به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، عاشورا در برههای از تاریخ اتفاق افتاد که اسلام یزیدی نام اسلام نبوی به خود گرفته و در واقع اسلامی باطلگونه در حال شکلگیری بود.
امام حسین (ع) با درک واقعیت زمان خویش و با آگاهی نسبت به این موضوع که به شهادت میرسند، در برابر باطل قیام کردند که این نهضت با توجه به حق بودن آن تا به امروز حرفهای بسیاری برای گفتن و شنیدن دارد.
به همین مناسبت پای صحبت برخی از علما نشستیم تا قطرهای از مفاهیم عمیق عاشورا را با جان و دل بنوشیم.
فارس: غیرت دینی به چه معناست؟
آیتالله سید احمد علمالهدی: در واقع مسلمانی که غیرت دینی دارد گناه را تحمل نمیکند؛ یکی از کاربردیترین پیامهای عاشورا همین تجلی غیرت در وجود مسلمانانی است که در کربلا حضور داشتند.
سخن سیدالشهدا (ع) که میفرمایند «مگر نمیبینید به حق عمل نمیشود و از باطل نیز پیشگیری نمیشود» در واقع این کلام امام (ع) حساسیت ایشان را در برابر گناه و عدم پیشگیری از منکر و باطل نشان میدهد.
فارس: مهمترین دلیل نهضت حسینی چیست؟
آیتالله علمالهدی: امام خود پیامآور حق و حقیقت هستند، در واقع یک فرد مسلمان و متدین نمیتواند در برابر عدم پیشگیری از باطل در جامعه و این موضوع که منکر به صورت آزادانه در زندگی اجتماعی مردم جولان داشته باشد، سکوت کند.
این نقطه حساسیت تا آنجا انسان را به واکنش و عکسالعمل وادار میکند که سیدالشهدا (ع) اعلام میدارد انسان دیگر چنین جامعهای را نمیتواند تحمل کند و مرگ برای او نسبت به این زندگی ترجیح دارد.
در ادامه بحث، پای صحبت حجتالاسلام رفیعی، خطیب و کارشناس مسائل دینی نشستیم.
فارس: اصلیترین پیام عاشورا...
حجتالاسلام رفیعی: ایثار به معنای از خود گذشتن است تا جایی که انسان نیاز خودش را نادیده بگیرد و نیاز دیگران را رفع کند.
در واقع ایثار با انفاق متفاوت است، ایثار در حالی است که انسان از نیاز خودش چشمپوشی کند و انفاق بدین معنا است که در عین این که انسان خودش ثروتمند است و میتواند نیاز خودش را برطرف کند در واقع بخشی از اموالش را به نیازمندان میبخشد.
در واقع در زمان ایثار کردن انسان همه هستی خودش را به دیگران میدهد و این در حالی است که دست خود فرد خالی میماند.
فارس: چه نمونههای بزرگی از ایثار در تاریخ اسلام داریم؟
حجتالاسلام رفیعی: وقتی که فاطمه (س) غذای خودشان را در سه شب به مسکین میدهند در حالی که خودشان نیز محتاجند و از سویی میتوان به ایثار حضرت علی (ع) نیز اشاره کرد که به جای پیامبر (ص) در بستر خوابیدند.
ایثار سه نوع است؛ ایثار در بخشیدن جان، مال و آبرو است که انسان گاهی جانش را ایثار میکند تا دیگران حفظ شوند مثل کسانی که ظهر عاشورا ایستادند و خطر را به جان خریدند تا امام (ع) نماز بخواند که نمونه بارز آن سعید بن عبدالله است.
ایثار آبرو بدین معنا است که انسان از خودش میگذارد و حاضر است از آبرویش خرج کند تا آبروی دیگری را بخرد و سوم ایثار مال است که در بخشیدن ثروت و دارایی که خود انسان به آن محتاجتر است، معنا میشود.
فارس: نمونههایی از ایثار در صحنه کربلا...
حجتالاسلام رفیعی: نمونه بارز و روشن ایثار در صحنه کربلا حضرت اباالفضل(ع) است که آب را میبیند و به یاد عطش امام و یاران و خانوادهاش، خودش نمینوشد به این دلیل که امام حسین(ع) نیز تشنه است و هنوز از این آب نخورده و به همین دلیل خود حضرت عباس(ع) در عین عطش و تشنگی نمیتواند از آب بنوشد.
در واقع ایثار بدین معناست که بتوانیم از جان و مال و آبروی خود بگذریم و آنچه را که در اختیار خودمان است به دیگران بدهیم و ایثار به معنای دگرگرایی به جای خودگرایی است که کربلا تجلی ایثار در تاریخ است.
انتهای پیام/2202/غ30/چ3000