به گزارش خبرگزاری فارس از استان سمنان به نقل از روابط عمومی سپاه سمنان، هشتم تیر ماه، سالروز بمباران شیمیایی سردشت و روز مبارزه با سلاحهای شیمیایی و میکروبی است؛ بهانهای که ما را واداشت تا به ریشههای استفاده از اینگونه سلاحها توسط دولتهای مختلف و پیامدهای آن کمی بیشتر بپردازیم.
دولت عراق در زمان صدام حسین به شکل گستردهای از سلاحهای شیمیایی علیه ایران استفاده کرد؛ از حدود سال 1355، رژیم عراق با جمعآوری برخی از استادان دانشگاه و صرف بودجه لازم، به جمعآوری اطلاعات درباره سلاحهای شیمیایی ـ میکروبی و رادیواکتیو پرداخت و در هر سه زمینه موفقیتهایی را به دست آورد.
اولین باری که ارتش عراق از سلاح شیمیایی در جنگ استفاده کرد، به 27 مهرماه 1359 در منطقه جنوب استان خوزستان برمیگردد؛ در این سال عراق چهار بار از سلاح شیمیایی از نوع تاولزا (گاز خردل) استفاده کرده که یک مصدوم و 20 شهید به دنبال داشت.
اعتراض ایران به این اقدام غیرانسانی عراق سبب شد تا رادیوی رسمی عراق این اتهام را انکار کند؛ ولی در طول عملیات رمضان و خیبر بمبهای شیمیایی تولید عراق به کمک توپخانه و هواپیما به شکل گستردهای مورد استفاده قرار گرفت.
در واقع عراقیها نه تنها خط دفاعی رزمندگان ایران را با سلاحهای شیمیایی میشکستند، بلکه از طیف گستردهای از این سلاحها علیه شهروندان غیرنظامی نیز استفاده میکردند.
توسل عراق به سلاحهای شیمیایی به طور محدود، از زمان آزادسازی خرمشهر به کاربرد گسترده آن را پس از پیروزیهای بزرگ ایران و شکست نیروهای عراق به ترتیب در عملیاتهای والفجر 2، والفجر4، خیبر و بدر منجر شد.
از یونان تا ایران
کارشناس ارشد مسائل سیاسی و استاد دانشگاه امام حسین (ع) در این زمینه در گفتوگوی اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری فارس در سمنان گفت: به زعم مورخان نظامی، استفاده از سلاحهای شیمیایی به جنگ یونان باستان برمیگردد و باید گفت که همواره بهرهگیری از سلاحهای شیمیایی برگ برنده ظالمان علیه مظلومان عالم بوده است.
ابوتراب کاتبی بیان کرد: سلاحهای شیمیایی انواع زیاد و مختلفی دارد که نوع ابتدایی سلاحهای شیمیایی مثل تیرها و نیزههای سمی از گذشتههای خیلی دور در جنگها کاربرد داشته است.
وی ادامه داد: مورخان نظامی، قدیمیترین کاربرد سلاحهای شیمیایی را به جنگ در یونان باستان نسبت میدهند که طی آن دود آرسنیک به عنوان حربه جنگی به کار گرفته شد.
این کارشناس مسائل سیاسی عنوان کرد: با این همه انواع مدرن سلاحهای شیمیایی به صورتی گسترده برای نخستین بار در جنگ جهانی اول در بلژیک به کار گرفته شد که به کشته شدن و مصدومیت تعداد زیادی انجامید.
کاتبی اشاره کرد: در فاصله دو جنگ جهانی سلاحهای شیمیایی به شدت توسعه پیدا کرد که هزار تن انواع آن را تولید کردند که به تنهایی برای نابودی تمام جانداران کره زمین کافی بود.
وی افزود: ارتش صدام در جریان جنگ تحمیلی با کمک کشورهای غربی از گازهای شیمیایی علیه ایران و سپس علیه اتباع خود در حلبچه استفاده کرد.
از نیزه تا بمب
استاد دانشگاه امام حسین (ع) در خصوص کاربرد عوامل شیمیایی بیان کرد: عنوان سلاح به دوران قبل از میلاد مسیح بر میگردد و استفاده از تیرها و نیزهها و شمشیرهای آغشته سموم گیاهی، جانوری و مصنوعی همواره حکم یک برگ برنده را در دست انسان داشته است.
کاتبی تاریخچه استفاده سلاحهای شیمیایی را این چنین دستهبندی کرد: به ادعا میتوان گفت که قدمت سلاحهای شیمیایی به اندازه سلاحهای معمولی است.
وی اشاره داشت: هنگام جنگ حهانی اول به دلیل پیشرفت دانش و تکنولوژی لازم برای تهیه مواد شیمیایی خطرناک امکان کاربرد آنها به مقدار فراوان فراهم شد.
این کارشناس مسائل سیاسی از انواع سلاحها گفت: از نظر نظامی گازهای شیمیایی به شش گروه عوامل سمی کشنده عوامل ناتوان کننده، عوامل کنترل اغتشاش، عوامل دودزای نظامی، عوامل ضدگیاه، شعلهها و آتشها تقسیم میشوند.
کاتبی ادامه داد: این گازها موجب ایجاد زهر سلولی میشوند بدین صورت که این مواد در حالت مایع و گاز قدرت نفوذ به دیواره سلولی را دارند و فقط در تماس با موادی مانند شیشه، فلز و کاشی قدرت نفوذ خود را از دست میدهند.
وی تصریح کرد: مسمومیتها با چند نوع آغاز میشوند که شامل علائم مسمومیت است که بعد از حدود سه الی شش ساعت در محل آلوده سوزش و خارش ایجاد میشود و لکههای قرمز ظاهر میشود و بعد از یک الی دو روز تاولها نمایان میشود.
از کلیسا تا کاخ سفید
استاد دانشگاه امام حسین (ع) ادامه داد: علائم مسمومییت با آرسنیکها علاوه بر تاول زدن عوارضی مانند بزرگ شدن ریه، اسهال، بیتابی، ضعف، کاهش حرارت بدن و کم شدن فشار خون را در پی دارند.
کاتبی یادآور شد: در جنگ تحمیلی هشت ساله علیه ایران رژیم عراق با بهرهگیری از چالشهای میان تهران و واشنگتن، با تحریک کاخ سفید و با هدف رسیدن به امیال خود، مرزهای غربی کشورمان را مورد تاخت و تاز قرار دادند.
وی گفت: این جنگ به لحاظ بسیاری پارامترها، با سایر نزاعهای چند سال اخیر متفاوت بوده و استفاده از جنگافزارهای شیمیایی در این جنگ از سوی رژیم عراق یکی از این پارامترهاست.
سردشت؛ قربانی بزرگ
حملات شیمیایی عراق علیه ایران منجر به مصدوم شدن بیش از 100 هزار نفر در ایران شد که بسیاری از آنان هنوز به عوارض و بیماریهای ناشی از مصدومیت شیمیایی مبتلا هستند و نیازمند مراقبتهای پزشکیاند.
بعد از گذشت دهها سال از جنگ هر روز خبری از شهادت یکی از 35 هزار جانبازان شیمیایی در گوشه و کنار کشور عزیزمان به گوش میرسد.
حمله شیمیایی هواپیماهای متجاوز رژیم بعث عراق به شهر سردشت در غرب ایران، به شهادت 110 نفر و مجروح شدن پنج هزار تن انجامید.
با کمال تاسف، هنوز هم تعدادی از مردم مقاوم شهرستان سردشت با آثار و پیآمدهای این بمباران دست به گریبان هستند و در رنج و درد به سر میبرند.
به رغم ارتکاب این جنایت هولناک، مجامع جهانی هیچ اقدامی در جلوگیری از ادامه تجاوز به عمل نیاوردند، حتی آن رژیم را هم ملامت نکردند و چون گذشته بیاعتنا از کنار این حادثه گذشتند.
انتهای پیام/2249/ی/ث3001