به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، روزنامههای امروز چاپ کابل در دیدگاهها و سرمقالههای خود در خصوص مسائل کلیدی افغانستان تمرکز کرده و آنها را از زوایای مختلف به بررسی گرفته که بخشهایی از آن در زیر منعکس شده است:
روزنامه «سخن جدید» در سرمقاله خود آورده است که اذعان رئیسجمهور کرزی به تفاوت تعریف تروریسم از نظر آمریکا با آنچه افغانستان از آن استنباط میکند، موضوع تازهای نیست که از سیاست کاخ سفید در قبال این پدیده پرده برداری شده باشد.
به نوشته روزنامه، مفاهیم و مسائلی چون تروریسم، تجاوز یا هر موضوع دیگری که با قضیه افغانستان مرتبط باشد، وقتی میتواند برای آمریکا حساسیتزا باشد که در راستای اختلال در منافع سیاسی آن کشور صورت گرفته و مانعی در راه گسترش قدرت آن به وجود بیاورد، به همین دلیل است که وقتی پاکستان به خاک افغانستان حمله میکند، بدون توجه به تعهدی که در دفاع از افغانستان سپرده است، بر روی تعهدات خود پا میگذارد.
روزنامه «ماندگار»، در سرمقاله خود با تأکید بر این که قرارداد امنیتی با آمریکا باید تضمین کننده ثبات در افغانستان باشد، نوشته است: همواره گفته میشود که قرارداد امنیتی قربانی شروط شخصی کرزی شده، و اکنون نیز علیالظاهر دیده میشود که عدم امضای این قرارداد، به صورت زنجیرهای امکانات و شانسهای بیشتری را از افغانستان میگیرد.
اما اکنون بحث برسر آن نیست که کرزی مقصر اصلی قضیه است و منافع عمومی را فدای منافع شخصی خود میسازد، بلکه مسئله اساسی این است که اگر کرزی شرط و شروطی از جنس تضمین ثبات در افغانستان و مبارزه مستمر با تروریسم برای ایالات متحده تعیین میکند، چرا آمریکاییها آنها را نمیپذیرند، زیرا چنین شروطی به شخص کرزی برنمیگردد و با اهداف و شعارهای آمریکا برابر است.
به اعتقاد روزنامه، اینکه آمریکا باید مکلف به تأمین صلح و ثبات در افغانستان باشد، یک نکته معقول و اساسی مینماید، زیرا همه میدانند که واشنگتن ظرفیت بسیار بالایی برای تحکیم صلح و ریشهکن کردن تروریسم دارد.
روزنامه «8صبح»، در سرمقاله خود با اشاره به اینکه رئیسجمهور کرزی گفته از شروطی که برای امضای موافقتنامه امنیتی 2جانبه با آمریکا وضع کرده است، نمیگذرد، نوشته است: شاید کرزی فکر میکند که آمریکا و متحدانش اگر اراده کنند، میتوانند «اسلامآباد» را وادار سازند تا طالبان را به توافق سیاسی با کابل راضی کند.
نویسنده سرمقاله 8صبح افزوده است: بهنظر میرسد که عمدهترین نگرانی کرزی، این است که جنگ جاری در سال 2014، برای ناتو و آمریکا به پایان برسد اما برای افغانستان نه. به همین دلیل از امضای موافقتنامه امنیتی دوجانبه امتناع میکند.
روزنامه «افغانستان»، قرارداد امنیتی بین کابل ـ واشنگتن را «معادله 2مجهولی» دانسته و نوشته است: چرا افغانستان امضای پیمان امنیتی با آمریکا را بدون دلیل موجه به تاخیر میاندازد.
سرمقالهنویس افغانستان در ادامه خاطرنشان ساخته است: مذاکره و چانهزنی با کشورهای مختلف روی امضای پیمانهای استراتژیک تاکتیکهایی بود که برای تحت پوشش قراردادن این همه نابسامانیها سازمان داده شد، اما این در حالی است که تا هنوز هیچ یک از این موافقتنامهها و پیمانها صورت اجرایی پیدا نکرده و دستاوردی برای افغانستان نداشته است.
روزنامه «سروش ملت»، در تیتر نخست خود نوشته است: نه دولت افغانستان و نه ناتو به هدف اصلی از حضور نظامی ناتو در افغانستان دست نیافتهاند، زیرا نه امنیت در افغانستان حاکم شده و نه تروریسم نابود گشته است، پس آنچه اکنون 2 سوی موافقتنامه میخواهد، در واقع نوعی تقلیل هدفی است که از آغاز آن را نشانه گرفته بودند.
این روزنامه افزوده است: در واقع حضور ناتو پس از 2014 در افغانستان هر چند جنبه رزمی نخواهد داشت اما به نوعی ادامه مأموریت این پیمان در افغانستان است، زیرا آموزش و تجهیز نیروهای امنیتی افغان، دغدغه کشورهای عضو این پیمان را از قدرتگیری مجدد تروریسم در افغانستان برطرف خواهد کرد.
روزنامه «انصاف»، در دیدگاه اصلی خویش خشونت را ابزار قدرتهای اهریمنی دانسته و نوشته است: تاریخ زندگی انسان غربی به روشنی گواه آن است که سرزمینهای پهناور غرب، همواره شاهد جنگها و خشونتهای تکاندهندهای حتی در میان پیروان یک دین خاص چون مسیحیت بوده است.
نویسنده نتیجه گرفته که خشونت و قساوت، هیچربط و پیوندی با ادیان الهی و آموزههای آنها ندارد و اما این پیروان منحرف و ستمکار ادیان بزرگ الهی هستند که پا در وادی اهریمن و ابلیس گذاشته و برای رسیدن به قدرت و ریاست، از هیچ خشونت و قساوتی فروگذار نیستند.
هفته نامه «راهنجات»، دیدگاه رسمی خود را به مسئله انتخابات در افغانستان اختصاص داده و نوشته که قانون جامع، اراده سیاسی، امنیت و نظارت دقیق چهار مؤلفه اصلی انتخابات شفاف در این کشور است.
سرمقالهنویس راهنجات افزوده است: تردیدی نیست که پایه اصلی برگزاری انتخابات، موجودیت قانونی است که راههای برگزاری انتخابات سالم و شفاف در آن پیشبینی شده باشد. در قانون اساسی ما به حد کافی بر اصول جامعی که سلامت انتخابات را تضمین کند، تاکید شده است اما ضرورت دارد که این اصول در قانون انتخابات به مکانیسمهای اجرایی و عملی تبدیل شود.
انتهای پیام/خ