به گزارش خبرگزاری فارس از کاشان، حجتالاسلام علی بهجت فرزند مرحوم آیتالله بهجت دوشنبه شب در مراسم جشن میلاد حضرت ثامنالحجج(ع) در کانون دوچرخه سواران امام رضا(ع) شهرستان کاشان، مغز عبادت را اندیشه خواند و اظهار داشت: انسان اندیشمند انسانی است که عبادت را با اندیشه انجام دهد چرا که خم و راست شدن تنها ظاهر عبادت است.
وی خاطرنشان کرد: انسانی که با عبادت به خداوند متصل است با یک نگاه بیمار را شفا و با یک نگاه مرده را زنده میکند و این امر نشان دهنده جایگاهی است که به دلیل عبادت با اندیشه در نزد خدا کسب کرده است.
فرزند مرحوم آیتالله بهجت با تبریک میلاد امام رضا(ع) بیان داشت: یکی از بزرگترین نعمتهایی که خداوند به شیعیان ایرانی عطا کرده، وجود امام رضا(ع) در ایران است.
بهجت سپس به ذکر برخی روحیات و سیره عملی امام هشتم شیعیان پرداخت و گفت: آن حضرت در هنگام نماز، اتصالش با خدای متعال به طور کامل برقرار میشد و چنان نور خدا در او تجلی مییافت که مثل خورشید میدرخشید.
وی با اشاره به اینکه امام رضا(ع) بیشتر وقت خود را به عبادت با خدا سپری میکرد ابراز داشت: آن امام همام نه تنها شبها تا صبح مشغول عبادت خدا بود بلکه روزها نیز یاد و ذکر خدا را ترک نمیکرد.
این استاد حوزه سپس به بیان برخی از ویژگیهای آیتالله بهجت(ره) به خصوص در هنگام عبادت و ذکر خدا در هنگام نماز پرداخت و گفت: آن بزرگوار هنگامی که به نماز مشغول میشد تمام وجودش به خدا تعلق میگرفت، اما به بیان دیگر نماز وی تنها پرده کوچکی از نمازی است که امام رضا(ع) اقامه میکرد.
بهجت در ادامه پاک بودن از کودکی را یکی از ویژگیهای آیتالله بهجت(ره) دانست و خاطرنشان کرد: وی اگر به چنین مقامی رسید برای این است که پاکی کودکانه خود را حفظ کرد.
وی تصریح کرد: آیتالله بهجت(ره) وقتی پاکی کودکانهاش را حفظ کرد خداوند در 12 سالگی به او ملکهای را داده بود که با وجود مهیا بودن شرایط معصیت، گناه نمیکرده است.
فرزند مرحوم آیتالله بهجت(ره) یادآور شد: آیتالله بهجت (ره) دوران کودکی را با پاکی و اطاعت از خدای متعال گذراند و به دوران بلوغ رسید و در این دوران حساس نیز پاکی خود را حفظ کرد.
این استاد حوزه با اشاره به اینکه پاکی آیتالله بهجت (ره) که از دوران کودک آغاز شده بود او را به اوج مقامات و درجات الهی رسانید عنوان کرد: این در شرایط گواه آن است که انسانها باید مرحله به مرحله، مقامات و درجات الهی را طی کنند.
وی با هشدار نسبت به تأثیر گناه بر سقوط انسان متذکر شد: ما در این میان با هر یک از معصیتهایی که انجام میدهیم در حقیقت خود را بیشتر به سقوط کشانده و نمیتوانیم به اوج مطلوب دست یابیم.
انتهای پیام/63009/ن40/ث3001