به گزارش خبرگزاری فارس از کرمان، علی ایرانمنش عضو هیئت مدیره کانون مربیان فوتبال ایران در یادداشتی به چگونگی و نقش هواداران در یک تیم اشاره کرده است که متن این نوشته را در ذیل می‌خوانید.
هواداران در هر باشگاه فوتبال اعم از بزرگ و کوچک نقش ویژه‌ای دارند و می‌توانند شور، هیجان و انگیزه را به تیم مورد علاقه خود تزریق کنند.
وضعیت هواداران کنونی از مشکلات اساسی فوتبال کشور است که تاکنون برای اصلاحش اقدامی نشده و قوانین بازدارنده‌ای تصویب نشده و به اجرا گذاشته نشده است.
هواداران ابزاری برای سودجویان شده‌اند
افرادی را با عناوین مختلف وارد پیکره فوتبال کرده‌اند تا برای اهدافی در زمان‌های ویژه مورد سوء‌استفاده قرار گیرند، رشد و نمو این عوامل از آلودگی‌های مالی فوتبال است.
هواداران کسانی هستند که باید از ورزش فوتبال به نوعی لذت ببرند و به شادی و نشاط برسند، اما امروز هواداران ابزار دست عده‌ای شده‌اند که شادی و نشاط خود را به جنجال تبدیل کرده‌اند و نوع اعتراض خود را با توهین ادا کرده و ناخودآگاه چهره زشتی از خود در کشور نمایان می‌کنند.
سازماندهی هواداران باشگاه مس مغفول مانده است در حالی که آنها از نیروهای شریف و یاران حقیقی باشگاه‌ها هستند، اکنون این نیرو و حامی باشگاه به سمت و سویی در حرکت است که ختم به‌خیر و صلاح فوتبال نیست و از حاصل راهش نه سودی بهر خودش می‌ماند و نه باشگاه و نه جامعه فوتبال از هواداران فهیمی برخوردار می‌شود و آنچه باقی می‌ماند، خلأ و ناباوری جایگاه هواداران در ورزش است.
هر جا بهره‌ای برای غیر از خودش باشد و نیاز به هیاهو و جنجال به خدمتش می‌گیرند و اکنون اگر ورزشگاه را به هم می‌ریزد و کتک‌کاری و توهین می‌کنند از نادانی او نیست، بلکه از بی‌خردی جامعه ورزش و باشگاه‌ها است که تاکنون در این زمینه ایفای نقش نکرده است.
فقر فرهنگی در حوزه ورزش به‌ویژه فوتبال
سازماندهی هواداران باشگاه‌ها فقر فنی و مادی یکی از اصولی است که فیفا برای مدیران باشگاه‌های فوتبال تعیین کرده و باید رعایت کنند، پس باشگاه‌ها باید توجهی ویژه به آموزش و حفاظت هواداران انجام دهند تا به یک تیم تبدیل شوند.
یار دوازدهم رها شده است
تفکر تیمی در هواداران ما وجود ندارد، کسانی که به نوعی یار دوازدهم و سرمایه‌های اصلی ورزش محسوب می‌شوند، اکنون به حال خود رها شده‌اند، اگر بپذیریم که همه ما یک تیم هستیم، مربی، بازیکن، هواداران، مدیرعامل، سرپرست، باشگاه برای گرفتن نتیجه از ابتدا تا پایان فصل باید با هم یکنواخت عمل کنند.
تفکراتی که اکنون بر هواداران حاکم و رایج است، باورهای غلطی محسوب می‌شود که تاکنون هیچ مرجعی مورد بررسی قرار نداده و برخوردی هم صورت نگرفته است.
هواداران ما امروزه باورهای غلطی را در ذهن خود پرورش داده‌اند که جزو حقوق خود می‌دانند که این اذهان غلط باید با آموزش تغییر داده شود.
هواداران حق دارند، تیم خوبی داشته باشند، حق دارند، بازی خوبی را ببینند، حق دارند به بازی بد اعتراض کنند و حق دارند که به آنها ارج داده شود.
هواداران حق دارند که جایگاه و امکانات مناسبی در استادیوم‌ها داشته باشند، اما حق ندارد، توهین کنند، هوادار چگونگی نحوه اعتراض خود را باید بداند، تماشاگران ما امروزه می‌توانند یکی از بهترین تماشاگران دنیا باشند اگر آموزش داده شوند.
خشونت در فوتبال و ورزشگاه‌ها یک مشکل فرهنگی عام است که بیش از دیگر رشته‌ها خودش را در جامعه نشان داده است، هواداران ما در بعضی از موارد مانند قضاوت داور، تصمیم باشگاه در مورد جذب بازیکنان، مربی و تصمیم سرمربی درباره تعویض‌ها و دیگر موارد خود را صاحب رأی می‌داند و در همین موارد است که افراد سودجو به میدان می‌آیند و نباید به خودمان اجازه دهیم که اقتدار رأی صاحب رأی را نادیده بگیریم و یا نپذیریم.
باید به هواداران آموزش بدهیم که حتی وقتی در شرایط ناکامی قرار می‌گیریم از پرخاش و توهین خودداری کنیم، باید حریم‌ها رعایت شود، بنابراین ذات فوتبال به هیچ‌وجه تمایل به تشویق به خشونت نیست.
باید به صورت یک جریان پیوسته و به صورت پلکانی با آموزش تغییر را ایجاد کرد، مسئولان ورزش و باشگاه‌ها باید از میزان هزینه‌هایی که برای فوتبال انجام می‌شود، درصدی را برای امر فرهنگی صرف آموزش کنند.
================
یادداشت از علی ایرانمنش
================
انتهای پیام/80011/س40/د1000
