حجت‌الاسلام محمد غفوری امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در قم، با بیان اینکه هدف کلی در زندگی ائمه (ع) حفظ شریعت جدشان است، اظهار کرد: گاهی مردم به اشتباه تصور می‌کنند شجاعت امامان با یکدیگر متفاوت بوده، برخی صلح‌جو و برخی دیگر جنگ‌طلب بودند.
وی با اشاره به اینکه به طور قطع امامان معصوم مصالح خود را در نظر نمی‌گرفتند، گفت: آنچه برای اهل بیت (ع) در هر موقعیتی اهمیت داشت شرایط مسلمین بود.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بیان اینکه صلح امام حسن(ع) قابل توجه است، اظهار کرد: اگر این موضوع را به صورت ریشه‌ای بررسی کنیم متوجه تفاوت شرایط عصر امام حسن(ع) و امام حسین(ع) می‌شویم.
غفوری در ادامه گفت: علت صلح امام حسن (ع) مصلحت اسلام و جلوگیری از نابودی آن بود.
وی در بیان شخصیت معاویه گفت: معاویه از صحابی پیامبر اکرم (ص) بود این فرد که حق و باطل را با هم می‌آمیخت رفتارهای خود را به گونه‌ای انجام داده و آن را ترویج می‌داد که گویی حق با اوست.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بیان اینکه شخصیت معاویه و یزید قابل قیاس نیست، در ادامه افزود: معاویه اعمال خود را موجه جلوه می‌داد و به دلیل اینکه او در ظاهر اهل نماز و دلسوز مسلمانان بود، قیام کردن در مقابل چنین فردی امکان نداشت.
غفوری با اشاره به اینکه معاویه خشونت یزید را نداشت، بیان کرد: معاویه صلحنامه سفید را به نزد امام حسن (ع) فرستاد تا شرایط صلح را در آن بنویسند در حالیکه زیر آن را امضا کرده بود.
وی با بیان اینکه معاویه تمام شرایط صلح از طرف امام مجتبی (ع) را پذیرفته بود، گفت: از سوی دیگر معاویه نیروی سپاه امام را با پرداخت پول شکسته و نیروهای امام حسن (ع) را علیه ایشان تحریک کرد.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با یادآوری تفرقه در سپاه امام مجتبی(ع) ادامه داد: اما امام حسین (ع) در کربلا سپاهی داشتند که حاضر بودند برای ایشان هزار بار جان خود را فدا کنند.
غفوری با بیان اینکه برخی از یاران امام حسن (ع) به معاویه پیشنهاد دادند که حاضرند امام را به معاویه تسلیم کنند، گفت: با این شرایط امام چاره‌ای جز پذیرش صلح نداشتند.
وی افزود: در این شرایط جنگ با معاویه موجب جنگ داخلی در سپاه امام حسن (ع) می‌شد و برای مسلمانان جنگ صحابه و نوه پیامبر (ص) قابل درک نبود.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: چه بسا اگر جنگی در می‌گرفت نتیجه‌ای جز شهادت فرزندان امام علی (ع) نداشت و جامعه شیعه بدون رهبر می‌ماند.
غفوری در ادامه گفت: با تدابیر امام حسن(ع) این امکان برای سیدالشهدا(ع) به وجود آمد تا در مقابل یزید قیام کنند.
وی عدم تعیین جانشین برای معاویه و رسیدن حکومت بعد از مرگ معاویه به امام مجتبی(ع) را یکی از مفاد صلحنامه امام و معاویه دانست.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در پاسخ به این سئوال که زمان شهادت امام مجتبی(ع) هفت صفر است یا 28 صفر گفت: در زمان صفویه حکومت بنا به دلایلی اقدام به تغییر زمان شهادت و تولد معصومین(ع) کرد و تاریخ هفت صفر از آن زمان به وجود آمده اما تاریخ 28 صفر به احتمال قوی زمان شهادت امام است.
وی با اشاره به صفت کریم امام حسن (ع) گفت: در این امام بزرگوار روحیه کرامت انعکاس بیشتری داشته ایشان در زندگی خود چندین بار تمام دارایی خود را در راه خدا انفاق کردند.
انتهای پیام/2258/ع40/آ3004
