به گزارش خبرنگار تاریخ خبرگزاری فارس، امام از اهالی آفتاب بود و بزرگ، آنقدر بزرگ که حتی منتقدانش به بزرگی او اعتراف می‌کردند. به تازگی مجله مهرنامه با هوشنگ ابتهاج شاعر چپگرا ایران به گفت‌وگو نشسته است که این شاعر و دوست شهریار به نظر «احسان طبری» نظریه‌پرداز مارکسیست و عضو کمیته مرکزی حزب توده ایران و سیاوش کسرایی شاعر چپگرای ایرانی از حضرت امام می‌پردازد.
هوشنگ ابتهاج: [دربارۀ دیدار اعضای کانون نویسندگان با امام خمینی] من نبودم. سیاوش کسرایی رفته و آمده بود و گفته بود که چشم‌هایش ابهت داشت و نمی‌شد به آن نگاه کرد. احسان [طبری] خیلی از آقای خمینی شعر برای ما خواند. ظاهراً آقای خمینی در جوانی که طلبه بود شعر می‌گفت.
*آقا روح‌الله با جسارت حرف می‌زد
یکی که با آیت‌الله بروجردی نزدیک بود و خودش از خانواده علما بود و آخوند نبود، آخر هفته می‌رفت پیش آقای بروجردی. به من می‌گفت که طلبه‌ای بود آن موقع (آقای خمینی را می‌گفت که آقا روح‌الله به او می‌گفتند) او می‌آمد پیش آقای بروجردی. تنها کسی بود که با جسارت حرف می‌زد. آقای بروجردی چیزی مثل گوشت‌کوب داشت که به زمین می‌زد تا برایش چای بیاورند. آقای خمینی خطاب به آقای بروجردی گفته بود این چه کاری است؟ دنیا عوض شده. یک زنگی کنارتان بگذارید و هر وقت چیزی می‌خواهید آن را فشار بدهید. هفته بعد که رفتیم دیدیم کنار آقای بروجردی زنگ بود.
انتهای پیام/
