به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، علی لاریجانی روز گذشته در نطق پیش از دستور خود در صحن علنی مجلس گفت: «ممکن است در جامعه عده‌ای شل‌دین باشند اما شل دینی هنر نیست که به آن افتخار شود و آن را ترویج کنند.»
اما شل‌دینی و تساهل در اعتقادات چیست و چه آفاتی در پی دارد؟
حجت‌الاسلام سید سجاد ایزدهی مدیر گروه علوم سیاسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در این باره و ضمن تأکید بر اهمیت تربیت مؤمن واقعی در جامعه اظهار داشت: چند نگاه درباره مؤمنان وجود دارد؛ نخست مؤمنان حداقلی کسانی هستند که تنها یک حداقل‌هایی از دین را مدنظر دارند، یک باور و ایمانی دارند و اعمالی چون نماز و روزه را هم به جا می آورند و البته حجاب درستی هم ندارند.
وی در ادامه افزود: اما مؤمن حداکثری هم در امور فردی و هم اجتماعی قائل به موازین دینی است، تقیّد به مرجع تقلید دارد و قایل به اخلاق فردی و رفتار و رویکردهای اجتماعی است. یک مؤمن هم مؤمن اجتماعی است که در رفتارهای اجتماعی ایمانش جلوه می‌کند به طور مثال در بحث‌های انتخابات، نظارت بر حاکمیت و فرایندهای سیاسی در جامعه دینی مشارکت دارد، در حالی که دیگر به تمدن اسلامی و ویژگی‌های آن و فراگیر شدنش در حد جهانی اعتنایی ندارد.
حجت‌الاسلام ایزدهی با اشاره به تفاوت افراد در نوع نگاهشان به اسلام توضیح داد: بسیاری از افراد در جامعه هستند که تفکرات سکولاری دارند اینها برخی نحله‌های مسلمان داخل و خارج از کشورند و جزو مؤمنین حداقلی محسوب می‌شوند کسانی که در امور فردی و آخرتی مبانی را رعایت می‌کنند اما در پوشش یا صحبت‌های خود و حتی باطنشان رویکردهای دینمداری ندارند، به طور مثال نمونه اینها در لبنان زیاد هستند که مؤمن محسوب می شوند اما حجابشان یا برخی اندیشه هایشان غربی است.
وی یادآور شد: بنابراین تا اینجا یک نگاه به دین حداقلی و محدود به امور فردی و اخلاقی با چند رویکرد و یک نگاه حداکثری نظیر دیدگاه حضرت امام راحل که تا پای تمام باورهایشان می ایستند، مطرح شد.
حجت‌الاسلام ایزدهی با اشاره به این تعبیر شل دینی که اخیراً مطرح شده گفت: این تعبیر شل دینی به هر یک از این باورها می تواند اطلاق شود به طور مثال در دین حداقلی با رویکردهایی در عرصه فردی، نگاه به جامعه و تمدن اسلامی که البته در تعبیرات تسامح و تساهل و آزادی جلوه بیشتری دارد.
وی در ادامه گفت: در نگاه برخی مؤمنان حداقلی کسانی که دیدگاه حداکثری دارند گاهی محکوم به تحجّر و کسانی که مؤمن حداکثری محسوب می شوند دیگران را به تسامح و تساهل نام می‌برند، مهم این است که ما بر اساس مبانی دینی و آموزه‌های صحیح قرآن از امور فردی دین گرفته تا پوشش و مسایل اجتماعی و سیاسی بتوانیم مؤمن واقعی تربیت کنیم.
مدیر گروه علوم سیاسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با تأکید بر اینکه در بحث مؤمنین حداقلی یا شاید اینکه بتوان گفت «شل دینی» –البته نمی‌دانم این تلقی صحیح باشد یا خیر- باید در مباحث سیاسی و حاکمیتی بیشتر مراقب بود، افزود: وگرنه بر اساس ادله‌ای که موجود است و عمدتاً اندیشمندان نیز می‌گویند تفاوت دین اسلام و دیگر ادیان در همین حداکثری بودن آن است با وجود اینکه این قرآن برای همه آمده است، زمان و مکان خاصی هم ندارد و برای همه بخش‌های زندگی ما حرف برای گفتن دارد.
وی در پایان اظهار کرد: بنابراین انتظار ما از همه مؤمنان داشتن این دین حداکثری و تربیت افراد براساس موازین دینی صحیح در تمام بخش های زندگی و حرکت بر مبانی صحیح اسلامی است نه اندیشه های سکولاری و غربی و تربیت انسان و مؤمن مبادی این آداب.
انتهای پیام/
