به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، نتیجه انتخابات ریاست جمهوری 92 و روی کار آمدن دولت تدبیر و امید در حقیقت تنفسی بود به پیکر نیمه جان اصلاح‌طلبان که پس از فتنه سال 88 به اغما رفته بودند، در حقیقت در انتخابات 92 اصلاح‌طلبان پیروز نشدند، اما فضا برای آنان باز شد و آنها برنامه‌های جدیدی برای خارج شدن از این وضعیت نیمه‌جان به کار گرفته‌اند.
در این بین شعار اعتدال هر روز و هر دقیقه از تریبون‌ها و مسئولان در هر رده‌ای شنیده می‌شود، دولت‌مردان و مسئولان فعلی که با اتکا به تندروی‌های چندین سال اخیر که فضای جامعه را خسته کرده بود، بر روی کار آمدند بسیار در تلاش هستند تا توسط جامعه‌شناسان و سیاست‌مدران مشی اعتدال را به عنوان یک مشی سیاسی و نه یک گفتمان در فضای جامعه و بین اقشار مختلف مردم نهادینه کنند. در این بین اصلاح‌طلبان نیز که حدود هشت سال به عزلت رفته بودند و گفتمانشان در برابر اصولگرایان و بعضا تندروها فرصت چندانی برای عرض اندام پیدا نمی‌کرد، خود را به عنوان یک پایگاه اجتماعی قوی برای دولت فعلی می‌دانند و مرتب گوشزد می‌کنند که دولت آقای روحانی باید قدر آنها را بداند و از تجربه و راهبرد اصلاح‌طلبان که به عقیده آنها بسیار به مشی اعتدال‌گرایی نزدیک است، استفاده کنند.
البته اصلاح‌طلبان به این موضوع بسنده نکرده و تلاش کرده‌اند در رده‌ها و رسته‌های مختلف نفوذ کنند و به نوعی سهم‌خواهی این پایگاه اجتماعی را از دولت فعلی داشته باشند.
این موضوع نیز نباید فراموش کرد که اصلاح‌طلبان در حمایت و رای‌آوری آقای روحانی نقش بسزایی داشتند و این موضوع با راه‌اندازی موج به ویژه در شهرستان‌های کشور مشهود بود و این انتظار می‌رفت که آنها در کابینه نقش پر‌رنگ‌تری داشته باشند، اما به دلیل اینکه این امر میسر نشد، امید‌های فراوانی را اصلاح‌طلبان در استانها دنبال می‌کنند.
اکنون با گذشت چند ماه از انتخابات ریاست جمهوری اصلاح‌طلبان خود را برای انتخابات آتی که به مراتب برای آنها از انتخابات 92 مهم‌تر است، آماده می‌کنند.
در واقع اصلاح‌طلبان این روز‌ها به دنبال انسجام و تشکیل جبهه‌ای واحد برای فتح کرسی‌های سبز رنگ مجلس دهم هستند و بیش از هر چیز دیگر به تفرقه اصولگرایان امید بسته‌اند، تفرقه و شکافی که از انتخابات مجلس نهم گریبان‌گیر اصولگرایان شده است.
در حال حاضر می‌توان فتح سنگر به سنگر را استراتژی اصلاح‌طلبان دانست که پس از انتخابات ریاست جمهوری از سوی آنها دنبال می‌شد و این در حالی است که اصولگرایان هنوز به باز‌سازی نیرو‌ها و آسیب‌شناسی ضعف‌های خود پس از انتخابات ریاست جمهوری نپرداخته‌اند.
در اصفهان نیز وضعیت جبهه اصلاحات به همین منوال است. البته اصلاح‌طلبان اصفهانی که نتوانستند در انتخابات شورای اسلامی شهر در برابر جامعه اسلامی مهندسین، جبهه پایداری و مستقلان توفیق چندانی کسب کنند، هم‌اکنون با انتخاب شش وزیر اصفهانی در کابینه دولت یازدهم و نیز تصدی‌گری رسول زرگر‌پور به عنوان استاندار اصفهان تلاش دارند تا فعالان اصلاح‌طلب و مسئولان دوران اصلاحات در اصفهان را در رده‌های مختلف دستگاه‌های اجرایی اصفهان و یا در نقش فرمانداران شهرستان‌های استان وارد کنند.
برخی شنیده‌ها حاکی از این است که جبهه اصلاحات اصفهان که جمعی از اصلاح‌طلبان جبهه مشارکت، تشکل عدالت و آزادی، اصلاح‌طلبان معتدل و کارگزاران را دور هم جمع کرده است، لیستی 230 نفره را تهیه کرده و برای پست های مختلف قوه مجریه در اصفهان به استاندار اصفهان و رئیس دفتر رئیس جمهور پیشنهاد داده است.
البته این حرکت‌ها در حالی است که اصولگرایان اصفهانی که تعدادی از آنها در هیئت، نماینده مجلس و یا عضو شورای شهر هستند، به نوعی در خواب زمستانی پیش از موعد فرو رفته‌اند و در این بین اصلاح‌طلبان با زیرکی برای نفوذ به بدنه دستگاه‌های اجرایی و از سویی دیگر با تشکیل جلسات مشورتی به صورت دو هفته یکبار بنا به توصیه اعضای شورای مرکزی اصلاح‌طلبان، در اصفهان نیز برگزار می‌شود.
در این بین باید دید که وزرای روی کار آمده و استاندار اصفهان چه تعداد از افراد با سابقه و نیز جوانان فعال اصلاح‌طلب در لیست یاد شده را انتخاب می‌کنند. به عبارت دیگر باید منتظر ماند و دید که آیا تلاش اصلاح‌طلبان در اصفهان تا چه اندازه به ثمر می‌نشیند و آیا اصلاحات می‌توانند بر اصولگرایان سنتی اصفهان که نفوذ به نسبت بالایی دارند، فائق آید؟
انتهای پیام/63002/ش40/پ3003
