به گزارش خبرگزاری فارس از جنوب استان تهران به‌نقل از روابط‌عمومی مدیریت فرهنگی هنری منطقه 20، سودابه فرضی‌پور با اشاره به کارگاه داستاننویسی خانه فرهنگ دولت‌آباد اظهار داشت: خانه فرهنگ دولت‌آباد حدود هشت سال است که به‌طور مستمر کارگاه‌های داستاننویسی را دایر می‌کند و بیشتر از دو سال است که مسئولیت اداره آن را سودابه فرضی‌پور به عهده گرفته است.
نویسنده کتاب «همین است که هست» با اشاره به برنامه‌ها و فعالیت‌های تدریسی این کارگاه بیان کرد: در این کارگاه در کنار تدریس عناصر داستان؛ زاویه دید، شخصیتپردازی، صحنهپردازی، زیرمتن، مکاتب ادبی و ... به‌صورت کارگاهی به نقد داستانهای هنرجویان پرداخته می‌شود.
وی با اشاره به زاویه دید عنوان کرد: در زاویه دید اول شخص، سوم شخص، حدیث نفس و تکگویی باید رعایت شود.
فرضی‌پور ادامه داد: قالب‌هایی که در زیر مجموعه اول شخص قرار می‌گیرد شامل نامهنگاری، خاطرهنگاری و ... است.
وی با اشاره به صحنهپردازی گفت: صحنهسازی یعنی فاکتورهایی که به ساخت و نمایش بهتر صحنه منجر می‌شود.
فرضی‌پور با توجه به شخصیتپردازی ذکر کرد: شخصیت اصلی و فرعی، تفاوت انواع شخصیتپردازی و ... لازمه هر داستان است.
وی ادامه داد: در این کارگاه با ارائه تکلیف به هنرجویان تلاش می‌شود استعدادهای آنان هدفمند شود.
فرضی‌پور با اشاره به کسب رتبه هنرجویان این کارگاه افزود: در دو سال پیاپی دو تن از هنرجویان این کارگاه آسیه رضا و مرضیه کشکولی رتبههای برگزیده را در جشنواره شمسه از آن خود کرده‌اند.
وی در ارتباط با فواید شرکت در کارگاه‌های داستاننویسی ذکر کرد: شرکت در کارگاه‌های داستاننویسی باعث تقویت بیان و اعتماد به نفس شده و دایره واژگان ذهن انسان بالا می‌رود.
فرضی‌پور با توجه به سن شروع و شرکت در این کلاس‌ها بیان کرد: اگر هنرجویان از سن کم در کلاس‌ها شرکت کنند بسیار خوب است زیرا در سن کم دغدغه‌های فکری کم است و شرکتکنندگان در این گروه سنی می‌توانند مباحث را به راحتی فراگیرند.
وی با اشاره به ویژگی‌های یک نویسنده خوب گفت: نویسنده باید با تمام جامعه آشنا باشد تا بتواند خود را جای تمام اعضای داستان قرار داده و دیالوگ‌ها را بنویسد.
فرضی‌پور در ادامه ذکر کرد: نویسندگی خلاقیت انسان را پرورش می‌دهد ولی نویسنده باید خلاقیت داشته باشد تا بتواند در کارهایش موفق باشد.
وی با اشاره به راهکارهای پرورش خلاقیت تصریح کرد: یک نویسنده باید موقعیت‌های جدید بسازد تا ذهنش پویاتر عمل کند.
فرضی‌پور در ارتباط با واقعیتنویسی عنوان کرد: نویسنده باید ذهن داستانی داشته باشد و برای این امر باید متن روزنامه‌ها و مجلات را بازآفرینی کند.
وی با توجه به ویژگی‌های اخلاقی یک نویسنده ذکر کرد: انسان در نوشتن نباید کمالگرا باشد و باید فقط بنویسد.
فرضی‌پور در ادامه به بیان ویژگی نویسنده خوب بیان کرد: نویسنده باید هر وقت که می‌خواهد بنویسد نه اینکه هر وقت که می‌تواند بنویسد.
وی ادامه داد: نویسنده باید در نوشتن صبور باشد زیرا بلوغ سن نویسندگی از 40 سال به بالا رشد می‌کند و نویسنده باید برای متمرکز کردن ذهن خود تمرین کند.
فرضی پور با اشاره به یک نوشته خوب افزود: در نوشتن باید استعارهنویسی کنیم و استعارهنویسی پیچیده کردن داستان ساده نیست بلکه ساده کردن یک داستان پیچیده است و باید با استعارهنویسی داستان را زیباتر کنیم.
وی با توجه به زندگینامهنویسی ذکر کرد: زندگینامهنویسی تکنیک می‌خواهد و همانند رماننویسی نیست.
فرضی‌پور با اشاره به تکنیک‌های زندگینامهنویسی ادامه داد: در زندگینامهنویسی نباید به‌صورت خطی از ابتدای تولد تا زمان مرگ را پشت سر هم بیان کنیم.
وی با توجه به موقعیت‌های نویسندگی ذکر کرد: در نویسندگی دو نوع موقعیت از جمله ایستا و پویا وجود دارد.
فرضی‌پور در ادامه بیان کرد: در نویسندگی در زمان‌های ایستا و ساکت باید به عقب برگردیم و نباید در زمان‌های پویا و مکان‌های جنجالی داستان به عقب برگردیم.
وی ادامه داد: زیرا این کار باعث می‌شود که خواننده موضوع داستان را به درستی درک نکند.
فرضی‌پور با توجه به داستاننویسی گفت: در داستاننویسی باید اتفاقات مهم را مدّنظر قرار دهیم و داستان را از بزنگاه شروع کنیم.
وی با اشاره به رماننویسی ذکر کرد: رماننویسی باید مهندسینویسی شود و باید شخصیت داستان پرونده داشته باشد.
فرضی‌پور در خصوص نوشتن یک داستان گفت: نوشتن نباید در لحظه باشد و نویسنده در زمانهایی که متن نمی‌نویسد هم باید به داستان فکر کند.
وی با توجه به نوشتن زندگینامه و کسب اطلاعات بیان کرد: زمانی که شخصی زندگی خود را برای ما تعریف می‌کند نباید بنویسیم و تنها باید به صحبت‌هایش گوش داده و صدای شخص را ضبط کنیم.
فرضی‌پور ادامه داد: ابتدا باید اجازه دهیم شخص تمام حرف‌های خود را تعریف کند سپس سوالات خود را در خصوص عواطف وی بپرسیم.
وی با اشاره به ابزارهای نویسنده ذکر کرد: یک نویسنده باید ضبط صوت برای ضبط کردن و سپس گوش دادن، لغت‌نامه برای گسترش دایره واژگان خود و فلش کارت داشته باشد.
فرضی‌پور در ارتباط با انتخاب موضوع گفت: در رماننویسی باید تحقیق صورت بگیرد و نویسنده باید موضوعی را انتخاب کند که نیازمند تحقیق باشد.
وی با توجه به بازآفرینی متن گفت: در بازنویسی متن باید بازآفرینی کنیم و نباید جمله را ایجاز کنیم زیرا دچار ابهام می‌شود.
سودابه فرضی‌پور متولد 1360 است که از آثار وی میتوان به مجموعه «داستان همین است که هست»، رمان نوجوان «بهتر از شکلات مجانی» و رمان بزرگسال به «روش خورشید» که در دست چاپ است، اشاره کرد.
وی رتبه برتر جشنواره داستان انقلاب را کسب کرده است و از سال 89 مدرس کارگاه داستاننویسی خانه فرهنگ دولت‌آباد است.
فرضی‌پور نویسندگی را به‌طور جدی در سن 25 سالگی آغاز کرده است و هفت سال است که کتاب می‌نویسد.
انتهای پیام/2462/ش/ف4004
