به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، بازی جزئی از زندگی کودکان بوده و نقش بازی در رشد کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است و از گذشتههای دور نسبت به بازی نگرشهای مثبت و منفی مختلفی وجود داشته است.
کودکان به همراه بازی با اسباببازیهای مختلف نقش اجتماعی خود را در جامعه و همچنین مهارت زندگی کردن را میآموزند.
کودکان در طول روز ساعات زیادی را صرف بازی میکنند و این کار قطعاً به شکلگیری شخصیت آنها در آینده کمک میکند.
اسباببازی موجب ارتباط بیشتر کودکان با محیط بیرون میشود و انجام بازیها افکار و دنیای اجتماعی کودکان را گسترش میدهد.
انتخاب اسباب بازی مناسب برای کودکان مهم است و والدین باید در انتخاب اسباب بازی متناسب با سن کودکان دقت کنند. اسباب بازیها باعث به وجود آمدن رفتارهای خاصی در کودکان میشود و به تکامل فکری و جسمی کودکان نیز کمک میکند.
والدین باید با فراهم کردن فرصت بازی مناسب و انتخاب بازیهای مناسب آنها را به فعالیت بیشتر جذب کنند چراکه فعالیت فیزیکی اهمیت زیادی در رشد و شکلگیری شخصیت کودکان دارد.
امروزه زندگی در آپارتمانهای نقلی کوچک و پیشرفت امکانات کودکان را گوشهگیر کرده و آنها ساعتها به تنهایی در گوشهای مشغول بازی میشود.
این گوشهنشینی کودکان قطعا آسیبهایی به دنبال دارد که باید با برنامهریزی از وقوع اتفاقات ناگوار در آینده جلوگیری کرد.
* ناآگاهی والدین سبب تشدید گرایش کودکان به بازیهای رایانهای است
نبود فضای مناسب بازی و ورزش برای کودکان، گرایش بیرویه کودکان به استفاده از بازیهای رایانهای، نشستن پای برنامههای تلویزیونی و... به دلیل ناآگاهی والدین تشدید مییابد.
عادت دادن کودکان به داشتن تحرک و فعالیت بدنی متوسط ضامن سلامت آنها در بزرگسالی و ارتقای سطح سلامت در جامعه خواهد بود.
کودکان در سنین پایین به فعالیت احتیاج دارند و اگر حرکتی نداشته باشند دچار عدم فعالیت و زندگی ساکن در دوران بزرگسالی خواهند شد.
هنگامی که کودکان کوچک هستند، بازی کردن مهمترین کاری است که انجام میدهند. بنابراین حمایت و تشویق والدین نقش بسزایی دارد. والدین باید در رفتار خود تجدید نظر کنند تا کودکانشان به عدم فعالیت و به تنهایی بازی کردن با موبایل و رایانه دچار نشوند.
* بازی برای کودکان همانند کلام برای بزرگسالان است
یک روانشناس کودک با اشاره به اینکه بازی برای کودکان همانند کلام برای بزرگسالان است، ابراز داشت: بازی وسیلهای برای بیان احساسات، برقراری روابط، توصیف تجربیات، آشکار کردن آرزوها و خود شکوفایی است.
املیلا محمودی فعالیت بازی را تلاش کودک برای کنار آمدن با محیط دانست و گفت: کودک از این طریق خود را در مییابد و دنیا را درک میکند.
وی کاهش تنشهای روانی را جزو عملکردهای زیستی بازی دانست و افزود: مطمئناً بازی مهارتهای حرکتی و هماهنگی کودک را رشد میدهد.
این روانشناس کودک ادامه داد: بازی باعث رشد مهارتهای اجتماعی شده که در روند تعامل با دیگران آموخته میشود و روی سازگاریهای بعدی در دوران بزرگسالی تاثیر میگذارد.
محمودی با اشاره به اینکه کودکان معمولاً بین دو تا سه سالگی بازی با دیگر کودکان را آغاز میکنند، ادامه داد: از دیدگاه «آدلر» اگر علاقه اجتماعی کودک رشد نیافته باشد کودک در همکاری با دیگران فاقد این علاقه مهم خواهد بود.
* کودکان با بازی احساسات اجتماعی خود را آشکار میکنند
وی با تاکید بر اینکه کودک در بازی نه تنها احساسات اجتماعی خود را آشکار میکند بلکه فرصت مییابد که آن را رشد و گسترش دهد، تصریح کرد: بنابراین اگر یک کودک هنوز شیوههای قابل قبولی برای تعیین مکان خود در بازی پیدا نکرده باشد باید فرصتهایی در اختیار او قرار گیرد که برای ملحق شدن به بازی دسته جمعی تشویق شود.
این روانشناس کودک اضافه کرد: خانههای مینیاتوری، انواع عروسکها و حیوانات عروسکی برای این نوع بازیها مناسب است.
محمودی در پایان به نقش بازیهای رایانهای در تحرک کودکان اشاره کرد و اذعان داشت: انواع بازیهای رایانهای علاوه بر ایجاد ضعف در مهارتهای حرکتی و هماهنگیهای حسی و حرکتی به دلیل کاهش روابط کودک با دیگر همسالان در این سن مناسب به نظر نمیرسد.
درباره فواید بازی و نقش آن در پرورش جسم پژوهشهای بسیاری انجام شده و کارشناسان و پژوهشگران به این نتیجه روشن رسیدهاند که بازی نیاز اولیه و ضروری کودکان است.
هر چه امکان پرداختن کودکان به بازیهای سالم و سازنده بیشتر باشد فکر و ذهن و جسم کودکان بهتر پرورش مییابد و خصوصیتهای اجتماعی آنها بهبود مییابد.
انتهای پیام/73008/ن40/ف4004