به گزارش خبرگزاری فارس از کامیاران، در نامه این راننده تاکسی کامیارانی آمده است؛ حس مسئولیت مرا بر آن داشته است تا آنچه را که موجبات نگرانی مردمان دیار، شهر و محل زندگیم را به آشفته‌بازار تبدیل کرده است، بنگارم و به باد بسپارم تا شاید به فرمان خدا بسوی مقصود بوزد و چاره‌ای بهر بیچارگان بیندیشند.
من یک راننده کامیارانی هستم که پنجاه و اندی از زندگیم می‌گذرد؛ در سطح شهر با شغل رانندگی و بیش از 12 ساعت تلاش نفس‌گیر که با مبارزه با سلامتی وجودی خودم هم توام است امرار معاش می‌کنم و هزینه دو خانواده با چندین نفر عائله و مستاجر را فراهم می‌کنم.
من وام‌دار چندین بانک شدم تا تاکسی حال حاضر را دارا شدم البته تلاش، رنج، زحمت و مبارزه می‌کنم و حتی اگر مشکلاتم از این مرزهم بگذرد بازهم راضی و شکرگذار خدا هستم چراکه اگر قانع نباشم؛
اگر تمام زمین را تو مالک شوی طمع بر آسمان داری
وقت مردن که آید نه این داری نه آن داری
مجبور می‌شوم برای بدست آوردن روزی، مصداقش شوم شاید شدت وزیدن باد زیاد باشد این مطالب را به آن طرف‌تر از مقصود برساند پس لازم است نکاتی را جهت اطلاع یادآور شوم.
کامیاران دروازه استان کردستان از طرف کرمانشاه است چراکه به آسانی به سمت روانسر، پاوه، سنقر و ... راه دارد.
منطقه کامیاران به خاطر بهره‌مندی از آب سد گاوشان، آباد و منطقه دیگر به علت مردمان بیچاره، درمانده و بی‌یار و یاور که چیزی ندارند مگر رحمت خدا...
از ابتدای شهر شدن کامیاران تاکنون هیچ خیابانی نه توسعه یافته و نه اضافه شده است در صورتی که پس کوچه‌های شهر که حتی پیاده‌روها هم مملو از ماشین شده است.
متاسفانه برخی از آقایان فقط ادعا می‌کنند که کارشناس هستند و در پایان هر جلسه‌ای که تشکیل می‌شود سرعت‌گیری به خیابان‌های شهر افزوده می‌شود.
تجربه‌ها ثابت کرده است چندین سال است تمام کارهای مربوط به آسفالت سطح شهر کامیاران در فصل بارندگی و شروع سرما و یخبندان شروع می‌شود.
قانون وظایف هر اداره و نهادی را به تفکیک مشخص نموده است.
اما این روزها در کامیاران کارگران شهرداری به جای افسران راهنمایی و رانندگی عمل می‌کنند.
با وجود یک باب ترمینال مجهز و مناسب، چهارراه اصلی شهر به ترمینال بین شهرهای همجوار تبدیل شده است.
ماشین‌های سطح شهر ناچارند که دوبل شوند و در عوض خودروی کارمندان و مغازه‌داران به علت چشم‌پوشی‌ها، هرگونه که بخواهند پارک می‌کنند خواه زیر تابلوی توقف ممنوع و یا روی خط عابر پیاده.
وقت انتخابات که می‌رسد یکی پل زیر گذر می‌زند یکی دانشگاه می‌سازد یا کارخانه اشتغالزایی.
تمام اینها را با چشم دیده با گوش شنیده با دست احساس کرده اما تقصیر دل است که هیچکدام را باور ندارد چون در این شهر تاکنون از روی هیچ پلی عبور نکرده‌ایم چه هوایی چه زمینی‌اش.
چه کس و یا چه کسانی که می‌خواهند شهر کامیاران را از نظر خیابان، ترافیک، ترمینال، پارکینگ و تقسیم درآمد بازاریان سرو سامان بخشیده و این شهر که لیاقت و زمینه و موقعیت آن را دارد رونق بدهد تا برای قربان شدنش سر راهش بنشینیم. نه با آزمایش تاکسی‌داران شهر مانند موش آزمایشگاهی ...
انتهای پیام/79013/س30/ف4004
