به گزارش خبرگزاری فارس از ورزقان، ورزقان یکی از شهرهای استان آذربایجانشرقی بوده که در بخش مرکزی شهرستان ورزقان واقع شده و مرکز این شهرستان محسوب میشود. این شهر در 40 کیلومتری غرب اهر و 78 کیلومتری شمال تبریز واقع شده است.
طبق آخرین تقسیمات کشوری، شهرستان ورزقان دارای دو بخش به نامهای مرکزی (شامل دهستانهای ازومدل جنوبی، ازومدل شمالی، بکرآباد و سینا) و خاروانا (شامل دهستانهای دیزمار مرکزی، جوشین و ارزیل)، دو نقطه شهری به نامهای ورزقان و خاروانا و 163 روستا میباشد.
براساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال 1390، جمعیت شهرستان ورزقان در حدود 45 هزار و 708 نفر (1.2 درصد جمعیت استان) و جمعیت مرکز این شهرستان 5 هزار و 385 نفر برآورد شده است. جمعیت شهری این شهرستان 6 هزار و 758 نفر و جمعیت روستایی آن 38 هزار و 950 نفر و تعداد خانوار آن 12 هزار و 244 خانوار است.
بعد از زلزله 6.2 ریشتری 1391 ورزقان و وقوع بیش از 4 هزار زمینلرزه و پسلرزه دیگر حالا کمتر کسی را در ایران و حتی در جهان میتوان یافت نام ورزقان را نشنیده یا با آن آشنا نباشد.
بیمارستان 24 تختخوابی ورزقان که از سال 1386 احداث آن آغاز شده بود بالاخره در هفتم اردیبهشت 1392 با صرف 3.5 میلیارد تومان و مجهز به پنج اتاق عمل جراحی همزمان با چهارمین دوره سفرهای استانی ریاست جمهوری به استان آذربایجانشرقی به دست معاون حقوقی و نماینده ویژه رئیس جمهور افتتاح شد.
مسئله جالب توجه در این بیمارستان عدم وجود تابلو و سردر و نام و نشانی برای این بیمارستان است و تا به حال نه تابلو دارد و نه راه و نه نام و نشان، که این امر مردم خصوصا بیماران تصادفی را در مواقع انتقال با مشکل عدیده مواجه کرده است.
این سؤال در اذهان مردم است که انتخاب یک نام و تابلو برای بیمارستان دیگر کار سختی نیست که مسئولان از آن شانه خالی میکنند یا در این زمینه احساس مسئولیت نکرده و آن را لازم نمیدانند.
ورزقان در کسب اینگونه مسائل مقام اول را در استان یا شاید در کشور داراست شهر بدون تاکسی، شهر بدون پارک و شهربازی زیبا برای کودکان زلزلهدیده و همچنین فضای سبز دلنشین با آن همه آب زیرزمینی که در اختیار شهرداری است.
نکته جالب توجه دیگر در این شهرستان نبود تاکسی است. شاید بعید به نظر آید که یک شهر قدیمی و مرکز شهرستان فاقد تاکسی باشد. ورزقان مرکز شهرستان ورزقان با جمعیتی بیش از 6 هزار نفر و مساحتی وسیع و ادارات پراکنده در تمام نقاط شهر دارای دانشگاه آزاد، دانشگاه ملی صنعتی سهند و پیام نور بوده اما یک تاکسی در این شهر وجود ندارد و مردم این شهر را با هزاران مشکل روبهرو کرده است.
پیرمردان و پیرزنان برای مراجعه به یک اداره باید چند ساعت با پای پیاده و لنگلنگان طی مسافت کنند و اگر در ادارات دیگر کار ایجاد شود باید به روز دیگر موکول کنند.
انتهای پیام/60002/ع40/چ3000