به گزارش خبرگزاری فارس از قروه، 38 سال سن دارد و اهل روستای مظفرآباد از توابع شهرستان قروه است، زمانی که کار نگارش قرآن را آغاز کرد، در میادین میوه و تره بار تهران به عنوان یک کارگر ساده مشغول به کار بود و وظیفه اصلی‌اش رفت و روب این میادین.
با اینکه سواد آنچنانی نداشت و تنها مدرک تحصیلی‌ش سیکل است، اما علاقه به کتاب آسمانی وی را بر آن داشت تا بدون بهره‌گیری از استاد خط و خوشنویسی کار کتابت قرآن را با توسل به شهدای هسته‌ای کشورمان آغاز کند.
17 اردیبهشت ماه سال گذشته همزمان با سالروز شهادت بانوی بی‌نشان بقیع ، حضرت زهرا (س) این کار مهم را آغاز کرد و پس از 6 ماه توانست کار کتابت این مصحف شریف را به پایان برساند.
خطی که برای کتابت به کار برد در نوع خود جالب بود، تلفیقی از کوفی صدر اسلام، عثمان طه و سبک آزاد ایرانی.
بهار قرآن، بهانه‌ای شد تا با امجد مظفری کاتب قرآن و اهل و سکن روستای مظفرآباد قروه به گفت‌وگویی کوتاه بنشینیم.
فارس: آقای مظفری از کار بزرگی که انجام دادید برای ما بگویید.
بزرگی جنبه کار من به خاطر این هست که قرآن کریم رو کتابت کردم و گرنه اگر کتاب دیگری جز این هادی روشنگر بود، شاید بزرگ به شمار نمی‌رفت، اما به هرحال من بدون داشتن استاد خط و خوشنویسی توانستم، قرآن کریم را در عرض 6 ماه کتابت کنم، این در حالی است که کتابت قرآن به دست استادان خوشنویس به طور متوسط 17 ماه طول می‌کشد و با فضل پروردگار، این کار از نظر زمانی رکوردی قابل توجه به شمار می‌رود.
فارس: چه ساعاتی از شبانه‌روز به این کار مشغول بودید؟
من کارگر شهرداری تهران بودم و رفت و روب میادین میوه و تره‌بار را برعهده داشتم و این میادین هم روز و شب شلوغ و پر رفت و آمد بود و به همین دلیل من بیشتر ساعات روز را کار می‌کردم، اما با وجود خستگی کار و غربت، وقتی یاد شهدا به ویژه شهدای هسته‌ای می‌افتادم، می‌دیدم کار من از کار آنها سخت‌تر نیست، وضو می‌گرفتم و با توسل به شهدا شروع می‌کردم از آخرین ساعات شب تا نماز صبح آیات نور را کتابت می‌کردم.
فارس: با وجود این همه سختی و مشقت، هدف شما از کتابت قرآن کریم چه بود؟
اول به خاطر انس بیشتر با کلام خدا بود، وقتی که یک مطلب نوشته می‌شود بیشتر در خاطر می‌ماند، به همین خاطر اولین انگیزه من از کتابت قرآن کریم این مسئله بود تا بتوانم از آموزه‌های آن بهره بگیرم، مادرم هم که زن مومن و مقیدی بود، همواره آرزو داشت تا فرزندانش با قرآن الفت بیشتری داشته باشند و همین عزمم را راسخ کرد تا کارم به صورت جدی آغاز کنم. دومین انگیزه‌ام پاسداشت مقام شهدای هسته‌ای کشورمان بود که با نثار جان خود، سرافرازی را برای ملت و کشورم رقم زدند و سومین انگیزه‌ام این بود که این مصحف شریف را تقدیم مقام معظم رهبری کنم.
فارس: از مشخصات این قرآن بگویید.
این قرآن در 604 صفحه، در ابعاد 30 در 42 سانتی‌متر است که 11کیلو و 375 گرم وزن دارد.
فارس: برای کتابت و صحافی آن چقدر هزینه شده است؟
تهیه کاغذ، جوهر، قلم، صحافی و تذهیب 3 میلیون تومان هزینه در برداشته است.
فارس: هزینه آن را کسی پرداخت کرده است؟
خودم هزینه کرده‌ام.
فارس: کسی از شما حمایت نکرد؟
نیتم این بود که کار کتابت را با هزینه شخصی خودم انجام بدهم، در میدان میوه و تره‌بار که بودم، مسئولان گفتند هر کمکی می‌خواهی به ما بگو، اما من از لحاظ مادی چیزی از آنان نخواستم، فقط جایی خواست که بتوانم به راحتی کار کتابت را انجام دهم و مدیر آنجا هم قسمتی از اتاق خود را در اختیار من گذاشت و هر روز نوشته‌های من را می‌گرفت تا نگهداری کند که مبادا آسیبی به آن برسد.
فارس: هنوزم هم کارگر شهرداری هستید؟
خیر.
فارس: کجا مشغولید؟
در تهران به عنوان کارگر ساختمانی فعالیت می‌کنم.
فارس: چرا در شهرداری نماندید؟ کار ساختمانی که از کارگری میدان میوه و تره‌بار سخت‌تر است.
پس از رونمایی قرآنی که کتابت کرده‌ام در برج میلاد تهران و مراسم بزرگداشتی که به خاطر این کار برایم ترتیب داده بودند، همانجا از قول آقای قالیباف گفتند که به استخدام رسمی شهرداری پذیرفته شده‌ام، اما من احساس کردم که کار کتابتم رنگ و بوی مادی به خود گرفته است و به همین خاطر دیگر به شهرداری نرفتم.
فارس: اما این حق شما بود.
رضای خدا برایم از هرچیزی مهم‌تر است، روزی‌رسان خداست و من هم هرکاری که بتوانم انجام می‌دهم تا زندگی خود را بچرخانم و خانواده‌ام در مضیقه نباشند، اما هیچ وقت معنویت را فدای زندگی مادی نمی‌کنم.
فارس: از آرزوهای یک کاتب قرآن بگویید.
بزرگترین آرزویم این است که قرآن دست نویسم را به محضر مقام معظم رهبری تقدیم کنم، اما تاکنون موفق نشده‌ام و همه دغدغه خاطرم همین مسئله است.
فارس: چه انتظاری از مسئولان دارید؟
خواسته مادی ندارم، فقط کمک کنند تا به آرزویم برسم، همه زندگی من خلاصه شده در سه کلمه "سید علی خامنه‌ای".
فارس: از این که در این گفت‌وگو با ما همراه بودید سپاسگذارم
من هم از شما متشکرم و همین طور از خانواده‌ام و همه کسانی که یار و همراه من بودند تا آیات نور را به خط خودم خوشنویسی کنم.
----------------------------
گفت‌گو از کلثوم مومنی
---------------------------
انتهای پیام/79009/خ40/ژ1001
