به گزارش خبرگزاری فارس از قم، در این مراسم که با حضور آیت‌الله حسینی بوشهری مدیر حوزه‌های علمیه، آیت‌الله سعیدی تولیت آستان مقدس حضرت معصومه(س)، حجت‌الاسلام ملکا رئیس دفتر مقام معظم رهبری، آیت‌الله مقتدایی، آیت‌الله علوی بروجردی، آیت‌الله کریمی جهرمی، آیت‌الله فاضل لنکرانی، آیت‌الله شهرستانی و اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم برگزار شد از سنگ مزار آیت‌الله العظمی گلپایگانی رونمایی شد.
این سنگ مزار به مدت سه سال در کارگاه سید علاءالدین حسین در شهر شیراز حجاری شده و استاد احمد عبدالرضایی خطاطی آن را انجام داده است.
عرض این سنگ 110 سانتی‌متر بوده و عرض خط شجره طیبه آن 14 سانتی‌متر و ارتفاع قسم برجسته این سنگ مزار نیز 12 سانتی‌متر است.
* زندگینامه آیت الله العظمی محمدرضا گلپایگانی
در هشتمین روز ماه ذیقعده 1316 قمری در بخش گوگد گلپایگان، کودکی پا به عرصه وجود نهاد که به مناسب تقارن ولادتش با سالروز ولادت امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام نامش را محمد رضا و کنیه‌اش را ابوالحسن و لقبش را هبة‌الله نهادند.
پدرش آقا سید محمد باقر امام، عالمی معروف به زهد و تقوا، و پایبند به آداب و مستحبات دینی و کوشا در امر به معروف و نهی از منکر بود که هم اینک مرقدش مورد احترام و زیارت مردم است. محمدرضا در سه سالگی مادر و در 9 سالگی پدرش را از دست داد و دوران کودکی را با مشکلات و سختی‌های فراوان و از دست دادن پدر سپری کرد و تحصیلات ابتدایی را در مکتب‌خانه گذراند.
نوجوانی بیش نبود که شوق تحصیل علوم اسلامی او را مشتاق آیة‌الله محمد تقی گوگدی گردانید و نزد ایشان ادبیات عرب را فرا گرفت. سپس نزد آیت الله سید محمد حسن خوانساری زانوی ادب به زمین زد و ادبیات و بخشی از سطوح را نزد وی آموخت.
19 ساله بود که به سوی اراک شتافت و در مدرسه آقا سید ضیاءالدین به تکمیل سطوح عالیه پرداخت و در 1337 شایستگی حضور در درس خارج فقه و اصول حضرت آیت‌الله‌العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی را پیدا کرد و تا سال 1340 قمری در آن شهر از آن مرجع بزرگ بهره برد.
در 24 سالگی در پی مهاجرت استادش آیت‌الله حائری به قم و تأسیس حوزه علمیه در این شهر مقدس، به قم آمده و در مدرسه فیضیه سکونت کرد و درس‌ها را با آیت‌الله سید احمد خوانساری به مباحثه نشست.
استاد با مشاهده استعداد و فهم شاگرد سخت‌کوش خود بدو بسیار علاقه‌مند شد او را در شماره اصحاب خاص و هیأت استفتا قرار داد و تصحیح کتاب الصلاة خود را به او و آیت‌الله اراکی واگذر کرد. ایشان نیز تا پایان عمر استاد ملازم درس ایشان بود.
ایشان در سال 1341 قمری در قم به مدت هشت ماه از محضر آیات عظام میرزای نائینی و آقا سید ابوالحسن اصفهانی استفاده برد. از دیگر اساتید او می‌توان از آیات عظام حاج شیخ محمد رضا مسجد شاهی اصفهانی، حاج شیخ ابوالقاسم کبیر، آیت الله بروجردی، آقا ضیاء عراقی و شیخ محمد حسین غروی اصفهانی نام برد.
وی از آیت الله حائری اجازه اجتهاد و از مرحوم حاج شیخ عباس محدث قمی و آقا شیخ محمدرضا اصفهانی اجازه نقل روایت اخذ کرده است.
آیت‌الله العظمی گلپایگانی از بدو حرکت شجاعانه روحانیت به رهبری امام راحل، به مبارزات پیگیر و بی‌امان خویش با دیو استبداد پرداخت و نخستین اعلامیه اعتراض به لایحه ننگین انجمن‌های ایالتی و ولایتی در مهرماه 1341 شمسی از سوی ایشان صادر شد و به دنبال آن بود که پیام‌ها و بیانیه‌های ایشان تا سقوط رژیم پهلوی ادامه یابد و بسیاری از آنها در جلد اول کتاب اسناد انقلاب اسلامی گرد آمده است.
آن عبد صالح خدا پس از عمری سرشار از توفیق و پربار از خدمات دینی و علمی و پس از طی بیماری کوتاه مدت، در 96 سالگی در شامگاه روز پنجشنبه 18 آذر 1372 برابر با 24 جمادی الثانی 1414 قمری ندای حق را لبیک گفت و فقدانش قلب تمام مسلمین جهان را در هم فشرد.
پیکر ایشان روز شنبه 20 آذر با حضور خیل عظیم و پرشکوه مردم قم تشییع و نماز به امامت حضرت آیت‌الله آقای حاج شیخ لطف الله صافی گلپایگانی داماد آن مرحوم بر ایشان خوانده شد و سپس در مسجد بالا سر مرقد مطهر حضرت معصومه علیه السلام، در جوار تربت استادش به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/2258/ذ/آ3004
