به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، حسن مسعودی ظهر امروز در همایش آسیب‌شناسی زن در سینمای ایران در محل کانون دختران آفتاب دانشگاه فردوسی مشهد اظهار کرد: هنگامی که از زن در سینما سخن می‌گوییم منظور سینمایی است که زن در آن بازنمایی شده باشد.
وی گفت: در دوره اول سال‌های 1309 در سینما هشت فیلم ساخته شده که در 6 فیلم آن زن حضور داشت.
مسعودی اظهار کرد: مهم‌ترین مضامین و بخش‌های فیلم‌های سال‌های 1328 بیشتر لذت جنسی، رقص و آواز و نمایش برای جلب مخاطب بود.
کارشناس ارشد دانشگاه امام صادق(ع) افزود: در دوره سوم سینمای ایران تا سال 1348 که ستاره‌سازی در سینمای ایران شکل گرفت 436 فیلم در این دوره تولید شد که محتوای فیلم‌ها به سمت جنایی و پلیسی شدن رفت.
مسعودی با بیان اینکه در دوره چهارم تا سال 1357 آفت سینمای ایران، تولید فیلم‌های جاهلی با کارکرد مستتر نقش زن در حد بهانه و دست‌آویز بود، گفت: در سینمای قبل از انقلاب گیشه خیلی مهم بود و در سال‌های آخر پهلوی، زن سینمای ایران را رونق داده بود.
وی افزود: در سینمای سال‌های پس از انقلاب تا سال 1376 حدود 750 فیلم داریم که طی این سال‌ها اصلاً زن در سینما حضور ندارد و زن را به خاطر تصاویری که در سینمای قبل از انقلاب بوده از سینما حذف می‌کنند.
مسعودی گفت: چالش‌های زنان در ارتباط با جامعه و محیط بیرون و گرایش‌های تانیث‌گرایانه در فیلم‌های دهه 70 کم‌کم باعث ورود دوباره زن به سینما می‌شود که از آن جمله فیلم لیلا، بانوی اردیبهشت و سارا هستند.
وی در پایان با اشاره به فیلم "خیلی دور، خیلی نزدیک" به نمونه‌ای موفق از زن ایرانی و نقش لطیف زن در سینمای ایران اشاره کرد و گفت: سرمایه‌گذاران در تاریخ سینمای ایران از لحاظ فکری و جغرافیایی با جامعه زن ایرانی فاصله داشتند و با کپی‌برداری از زن در جهت سرگرم‌کنندگی جامعه بهره بردند.
انتهای پیام/2202/غ30/چ3000
