به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری فارس، ایتالیا مدت‌هاست که بزرگترین شریک تجاری ایران در اتحادیه اروپا محسوب می شود و روابط این کشور از گذشته تا کنون دوستانه و دارای اشتراکات فرهنگی، اقتصادی متعددی بوده است.
سفر روز گذشته رئیس دستگاه دیپلماسی کشورمان هم که به دعوت وزیر امور خارجه ایتالیا انجام شد، در کنفرانس خبری مشترک «اما بونینو» و «محمد جواد ظریف»، خوب و مطلوب توصیف شد. به خصوص آنکه قرار شد تا در آینده ای نزدیک، ابتدا خانم بونینو و سپس نخست وزیر ایتالیا به ایران سفر کنند.
مذاکرات پیش رو در ژنو و البته سفر وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به رُم، بهانه ای شد تا با «لورا مادریگالی»، رهبر حزب مردم ایتالیا «فورزا پوپولاره»، گفت‌وگویی داشته باشیم که در ادامه می توانید پاسخ های این سیاستمدار ایتالیایی به سوالات فارس را بخوانید.
نظر شما در مورد سفر وزیر امور خارجه ایران (جواد ظریف) به ایتالیا و گفت‌وگو با خانم بونینو چیست؟
مادریگالی: سیاست‌های ایتالیا برای سالهای متمادی، بسیار مبهم و غیرشفاف بود. ایتالیا در حال حاضر کاملا مطیع تصمیمات سیاست های پولی اتحادیه اروپا، است که البته ایتالیا در آن صفر سیاسی به حساب می آید. اکنون نفوذ اتحادیه اروپا به دخالت آشکار تبدیل شده است.
بگذارید یک مثال بزنم، در مورد ماهیت خاص مذاکره خانم بونینو و آقای ظریف تبلیغات گسترده ای راه نیفتاد. این به نقش حاشیه ای ایتالیا در سیاست خارجی اتحادیه اروپا مربوط می‌شود. دلیل آن هم روشن است. آقای ظریف فقط توقف کوتاهی در رم داشتند. با این وجود من امیدوارم که چنین جلسه ای برای تصویر بین المللی ملت ما یعنی ایتالیا، سودمند باشد و ایتالیایی ها بتوانند از هر گونه همکاری در جریان مذاکرات بهره‌مند شوند.
نظر شما در مورد مذاکرات ایران و 1 +5 چیست؟ آیا شما خوشبینانه به گفت‌وگوها، نگاه می‌کنید؟(مخصوصاً مذاکرات جدید در ژنو)
مادریگالی: به نظر می‌رسد واشنگتن که غرق روابط خود با اسرائیل است ناگهان دید که فرصت بیش از حد تنگ است. برای ایالات متحده، آنها (اسرائیل) در سطح بین‌المللی فوق العاده پرهزینه و غیر قابل تصور هستند. آنها زمانی که بر علیه جوامع مسلمان هستند، خود را پیدا می‌کنند. اما من فکر می‌کنم این آسان تر از آن چیزی است که می‌توانید تصور کنید. در پشت این موضوع، دلایلی هست که در واقع به یک پروژه برای تقسیم خاورمیانه بین روسیه و ایالات متحده آمریکا و اسرائیل منتهی می‌شود که البته نفت خام یکی از اهداف آنها برای تامین انرژی آینده است.
یک بخش از این پروسه به ناچار منجر به این خواهد شد که اسرائیل به دنبال متحد جدید باشد و من فکر می‌کنم که مصر و عربستان سعودی، شرکایی کلیدی برای ساخت توازن جدید نیروها خواهد بود. ممکن است دیگران هم به این اتحاد بپیوندند. هرگز نمی توان به زمانی که خارجی ها در سرنوشت مردمی مستقل دخالت می کنند، خوشبینانه نگاه کرد.
فارس: آیا شما با کاهش تحریم ها علیه ایران موافق هستید؟ چرا؟
مادریگالی: به عقیده من به نفع ایران است که در ازای لغو کل تحریم‌های اقتصادی بین المللی، از ساخت یک راکتور پلوتونیوم چشم پوشی کند. همچنین به نظر من، ملت ایران به طور صحیح با وجود دخالت ها همکاری نمی کند. چرا که دارای قابلیت و توانایی برای تبدیل کردن خود به یک قدرت بازدارنده برای کل منطقه است.
انتهای پیام/ص
