شهرستان جاسک رفت.
با شهرستان شدن بشاگرد و مستقل شدن ارگانهای دولتی این ماجرا پیچیدهتر نیز شد، به نحوی که اکنون مرکز شهرستان بشاگرد شهر سردشت قرار گرفته است، و بایستی مطابق با عرف سیاسی و قانونی تمام مدیریت ارگانهای دولتی در این شهر مستقر شود و نماینده یا شاخهای از ارگانها نیز در مرکز بخشها استقرار یابد.
این در حالی است که با گذشت تقریباً چهار سال از شهرستان شدن بشاگرد هنوز ادارات و ارگانهای دولتی که باید در مرکز شهرستان استقرار یابند استقرار نیافته و مردم این شهرستان جهت پیگیری و برخی از امور خود دچار مشکل شدهاند.
*استقرار ادارات بشاگرد در میناب، جاسک و شهر گوهران
نکته جالب اینکه در حال حاضر ساختمان مدیریت ادارات بشاگرد همانند آموزش و پرورش، شبکه بهداشت و درمان، جمعیت هلال احمر، منابع طبیعی و دامپزشکی در شهر گوهران (که مرکز شهرستان نیست)، دادگستری و اداره اطلاعات در شهرستان جاسک، و کمیته امداد در شهرستان میناب مستقر است.
اما مشکلات اداری شهرستان بشاگرد به همین جا ختم نمیشود، چرا که ارگانهایی مانند تامین اجتماعی، بیمه خدمات درمانی، بنیاد شهید و امور ایثارگران، تعاون روستایی نه تنها در بشاگرد ساختاری ندارند بلکه همانند دستگاههای نامبرده در شهرستانهای اطراف نیز به مردم شهرستان بشاگرد خدمات نمیدهند، و در این راستا شهروندان برای حل امور خود باید راه مرکز استان یعنی بندرعباس را در پیش بگیرند.
وجود این امر یعنی پراکندگی ارگانهای دولتی شهرستان بشاگرد با گذشت چهار سال از زمان استقلال این شهرستان از جاسک، نه تنها مردم ساکن شهرستان که حتی مسئولان این شهرستان را نیز دچار نوعی سردرگمی کرده است.
به عنوان نمونه اگر یک فرد در بشاگرد دچار یک سانحه تصادف یا سرقت شود، مجبور است فاصله 150 کیلومتری شهرستان جاسک تا بشاگرد (که از نظر بستر جادهای، مسیر نامناسب به شمار میرود) و سردشت تا گوهران را چندین مرتبه طی طریق کند.
یعقوب دادعلیزاده عضو شورای اسلامی شهرستان بشاگرد در گفتوگویی با خبرنگار خبرگزاری فارس در این شهرستان در همین راستا افزود: شهرستان بشاگرد هنوز در برخی موارد فقط عنوان شهرستان را یدک میکشد که هنوز متاسفانه با گذشت چهار الی پنج سال هنوز مردم این شهرستان برای پیگیری برخی امور اداری خود مجبور به سفر به شهرستانهای اطراف یا حتی تا مرکز استان هستند.
ابراهیم مرادیزاده معتمد و عضو سابق شورای اسلامی شهرستان بشاگرد نیز در گفتوگو با خبرنگار فارس افزود: شورای اسلامی شهرستان بشاگرد بیش از 26 مرتبه جهت پیگیری استقرار ادارات به استانداری در زمان استانداران سابق مراجعه کرده به نحوی که استانداران مرتب قول استقرار ادارات را در مرکز شهرستان دادهاند که این وعدهها تاکنون عملی نشده و کماکان مردم این شهرستان میان شهرستانهای میناب و جاسک و شهر گوهران برای رفع امور اداری خود دچار مشقتهای فراوان میشوند.
مرادیزاده اظهار داشت: برخی ادارات مانند دادگستری بحث نداشتن فضا (حدود 7 الی 8 ماه پیش) را مطرح کردند که فرماندار شهرستان یک ساختمان به دادگستری اختصاص داد که متاسفانه بنا به هیچ دلیلی دادگستری از شهرستان جاسک به بشاگرد نیامد و در شهرستان مستقر نشد.
*آسیب جدی زلزله به برخی فضاهای اداری در شهر گوهران
همچنین ابراهیم مرادیزاده با اشاره به رخداد زلزله اخیر در بشاگرد گفت: اداره آموزش و پرورش در شهر گوهران آسیبهای جدی دیده است که برخی از اتاقهای این اداره حتی تخلیه شده و در نمازخانه این اداره امور خود را انجام میدهند.
وی افزود: برخی از واحدهای اداری شبکه بهداشت و درمان شهرستان نیز با توجه به کمبود فضاهای اداری در شهر گوهران در کانکس مستقر شده و این در حالی است که برخی از شاخههای اداری شبکه بهداشت و درمان (امور مالی) در ساختمانهای اطراف با فاصلههای زیاد مستقر است.
مرادیزاده افزود: به عنوان نمونه برخی از کارکنان این دو اداره هم غیربومی هستند که جهت استراحت و دسترسی به خوابگاههای خود مجبورند هر روز فاصله گوهران تا شهر سردشت را طی کنند.
این معتمد محلی در ادامه گفت: جالب است بدانید دو اداره آموزش و پرورش و شبکه بهداشت که فضاهای کنونی آن در شهر گوهران آسیب جدی دیده است در مرکز شهرستان دارای فضاهای شیک و بزرگ و نوساز هستند که از استقرار در شهر سردشت امتناع میکنند که چندین مرتبه با مدیر کل آموزش و پرورش استان هرمزگان و رئیس دانشگاه علوم پزشکی استان هرمزگان مکاتبه و حتی حضوری پیگیری کردیم که این آقایان به استقرار ادارات توجهی ندارند و فقط در این میان حقوق شهروندی مردم بشاگرد را نادیده گرفتهاند که مردم بشاگرد هم از این کم لطفیها نگران شدهاند.
وی ادامه داد: ما شهرستانی میخواهیم که یکپارچه و حداقل از عهده امور اداری مردم خود بر آید و اکنون مسئولان مربوطه اعم از فرماندار شهرستان و مدیران کل هیچ توجیهی و حرفی برای مردم بشاگرد ندارد زیرا چهار سال از زمان شهرستان شدن بشاگرد میگذرد و دیگر تکرار عبارت شهرستان نوبنیاد یا نوپا برای خود مسئولان نیز چندان خوشایند نیست و بایستی مسئولان مربوطه برای مردم بشاگرد عملکرد چندین ساله خود را در خصوص بشاگرد توضیح دهند و طفره نروند.
*بخشداری اجارهای گافر و پارامونت با یک کارمند
اما در بخش گافر و پارامونت که ساختمان بخشداری در یک واحد مسکونی اجارهای مستقر شده است، بخشداری کماکان و پس از گذشت چهار سال از تاسیس به غیر از بخشدار تنها یک کارمند دارد.
محمد محمدیزاده رئیس شورای اسلامی بخش گافر و پارامونت نیز از روند استقرار ادارات در بخش گافر و پارامونت اظهار نگرانی کرد و گفت: حتی ارگانهایی که خدمات اولیه میدهند مانند اداره آب و برق و بهداشت و ... در این بخش استقرار نیافتهاند و همچنین ادامه میدهد در یک برهه زمانی کوتاه تنها اداره اتفاقات برق در این بخش استقرار یافت که سال گذشته بنا به هیچ دلیلی از این بخش هم بساط خود را جمع کرد و رفت.
حال باید تدبیر دولت مردان و استاندار هرمزگان را در خصوص رفع مشکلات اداری و استقرار ارگانهای دولتی در شهرستان بشاگرد و بخشهای تابعه آن را دید چرا که ثبات ارگانهای دولتی مطابق قوانین و عرف سیاسی میتواند از برخی بلاتکلیفیها و مشکلات مردم کاسته و توسعه را به دنبال داشته باشد.
انتهای پیام/88001/ع40