خبرگزاری فارس – سعیده سخایی: «پدر بزرگ به امیر قول داده بود اگر به مسجد برود و قرآن بخواند به او هدیه‌ای خواهد داد؛ بنابراین امیر هر روز به همراه پدرش به مسجد می‌رفت؛ در صف نماز و با جماعت نماز می‌خواند؛ هنگامی که روحانی مسجد صحبت می‌کرد مودبانه به حرف‌های ایشان گوش می‌داد...»
داستان ابزار آموزشی است که می‌تواند مهارت شناختی و توانایی پرسش‌گری را در کودک بالا ببرد و او را در ارزیابی دلایل، درک روابط علت و معلولی، کشف و تحلیل مفاهیم و نتیجه‌گیری درست از رویدادها کمک می‌کند.
وجود اصطلاح «همزاد پنداری» در داستان نویسی، یعنی خواننده داستان خود را به جای شخصیت داستان می‌گذارد و دلیل تاثیر قصه در افراد همین موضوع است.
نزدیک به یک ششم آیات قرآن را قصه تشکیل می‌دهد و قرآن از آن به عنوان یک ابزار در انتقال آموزه‌های اعتقادی استفاده کرده است و امروز نیز متخصصان امر تعلیم و تربیت برای آموزش مفاهیم مورد نظر خود از روش غیر مستقیم استفاده می‌کنند.
75 درصد فراگیری از طریق چشم انجام می‌شود و می‌توان گفت آموزش غیرمستقیم و تصویری بهترین نوع آموزش است.
فاطمه برعوده کارشناس قصه‌گویی می‌گوید: قصه‌گویی بیانی هنرمندانه برای نفوذ در افکار و رفتار کودکان و روشی برای رساندن پیام به صورت غیرمستقیم است.
به گفته برعوده بیان مستقیم خوبی یا بدی به کودکان شاید نتیجه مطلوبی نداشته باشد اما بازگویی قصه موجب می‌شود کودک برای شبیه‌سازی با قهرمان داستان تلاش کند.
این کارشناس قصه‌گویی، بازگو کردن داستان‌های قرآنی برای کودکان را مورد توجه قرار داده و می‌گوید: این داستان‌ها سرشار از پند و اندرز هستند و کودکان با شنیدن آن‌ها در آینده مسیر مناسبی برای زندگی بهتر انتخاب می‌کنند.
* ضعف کتب دینی کودکان
دکتر مهدی محمدی کارشناس کتابداری و اطلاع‌رسانی می‌گوید: می‌توان نواقص داستان‌های کودک و نوجوان را در عدم ذکر منبع در ارائه شماره آیه و سوره، نصیحت مستقیم، پیش‌داوری، تعصب نسبت به موضوع و عدم تحریک حس کنجکاوی خواننده دانست.
محمدی افزود: از دیگر نواقص در ساخت و پرداخت داستان‌های کودکان، رساندن نتیجه مورد نظر به خواننده همراه با پند و شعار، ترسیم مبالغه‌آمیز شخصیت‌ها، شخصیت‌پردازی ضعیف و غیرواقعی دشمنان و غیر قابل درک بودن مفهوم ارائه شده برای گروه سنی مخاطبان است.
به گفته وی عدم توضیح کلمات توسط نویسنده و استفاده از اصطلاحات نامفهوم، روان نبودن زبان اثر متناسب با کودکان از مشکلات زبان و شیوه نگارش داستان کودکان است.
محمدی می‌گوید: تصاویر کتاب کودکان از کیفیت هنری و وضعیت ظاهری برخوردار نیست و خلاقیت کودکان را تحریک نمی‌کند، همچنین در بین تصاویر کتب مذهبی مختلف وحدت رویه (به عنوان مثال در تصویرگری از چهره پیامبران و امامان) وجود ندارد.
*کتاب در دسترس‌ترین منبع آشنایی با معارف دینی است
از دغدغه‌های فضای فرهنگی آشنایی کودکان با موضوعات دینی بوده و کتاب در دسترس‌ترین منبع برای آشنایی آن‌ها با معارف اسلامی است که در این زمینه با ضعف برنامه‌ریزی و بازتولید کتاب‌های فاخر مواجه هستیم.
شکل و محتوای مناسب عامل جذب مخاطب است، همچنین باید نیازسنجی مناسب صورت گیرد که برای این کار نویسنده کتاب کودک باید با زمان و نیازهای روز جامعه آشنا باشد و به تناسب مخاطب و درک نیازهای او قالب درستی را برای کتاب خود در نظر گرفته و به آموزش مسائل دینی بپردازد.
مرتضی اسماعیل‌طبا می‌گوید: با حضور تصویرگران و ناشران حوزه کودک در استان قم می‌توان بهترین کتاب دینی و مذهبی را برای کودکان با ساختار هنری زیبا تولید کنیم.
مدیرکل پرورش فکری کودکان و نوجوانان قم هم ظرفیت‌های استان در حوزه نشر کتب کودک و نوجوان با مضامین دینی را گسترده می‌داند.
محمد مخلصی می‌گوید: با توجه به هنرمندان مجرب در عرصه تصویرگری و نگارش کتاب کودک می‌توان انتظار تولید و انتشار کتاب‌های بیشتری با مضمون آموزش مسائل دینی کودکان داشت. استفاده از متخصصان روانشناسی کودک، ادبیات، تاریخ و مسائل دینی برای نظارت بر کتب دینی کودکان می‌تواند به بهبود کیفیت آن کمک کند و با ایجاد یک مهندسی فرهنگی دقیق در مسیر بهبود کتب دینی کودکان حرکت کرد.
انتهای پیام/2258/س40/آ3004
