خبرگزاری فارس ـ مهدی جعفری؛ شام غریبان سال 1391 بود که ضریح جدید امام حسین (ع) پس از حدود 6 سال کار و تلاش مجدانه در شهر عش آل محمد(ص) آماده انتقال به کربلای معلی شد.
تریلر حمل ضریح از مدرسه علمیه معصومیه خارج شد و در میدان آستانه در جوار حرم مطهر حضرت معصومه (س) مستقر شد و شام غریبان را عاشقان حسینی در کنار این ضریح مطهر که آخرین ساعات حضور در قم را پشت سر می‌گذاشت به عزاداری پرداختند.
صبح روز ششم آذر مصادف با یازدهم محرم سال گذشته در یک روز بارانی در میان چشمان اشک‌بار و دل‌های غم‌بار قمی‌ها ضریح مطهر به سوی حرم مطهر حضرت امام بدرقه شد.
مردم قم با وجود اینکه بیش از چهار سال با ضریح مطهر مانوس بودند و در مناسبت‌های مختلف از ضریح دیدن کرده بودند اما بدرقه باشکوه و چندین ساعته‌ای از ضریح مطهر داشتند.
بدین ترتیب سفر کاروان سفینةالنجاة برای حمل و انتقال ضریح امام حسین از قم به کربلای معلی آغاز شد، سفری که در طول 18 روز همراه با وقایع زیادی بود.
پس از قم شهرهای استان‌های تهران، مرکزی، لرستان و خوزستان میزبان ضریح مطهر بودند و استقبال میلیونی مردم از این ضریح مطهر برگ زرین دیگری را در تاریخ کشور رقم زد.
محمود پارچه‌باف مدیر پروژه ساخت ضریح اباعبداللهالحسین (ع) که مسئولیت کاروان سفینةالنجاة (کاروان انتقال ضریح از قم به کربلا) را نیز بر عهده داشت، اتفاقات رخ داده در طول مسیر انتقال ضریح را فراتر از ذهن می‌داند و می‌گوید: باورمان نمی‌شد در طول حدود یک‌هزار و 100 کیلومتر استقبال و بدرقه بیش از پنج میلیون نفر یا به قولی هفت میلیون نفر را داشته باشیم، میلیون‌ها نفر آمدند با اشک و آه از ضریح مطهر هم استقبال و هم بدرقه کردند.
وی با اشاره به شور مردم شهرهای مختلف در استقبال و بدرقه ضریح مطهر ادامه می‌دهد: همان شور و ولع که در استقبال بود در بدرقه هم بود، بعضی از شهرها مردم به هم وصل می‌شدند، به عنوان مثال مردم از ورود کاروان به اندیمشک تا خروج از خرمشهر به هم متصل شده بود به گونه‌ای که مسیر 70 کیلومتری را ما 20 ساعت در راه بودیم. سرعت تریلی حمل ضریح در این مسیر‌ها فراتر از پنج کیلومتر در ساعت نمی‌رفت و حتی به علت عشق و ارادت زیاد مردم این میزان در برخی از موارد به یک کیلومتر در ساعت می‌رسید.
وی ادامه می‌دهد: همه مردم از روستاهای کم جمعیت تا شهرهای پرجمعیت حماسه و انقلاب عاشورایی عظیمی در مراسم استقبال و بدرقه ضریح مطهر اباعبداللهالحسین خلق کردند که زبان از توصیف آن قاصر است. مردم همه استانها ثابت کردند حسینی، منظم، معتقد، با احساس و مهمان‌نواز هستند.
پارچه‌باف خاطرنشان می‌کند: من شنیده بودم که امام حسین (ع) بر دل‌ها و قلب‌ها حکومت می‌کند ولی در این سفر با گوشت و پوست خود این مطلب را لمس کردم که چگونه مردم با سیدالشهدا عشق بازی کردند؛ اگر در شرایط عادی به یک زن بچه‌دار بگویید باید 10 کیلومتر پیاده بروی، شاید از اسمش لرزه بر اندامش بیفتد اما ما در طول مسیر کاروان دیدیم این کار در زیر باران انجام می‌گیرد که این چیزی جز عشق و علاقه به سید و سالار شهیدان نیست.
وی با بیان اینکه همه اعضای کاروان با عشق و علاقه به اباعبداللهالحسین (ع) خستگی‌های حدود 18 روز مسیر انتقال را به جان خریدند، اظهار می‌کند: تمام برنامه‌های این سفر را اباعبداللهالحسین خود رقم زد تا بتوانیم به بهترین نحو ممکن کار انتقال را انجام دهیم.
سخنگوی هیئت امنای ساخت ضریح مطهر اباعبداللهالحسین (ع) نیز ساخت، انتقال و نصب ضریح مطهر اباعبداللهالحسین (ع) بر روی مضجع شریف آن حضرت را حرکتی در راستای توفیقات آسمانی می‌داند و می‌گوید: این ضریح از ابتدای ساخت تا انتهای نصب همواره کرامت و هدایت را همراه با خود داشت.
وی با اشاره به نحوه انتقال ضریح مطهر اظهار می‌کند: ما در طول مسیر شاهد یک دیوار انسانی از قم تا شلمچه در 2 سوی جاده بودیم و مردم از جای جای کشور خود را به مسیر انتقال رسانده بودند.
حجت‌الاسلام سید علیرضا تکیه‌ای انتقال ضریح را یک انقلاب فرهنگی دانسته و تصریح می‌کند: ضریح مطهر در خوزستان افول وهابیت را به همراه داشت و بر اساس بیان آیت‌الله جزایری امام جمعه اهواز وهابیت در کوت عبدالله مرد و دفن شد.
سخنگوی هیئت امنای ساخت ضریح مطهر اباعبدالله الحسین (ع) استقبال از ضریح در طول مسیر از قم به کربلا را مورد توجه قرار داد و تاکید می‌کند: این بلندترین استقبال در طول تاریخ بود که به طول بیش از یک‌هزار کیلومتر و با حضور میلیونی مردم عاشق اباعبداللهالحسین (ع) برگزار شد.
وی با ذکر خاطره‌ای از زمان انتقال ضریح می‌افزاید: بالای ماشین حمل ضریح بودم که مادری اشاره کرد که پیاده شوم؛ وقتی پیاده شدم 2 النگوی طلای نسبتاً سنگین خود را از دست درآورد و می‌خواست که برای هزینه کردن در ضریح به من بدهد.
تکیه‌ای ادامه می‌دهد: ما که قرارمان بود هیچ نذوراتی از مردم در طول مسیر دریافت نکنیم امتناع کردم اما اصرار کرد که به کربلا می‌روید آنجا بدهید که بالاخره با اصرار زیاد آن زن من النگوها را گرفتم؛ اما به آن خانم گفتم من در حال حاضر رسیدی ندارم که به شما بدهم که ایشان گفت من مادر شهید هستیم وقتی بچه‌ام را دادم رسید نگرفتم که حالا بخواهم برای این النگوها رسید بگیرم.
رئیس هیئت امنای ساخت ضریح مطهر اباعبداللهالحسین (ع) نیز با بیان اینکه با گذشت 14 قرن از شور و احساسات مردم نسبت به اباعبداللهالحسین (ع) کم نشده است، می‌گوید: با توجه به ناامنی‌ها در عراق و برخی مسائل در کشور، حمل و انتقال ضریح امام حسین (ع) جزو اعجاز است.
یک سال از انتقال ضریح مطهر امام حسین (ع) از قم به کربلای معلی می‌گذرد انتقالی که در طول 18 روز انقلاب عاشورایی در کشور به راه انداخت و پایبندی مردم ولایی ایران را بر اصول و ارزش‌ها نشان داد و امروز یادآوری خاطرات آن مسیر را نمی‌توان کمتر از بیان درس‌های واقعه کربلا دانست.
انتهای پیام/78010/م40/آ3004
