به گزارش خبرگزاری فارس از قروه، از همان دقایق اولیه صبح امروز، یعنی زمانی که دانش‌آموزان آماده رفتن به مدرسه بودند، می‌شد، از چهره‌هایشان فهمید امروز برایشان روز دیگری است، روزی که به نامشان رقم خورده است و اینک آنها مصمم بودند در تداوم راه هم کلاسی‌های شهیدشان، گام‌ها را محکم‌تر بردارند.
به گذشته نه چندان دور می‌روم، روزهای آتش و خون، روزهایی که خیلی از ماها هنوز به دنیا نیامده بودیم، فضای ذهنم پر از تلالو الله‌اکبر می‌شود، فریادی که از عمق جان دانش‌آموزان و دانشجویان بلند همت بلند بود.
عزیزانی که در 13 آبان 1357 از آیینه احساس و شعور مردم انقلابی و مسلمان ایران غبار برگرفتند و هویت مسلمانی، خوداتکایی و مبارزه با استکبار را به همگان آموختند.
این نوجوانان دانش‌دوست بودند که با شعارهای کوبنده و مشت‌های گره‌خورده، پایه‌های حکومت مزدور پهلوی را سست کردند و لرزه بر اندام زمام‌داران کاخ‌های کفر انداختند.
این جوانان شجاع بودند که با قیام خویش به مستضعفان آموختند که برای به دست‌آوردن حقوق از دست رفته خود، باید با ستمگران جهانی بستیزند.
و اینک و با توجه به آن رشادت‌ها و حماسه‌آفرینی‌ها، همه دانش‌آموزان از ابتدایی و راهنمایی و متوسطه به صحنه آمده بودند تا سال‌ها پس از آن قیام خونین سهم مهمی در مبارزه با استکبار بر عهده گیرند و همچون گذشته از پیشگامان این قیام ملی باشند.
روزهای دانش‌آموزی، از حساس‌ترین و پراهمیت‌ترین دوران حیات آدمی است؛ چراکه غنچه‌های عشق و امید در آن شکفته می‌شوند و انسان به سوی رشد و کمال پیش می‌رود.
فصل آموختن دانش، فروغ تابناک سپیده‌دمان زندگی، زمزمه طرب‌انگیز و دل‌نواز جویباران و شمیم شامه‌نواز بهاران است.
روزگار دانش‌آموزی، به لطافت شبنم‌های پاک سحر می‌ماند و در دریای دانش، دانش‌آموزی ره به ساحل می‌برد که همه اندیشه و توانش را با بال ایمان، آگاهی و پشتکار به سوی مسیر راستین دانش، زندگی و انسانیت هدایت کند.
و دانش‌آموزان شهیدی که امروز به نامشان رقم خورد، این روزهای حساس را با خون خود معنا بخشیدند و نشان دادند که آگاهی و دانش آنان را جز به بهشت رهنمون نمی‌شود.
و در این میان باید سلام فرستاد بر روان پاک روح خدا، بر او که بیداری را به ما هدیه داد، آزادی را برایمان به ارمغان آورد، ما را به وادی استقلال برد و جمهوری اسلامی را به ما ارزانی بخشید و سلام فرستاد بر دست‌های سبزی که بذر محبت خدا را در دل‌های کوچک دانش‌آموزان کاشت و سلام فرستاد بر روان بیدارگر روح پاک خدا، بزرگ‌مردی که با رهبری آگاهانه و مدبرانه خویش، هر توطئه‌ای را نقش بر آب می‌کرد؛ حکیم دوراندیشی که گره‌های کور را به سرپنجه تدبیر می‌گشود؛ دلاوری که مستکبران، با نفس گرمش بر خاک افتادند.
سلام بر امام خمینی(ره)، وجدان بیدار قرن و نادرمرد روزگاران و نایب برحقش امام خامنه‌ای، رهبری بی‌مانند که با درایت الهی خویش زنگ‌ها و زنگارها را از چهره دل‌ها و جان‌ها بازمی‌شوید و انوار معرفت و بیداری را بر قلب‌ها می‌تاباند.
کوچک است و پرچم خوش رنگ کشور را در دست دارد، از او می‌پرسم، خسته نیستی؟ با اشاره سر می‌گوید نه، ادامه می‌دهم: امروز چه شعارهایی گفتی؟ مشتش را گره می‌کند و می‌گوید: مرگ بر آمریکا، مرگ بر انگلیس و دوان دوان خود را به دوستانش می‌رساند. و من پیش خود می‌گویم، آنها که می‌خواستند شعار مرگ بر آمریکا را حذف کنند کجا هستند تا ببیند، این کودک نسل پنجمی چگونه از عمق وجود مرگ را نثار استکبار جهانی می‌کند؟
سارا دانش‌آموز مقطع پیش‌دانشگاهی است، شور و نشاطی که در چهره وی و هم کلاسی‌هایش پیداست را نمی‌توان با هیچ شادی دیگری مقایسه کرد؛ به او می‌گویم: امسال درس‌هایت سنگین است و باید کنکور بدهی، چرا آمدی؟ خانه می‌ماندی و می‌خواندی؟ با چنان خشمی نگاهم کرد که فوری گفتم: خبرنگارم، لبخندی زد و گفت: آخر می‌گویم دشمنان ما طاقت و جرات ماندن در این خیل عظیم جمعیت را ندارند و ادامه می‌دهد: هم سن و سال‌های ما هم در دوران انقلاب درس و مشق داشتند ولی برای حفظ انقلاب جان خود را دادند این هم برای من کنکوری است تا استقامت خودم را در راه دفاع از انقلابم آزمایش کنم.
جوابش آنقدر قاطع است که برای پرسیدن سوال بعدی مردد می‌شوم و سارا همچنان به من نگاه می‌کند لبخندی می‌زنم و او از من دور می‌شود. با سیل جمعیت همراه می‌شوم، امروز تنها روز دانش‌آموز نیست، روز دانشجو نیست، امروز روز تک‌تک ایرانیان است، روز عظمت و اقتدار هر ایرانی، روز مذلت چندهزار باره استکبار.
لرزه بر جان همه آنهایی افتاده که می‌گویند همه گزینه‌ها روی میز است، اگر گزینه‌های شما روی میز است، چشمان نابینای خود را باز کنید و ببینید که همه ایران در خیابان‌ها هستند و شما باز تنها گزینه دارید و ما غیرت، ما راه هراسی از شما و گزینه‌های شما نیست، باز هم «مرگ بر آمریکا».
انتهای پیام/79009/صا40/ف4004
