سعید حاجی‌زاده سخنگوی شورای شهر تبریز امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در تبریز گفت: در جلسه دیروز شورای شهر کلانشهر تبریز 8 نفر از اعضا بدون اطلاع قبلی در جلسه حاضر نشدند.
وی افزود: حضور نیافتن نفرات یاد شده باعث از حد نصاب افتادن اعضا و در نتیجه عدم تشکیل جلسه شد.
حاجی‌زاده با اشاره به اینکه دو نفر از اعضا نیز دیروز در مرخصی بودند، گفت: آقایان باغبان، شیری‌آذر، جعفری، ششگلانی، امیرحقیان، درسخوان، چمنی و خانم خاماچی از غایبانی بودند که دیروز بدون اطلاع قبلی در جلسه حاضر نشدند.
وی درباره دلایل عدم حضور این نفرات گفت: این افراد اعلام کرده‌اند به روند و اداره جلسات توسط هیئت رئیسه اعتراض دارند.
عضو شورای شهر تبریز در پاسخ به اینکه مگر هیئت رئیسه را همین اعضای شورا انتخاب نکرده‌اند، گفت: چرا ولی حالا به این روند معترض هستند و اعلام کرده‌اند منتظر بازگشت رئیس شورا از مسافرت هستند تا مذاکرات لازم را با دبیری برای تصمیم‌گیری در این زمینه داشته باشند.
وی اظهار کرد: رئیس شورا فردا از مسافرت بازخواهد گشت.
شورای دور چهارم مثل اینکه همانند شورای دوم شهر تبریز می‌خواهد همچنان با حاشیه به کار خود ادامه دهد.
با آغاز چهارمین دوره شورای اسلامی تبریز تخلیه بخشی از دومین موزه شهر جهان در تبریز برای استقرار دفاتر اعضای جدید شورای شهر تبریز تخلیه شد که همچنان با حرف و حدیث‌هایی مواجه بوده و موجبات اعتراض اهالی فرهنگ را به همراه داشته است.
اکنون شورای اسلامی شهر تبریز در ایستگاه چهارم قرار دارد. 10 نفر از 11 عضو شورای سوم (همه به استثنای هاشمی) برای تمدید حضور خود در عمارت ساعت تبریز خیز برداشتند.
این دوره با دوره‌های قبل یک تفاوت عمده دارد. چرا که تعداد اعضای شورای اسلامی شهر تبریز از عدد 11 به 21 افزایش یافته و بنابراین شور و انگیزه بسیاری از شهروندان را برای کاندیداتوری برانگیخت.
برای مردم این سئوال مطرح شده است شرایط فعلی حاکم بر شورای شهر تبریز همانند دور دوم شورای شهر تبریز خواهد بود.
در دورم شورای شهر تبریز چه گذشت
انتخابات دومین دوره شورای اسلامی شهر تبریز در فضایی بسیار سرد و بدون استقبال رأی دهندگان برگزار شد. چرا که میزان مشارکت مردم در انتخابات این دوره به استناد منابع مختلف از 20 درصد فراتر نرفت! در این انتخابات 244 کاندیدا به رقابت با هم پرداختند و شعارها و برنامه‌های مختلفی را هم ارائه دادند. در نهایت شورای دوم با رویکردی تازه و اعضایی متشکل از اعضای دور اول و اعضای جدید پا به عرصه وجود نهادند.
اکثریت بدنه اصلی شورای دوم را اعضای دور اول تشکیل می‌دادند. اکبرنژاد، لواسانی، احباب، هاشمی، نورمحمد زاده، شکوری، آصفی ( 7 نفر از ترکیب قبلی شورا) و حسین زاده دلیر، چمنی، حاجی‌پور و خانم گرامی آذر از اعضای جدید به طبقه دوم عمارت ساعت تبریز راه یافتند.
در این دوره تنش و جنجال در شورای شهر تبریز به اوج خود رسید. تک روی‌ها و خودرأیی‌ها و دخالت‌های بیجا و اعمال سلایق در انتصاب مدیران شهرداری این شورا را تا مرز انحلال پیش برد.
در یک طرف حسین‌زاده دلیر، لیندا گرامی‌آذر، حاجی‌پور و آصفی قرار داشتند و در دیگر سو اسماعیل چمنی، اکبرنژاد و سیدحسن شکوری! سایر اعضا نیز در موقعیت‌های مختلف جانب یک طرف را می‌گرفتند.
تغییر در ترکیب شورای دوم از همان ماه‌های اول کلید خورد. بعد از چند ماه از آغاز به کار شورا، هاشمی برای شرکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی استعفا داد و به جای او پورشریفی وارد ترکیب شورای شهر شد.
شورای دوم عنوان پرحرف و حدیث‌ترین شورای ایران را به خود اختصاص داد. هم از لحاظ تغییر و انتصاب شهرداران( سه سرپرست و سه شهردار) و هم از لحاظ تغییر ترکیب و طرح مباحث حقوقی خود اعضا ! این بدان معنی است که اندکی بعد از آغاز به کار دور دوم ( آذرماه 82) و به دنبال شدت گرفتن اختلافات و تنش‌ها با دخالت استاندار وقت (سبحان‌الهی) دو عضو شورا یعنی دکتر احباب و نورمحمدزاده به دلیل «دخالت در اجرا» و دست داشتن در تغییر کاربری و واگذاری غیرقانونی اراضی محدوده شهر به یک شرکت تعاونی مسکن سلب عضویت شدند.
به جای دو عضو سلب عضویت شده دو عضو دیگر علی‌البدل شورا یعنی مدبر و قراملکی وارد ترکیب شدند. در ادامه کار شورا و انتخاب حاجی‌پور به عنوان شهردار تبریز دیگر عضو علی‌البدل شورا یعنی خاماچی بر روی کرسی‌های شورای دوم نشست.
اما این وضع به همین سادگی پایان نیافت. چرا که دو عضو سلب عضویت شده به محاکم بالاتر شکایت کرده و عاقبت موفق شدند بعد از شش ماه و نیم پیگیری و دوندگی حکم دادگاه تبریز برای بازگشت به شورا دریافت کنند. این به مفهوم آن بود که باید دوباره دو عضو علی‌البدلی که در آخر وارد ترکیب شده بودند ( قراملکی و خاماچی) صندلی‌های شورا را ترک می‌کردند. بدیهی بود که این همه تغییر و تحول تا چه اندازه می‌توانست ثبات مدیریتی در بدنه شهرداری و عملکرد عمرانی و خدماتی را تحت‌الشعاع قرار دهد.
در آن دوره روزی نبود که خبری از اوضاع نابسامان شورای شهر تبریز در رسانه‌های گروهی و حتی مطبوعات کشوری انعکاس نیابد. جدال دو گروه در این دوره کاملا مشهود بود. در گام نخست بعد از یک دوره اداره شهرداری به شیوه سرپرستی، فراهنگ‌پور با رأی نسبتا بالایی به عنوان شهردار تبریز منصوب شد. اما دخالت‌های بیجای برخی اعضا و اختلاف سلایق سبب شد تا بعد از دو ماه این مدیر عطای کار در شهرداری را به لقایش ببخشد. از این دوران تا چهار ماه بعد شهرداری مدیران، سرپرستان و کاندیداهای بسیاری را به خود دید. تا اینکه در نهایت شورا ترجیح داد تا به جای انتخاب شهرداری ناشناخته یکی از همکاران خود را به عنوان شهردار انتخاب کند!
شاهین اقبال این بار بر شانه‌های حاجی‌پور عضو شورای شهر نشست و او با اختلاف رأیی اندک و در حالی که شائبه غیرقانونی بودن انتخاب او به دلیل رأی دادن خودش وجود داشت به عنوان شهردار تبریز انتخاب شد. جناح مخالف و در اقلیت مانده شورا و در رأس آنها اکبرنژاد، چمنی و شکوری در این دوره تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا به استناد مواد قانونی تخلف شهردار و رییس وقت شورای شهر تبریز (حسین زاده دلیر ) را به اثبات برسانند.
حاجی‌پور اما در کار اداره شهر کم نیاورد. او نیز منشأ بسیاری از پروژه‌های عمرانی بزرگ شد. حمایت تمام عیار رییس شورا از او و ترس از انتقاد مخالفان چه در بدنه شورا و چه در خارج از مجموعه شورا سبب شد تا جدیت و پشتکار را چاشنی کار خود سازد. هر چند که در این دوره انتصاب و عملکرد برخی مدیران منتسب به حاجی‌پور سبب شد تا تلاش او در سایه آن حرف‌ها و حدیث‌ها کم رنگ شود.
آفتاب اقبال حاجی‌پور هم بیش از دو سال دوام نیاورد. چرا که با تغییر ترکیب هیئت رئیسه شورای شهر و روی کار آمدن جناح مخالف شهردار، او بعد از دو سال مجبور به استعفا شد و جای خود را به سرپرستی دیگر داد. سرپرستی جدید با رویکرد و اهدافی جدید و با مدیرانی تازه ! بدین ترتیب بار دیگر ماشین اداره شهر روی جاده ناهموار دیگری افتاد. اما این بار و در حالی که شورا به ماه‌های پایانی خود نزدیک می‌شد با رأی قاطع به علیرضا نوین رأی داد تا سکان کشتی پر تلاطم شهرداری را به دست گیرد. شورا در ماه‌های پایانی روی آرامش به خود دید و اعضا ترجیح دادند چراغ خاموش به استقبال انتخابات شورای سوم بروند.
انتهای پیام/60002/ع40/د1000
