به گزارش خبرگزاری فارس از شیروان به نقل از روابط عمومی شبکه بهداشت درمان و دانشکده پرستاری شیروان، ساعت 9:10 دقیقه روز پنج شنبه 10/5/92 هم‌زمان با 23 ماه مبارک رمضان همراه بیماری سراسیمه وارد اورژانس بیمارستان امام خمینی شیروان شد و فریاد می‌زد «برادرم مرد کمک کنید، برادرم را برق گرفته» هنوز چند ساعتی از دعاهای شب قدر نگذشته بود که دوباره دست‌های پدر و مادری به سوی خدا دراز شد و طلب شفاعت می‌کردند.
مسئول اورژانس به همراه یکی از نیروهای خدمه به طرف ماشین شخصی که همراه بیمار نشان داد دویدند و جسم بی جان مصدوم را از داخل ماشین بیرون کشیدند مصدوم فوراً به اتاق CPR منتقل شد.
به دستور عباس علیزاده «مسئول اورژانس» صدای آژیر و کد 99 توسط یکی از پرسنل ایستگاه پرستاری به صدا درآمد و از تمام بخش‌ها پرسنل خبره و دوره دیده آنی خودشان را یکی یکی به اتاق CPR رساندند.
پزشک اورژانس نیز مریض خود را ترک کرد و به کمک این مصدوم آمد یکی از همراهیان مدام جلو درب اتاق CPR راه می‌رفت و از پرستاران سوال می‌کرد خانم پرستار امیدی به برگشت برادرم هست؟ برادرم خوب میشه؟
با گوشی همراهش به خانواده‌اش خبر می‌داد و جریان را تعریف می‌کرد که برق بالابر ساختمان برادرش را گرفته و فوراً او را به بیمارستان آورده‌اند ولی امیدی به زنده بودنش نداشت همچنان داشت از درب ورودی اورژانس به تعداد همراهیان این بیمار افزوده می‌شد.
اول کارگران ساختمانی بودند ولی چند دقیقه بعد افراد نگران‌تر وارد اورژانس شدند گویی خانواده مصدوم بودند از شرح حالی که همراهش از مصدوم می‌داد قیافه‌هایشان گرفته‌تر و پریشان می‌شد و به فکر فرو می‌رفتند و از خدا تقاضای کمک می‌کردند در گوشه و کنار اورژانس نیز صدای پچ‌پچ همراهیان دیگر مریض‌ها نیز به گوش می‌رسید بیچاره چه جوانی بود فکر نمی‌کنم برگردد، اون که مرده بود، بی فایده است هر چه تلاش بکنند.
از داخل اتاق CPR بگویم متخصص قلب نیز با شنیدن کد 99 فوراً خودش را رسانده بود. کار ماساژ قلبی ادامه داشت 20 دقیقه از زمان ورود مصدوم به اورژانس سپری می‌شد کد 99 نهایت تلاش خود را برای نجات بیمار انجام می‌دادند حتی خود پرستاران نیز ناامید بودند ولی تلاش همچنان ادامه داشت هیچ کس دوست نداشت حیات این جوان در این ساعت به پایان برسد.
نیم ساعت گذشت، همچنان CPR ادامه داشت نزدیک به 45 دقیقه پرستاران تمام همت و تجربه خود را به کار گرفتند ناگهان امواج قلبی بیمار بر روی مانیتور ظاهر شد همه‌ی چشم‌ها به طرف متخصص قلب خیره شد.
یعنی معجزه‌ای صورت گرفته جوان 20 ساله‌ای که به علت برق گرفتگی دچار سکته قلبی شده بود حالا می‌تواند نفس بکشد و احتمالاً به زندگی خود برگردد از حالا به بعد ناامیدی‌ها به امید تبدیل شد. می‌شد خوشحالی را در تک تک چهره‌های کادر پرستاری مشاهده کرد با ذوق و شوق عمل CPR را ادامه دادند خستگی در چهره متخصص قلب (دکتر جوادی) مشهود بود ولی خوشحال بود چون زحمات همکارانش کم کم داشت نتیجه می‌داد.
قلب رضا از حالا شروع به تپیدن کرد ولی هنوز نفس نمی‌کشد دکتر جوادی می‌گوید با توجه به اینکه برق گرفتی از ناحیه دست خطرناک‌ترین نوع برق گرفتگی است چون برق از یک دست وارد و از دست دیگر خارج می‌شود در این بین قلب نیز مورد حمله قرار گرفته و باعث سکته قلبی می‌شود با توجه به شرایط اولیه مصدوم که هیچ گونه علائم حیاتی نداشت عمل احیا با موفقیت به پایان رسید یعنی در چنین موردی می‌توان گفت معجزه‌ای صورت گرفت.
بیمار بلافاصله به بخش ICU منتقل شد در ساعات اولیه تنفس به وسیله دستگاه بسیار ضعیف بود ولی رفته رفته تنفس به حالت نرمال نزدیک می‌شد.
حالا بعد از 72 ساعت آقا رضا می‌تواند اطرافیان خود را تشخیص دهد و چند کلمه نیز حرف بزند مسئول بخش ICU می‌گوید حال عمومی بیمار خوب است احتمالاً تا 2 روز دیگر مرخص شود و می‌تواند به زندگی طبیعی خود ادامه دهد.
انتهای پیام/63002/ر/آ3004
