به گزارش خبرنگار دفتر منطقهای فارس در دوشنبه، «ارسلانآب» قرقیزستان منطقهای در دامنههای جنوب غربی رشته کوه «فرغانه» در ارتفاع بیش از 1600 متری بالاتر از سطح دریا واقع شده که به لطف آبوهوا و مناظر زیبا در محافل جهانگردان از شهرت خاصی برخوردار است.
2 آبشار بسیار زیبا در حقیقت از معجزات طبعیت این منطقه میباشد.
متخصصان رشته جغرافیا و گیاهشناسی ارسلانآب را یک منطقه منحصربهفرد میدانند که متشکل از جنگلهای درختان گردو است.
مساحت کل این جنگل بیش از 600 هزار هکتار برآورد شده که در زمان شوروی سابق مکان اردوهای تابستانی و پایگاههای متعدد توریستی، مکان تفریح و آسایشگاهها نیز بوده است.
بنا به گفته مقامات رسمی قرقیزستان، در مدت بیش از 20 سال استقلال این کشور به دلیل کشمکشهای گروههای سیاسی داخلی، زیرساختهای گردشگری این منطقه برهم خورده و فقط در این چند سال اخیر با تلاش دولت مجددا بخشی از آن تعمیر، تجهیز و برای پذیرایی مهمانان تکمیل شده است.
ارسلانآب که با تحریف نام تاریخی و به شکل غلط «ارستانباب» نیز در آثار کتبی آمده علاوه بر یک جنگل بزرگ، شامل چندین روستای کوهستانی بوده و شهرستانی با همین نام در حدود 40 کیلومتری مرکز «جلالآباد» در جنوب قرقیزستان را نیز در خود دارد.
قبل از فروپاشی شوروی سابق و اعلام استقلال کشورهای آسیای مرکزی که منجر به شکلگیری مرزهای دولتهای جدید در اوایل دهه 90 قرن گذشته میلادی شد، اینجا مرکز جذب هزاران نفر از گردشگران بوده که به منظور نه تنها دیدن طبیعت فوقالعاده، آبشارها و استفاده از آبوهوای سرد میآمدند، بلکه مهماننوازی مردم محلی آنها را به این منطقه میآورد.
به گفته دانشمندان، این منطقه آثاری از زمانهای قدیم و حتی دوران پالئوژن را حفظ کرده و یکی از بزرگترین آرایهها از جنگلهای گردو در امتداد پشته سنگی کوه «باباشآتا» را دارد که با زیبایی بینظیری در کوهستان آسیای مرکزی شناخته شده است.
**افسانه گردو که باعث بقای عمر جنگلهای ارسلانآب شده است
در قرون وسطی خاصیت گردو را با روح شیطانی مرتبط میدادند به این دلیل که در سایه شاخ و برگ این درخت خواب رفتن باعث ابتلا به امراض روحی و روانی دانسته میشد.
تنها با گذشت سالها دانشمندان ثابت کردند که روغنهای خارج شده از برگهای درخت گردو مانع زندگی گیاهان دیگر شده و زیر سایه آن هیچ گیاهی نمیروید و همچنین در روند عادی تنفس جانوران و انسانها که در نزدیکی آن قرار میگیرند، مشکل ایجاد میکند.
متخصصان یک دلیل حفظ شدن صدها هزار درخت گردو در منطقه ارسلانآب را اینگونه توصیف میکنند که در گذشته مردم محلی از ترس جان خود دست به درختان جنگل نمیزدند و حتی کار به جایی رسیده بود که میوههای درخت گردو را نیز مقدس میدانستند و این دلیل باعث افزایش هر ساله تعداد درختان گردو و تبدیل این منطقه به یک جنگل بزرگ شده است.
درختان گردو در ارسلانآب پس از 20 سالگی پربار شده و هر کدام از 200 تا 400 کیلوگرم میوه میدهد و تا 300 سال عمر میکنند.
به گفته گیاهشناسان، در این جنگل حتی گردوهایی با سن حدود 800 سال و با ارتفاعی نزدیک به 30 متر و قطر تنه بیش از 2 متر وجود دارد.
جای تعجب نیست که زمانهای قدیم مردم در مورد منشاء طبیعی جنگلهای گردو باور نداشتند و اعتقاد به افسانههای گذشتگان میکردند.
اما علم زمان معاصر اثبات کرده که منطقه توزیع اصلی وحشی گوشه کوه آجیل بسیار وسیع بوده از تایلند، هیمالیا و تبت آغاز شده و کوههای «تینشان»، افغانستان، ایران، قفقاز و ساحل دریای مدیترانه را فرا میگیرد.
با این حال، ساکنان دره فرغانه که از 1000 سال پیش در همه طرف توسط جنگلهای انبوه گردو احاطه شده بود، معتقدند که خانه اصلی این درختان در منطقه ارسلانآب است.
ارسلانآب با گذشت 20 سال از زمانی که مکان زیارت و تماشای هزارن نفر از سراسر اتحاد شوروی سابق و بخصوص از کشورهای آسیای مرکزی بود، در مدت چند سال اخیر دوباره جایگاه خود را در میان جهانگردان و شرکتهای توریستی پیدا میکند.
«اولژابای پولتاف» یک ساکن این منطقه میگوید: در 20 ساله گذشته به دلیل بسته شدن مرز قرقیزستان با همسایگان و به خصوص در پی تشدید نظام روادید با ازبکستان که تنها مسیر رفت و آمد برای خارجیها بود، سفر گردشگران دیگر به این منطقه قطع شده است.
به گفته وی هماکنون مقامات «بیشکک»، نهادهای محلی و مردم در تلاش برای تسهیل شرایط اقامت، تفریح و گردشگری برای مهمانان خارجی بوده و در این مورد از پتانسیلهای موجود استفاده میکنند.
به نظر میرسد که قرقیزها تلاش برای ایجاد استانداردهای جهانی گردشگری در کوهستان ارسلانآب را دارند و به تدریج مشکلات و موانع توسعه گردشگری محلی را از بین میبرند.
در همین حال، آنان دریافتهاند که علاوه بر جذابیتهای طبیعی که این منطقه دارد، برای مهمانان شرایط مناسبی را به ارمغان آورده است.
آنچه در ادامه میآید تصاویری از منطقه زیبا ارسلانآب است.
انتهای پیام/خ