به گزارش خبرگزاری فارس از گناباد، یلدا و جشنهایی که در این شب برگزار میشود، یک سنت باستانی بوده که از هزاران سال پیش در ایران برگزار شده است.
در گناباد مردم در این شب، با حضور در منزل بزرگ خاندان خود و پهن کردن سفره شب یلدا دور هم جمع میشوند.
استاد دانشگاه و مؤلف کتاب فارسی عمومی گناباد در خصوص کف زدن شب یلدا در گناباد در گفتوگو با خبرنگار فارس گفت: شب یلدا به زبان محلی شب چله در گناباد، بیشتر یک سفره سنتی است و در چند دهه پیش بیشتر مراسم شب چله، پذیرایی با تنقلات و آجیلهای سنتی بود؛ در این شب رسم بر این است که مردم در خانه بزرگان خانواده گردهم جمع میشوند و شب را سپری میکنند.
حلوا مغزی، نبات، نقل، برگ زردآلو، هلو و خربزه، هسته شور شده و بو داده شده زردآلو، بادام، پسته و گردو و همچنین تخم آفتابگردان، خربزه و هندوانه از جمله تنقلات و آجیلی بود که دلشاد به آنها اشاره کرد.
این استاد دانشگاه گفت: خواندن اشعار حافظ در پایان این شب در جمع اعضای خانواده از دیگر مراسمهای این شب در گناباد است.
دلشاد با اشاره به مراسم کفزنی در شب یلدا در گناباد گفت: کف از ریشه گیاه چوبک - به اصطلاح گنابادی بیخ- حاصل میشود.
وی افزود: برای درست کردن کف ابتدا ریشه چوبک به قطعههای کوچک تقسیم شده و پس از زدودن لایه سفت روی ریشه و نمایان شدن قسمت کرم رنگ آن، ریشه را برای سه بار متوالی در آب میجوشانند تا تندی آن برطرف گردد و در مرحله سوم آب به مدت 20 دقیقه جوشانده میشود.
این استاد دانشگاه ادامه داد: آب حاصل شده را در ظرف مخصوص بزرگی به نام تغار ریخته و آن را با وسیلهای به نام دسته گز که از بههم تنیده شدن شاخهای نازک درختچه گز حاصل میشود در هوایی سرد بههم میزنند.
دلشاد گفت: فرایند هم زدن شاید یک ساعت به طول بینجامد که حاصل آن کف غلیظی میشود.
وی افزود: برای شیرین کردن آن در ایام قدیم از شیره انگور استفاده میشد و اخیراً از شکر به جای آن استفاده میشود.
دلشاد گفت: چون درست کردن این ماده به طول میانجامد معمولاً مردان فامیل که در خانه بزرگان خود گردهم جمع شدهاند، با کمک هم این محصول را تولید میکنند.
وی در ادامه با برشمردن شب یلدا به عنوان یک مراسم کهن و باستانی ایران در خصوص معنای لغوی کلمه یلدا افزود: کلمه یلدا به معنای تولد و زایش بوده و در حقیقت این کلمه به معنای زایش و تولد خورشید است.
این استاد دانشگاه به برگزاری شب یلدا در دوره زرتشت اشاره کرد و گفت: در آن دوره چون کسب و کار مردم مبتنی بر کشاورزی بوده، با گذشت فصول تغییراتی در نحوه زندگی، باورها و آداب و رسوم ایجاد میشد و آنها پی به کوتاه شدن شبها از ابتدای دیماه بردند، سفرهای (خان) میگستردند که بیشتر جنبه مذهبی داشت.
انتهای پیام/2202/ز40/چ3000