به گزارش خبر گزاری فارس از اصفهان، یکی از مقولههایی که امروزه گاه و بیگاه متاسفانه در برخی از افراد جامعه ما دیده و شنیده میشود مقولهای است تحت عنوان خود درمانی.
خود درمانی شاید معنی و مفهوم متفاوتی از دیدگاههای گوناگون روانشناسی و روان پزشکی داشته باشد و در اصطلاح لغوی نیز شاید معنی متعددی از آن استنباط شود، اما آنچه که ما میخواهیم درباره آن سخن بگوییم پدیدهای است که متاسفانه روز به روز شاهد شیوع آن در جامعه هستیم و عواقب و پیامدهای آن نه تنها مثبت نیست بلکه مهیب و مخرب قلمداد میشود.
محمدرضا انوری در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه خود درمانی چیست، اظهار کرد: پدیده خود درمانی به عبارتی یعنی این که افراد خودسرانه و بدون تشخیص و تجویز پزشک متخصص و بدون اطلاع از نوع و نحوه بیماری به درمان بیماری خود اقدام میکنند حال آنکه آیا واقعا بیماری در فرد وجود خارجی دارد یا خیر، خود مقولهای است که نیاز به بررسی و تامل دارد.
وی در ادامه در مورد این که چرا در جامعه ما این پدیده باب شده که هر کسی وقتی دچار یک ناراحتی جزیی از لحاظ جسمی یا روحی میشود آغاز به استفاده خودسرانه از دارو میکند، افزود: بسیاری از کسانی که خواسته یا ناخواسته، دانسته یا ندانسته دست به چنین اقدامی یعنی مصرف دارو بدون تجویز پزشک میزنند گاهگاهی به ورطه نابودی و مرگ کشیده میشوند.
*استفاده از مسکنها یک درمان مقطعی و گذرا است
روانشناس و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در ادامه در مورد استفاده از مسکنها گفت: استامینوفن، ژلوفن یا ایبوپروفن تسکین دهنده درد هستند، اما این یک درمان گذرا است و درد را نمیپوشاند و مقطعی است در صورتی که باید به درمان اصلی درد پرداخت.
وی در پایان در مورد مقوله شایع شدن بیماریهای روانی خاطرنشان کرد: در مقوله بیماریهای روانی متاسفانه شایع شده که هر کسی بلافاصله و بدون تجویز متخصص اعصاب و روان، به خود برچسب اضطراب یا افسردگی میزند و شروع به استفاده از داروهای روان گردان از جمله داروهای ضد اضطراب مانند دیازپام و اورازپام، ضد افسردگیهای سه حلقه مانند آمی تریپ تلین و میزند که نمیتواند فرآیند مناسبی باشد باید این فرد اگر احساس بیماری یا ناخوشی در روان و ذهن خود کرد حتما نزد متخصص کار بلد و کارآزموده برود.
انتهای پیام/2301/ک30/ژ1001