خبرگزاری فارس-مجتبی پاکدل: سیامین دوره مسابقات بینالمللی قرآن کریم که از دهم خردادماه 92 در سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی شروع شده بود عصر جمعه گذشته، 17 خردادماه با معرفی نفرات برتر به کار خود پایان داد.
در خصوص مسابقات بینالمللی قرآن کریم آنگونه که هست و آنگونه که باید میبود نکاتی وجود دارد که امروز پس از گذشت 30 سال از برگزاری آن طرح این مسائل ضروری و توجه به آن از سوی متولیان امر ضروریتر است.
1- در این دوره بازهم نمایندگان کشورمان مانند بسیاری از دورههای گذشته در دو رشته حفظ و قرائت گوی سبقت را از رقبای ضعیف خود ربودند و مقام اول را به خود اختصاص دادند؛ که البته آنگونه که کارشناسان میگویند اگر روند حضور قاریان و حافظان ضعیف در این مسابقات متوقف شود کسب مقام نخست این مسابقات نیز به این سادگیها نخواهد بود.
2- این مسابقات هنگامی برگزار شد که تبلیغات نامزدهای ریاست جمهوری در اوج خود و حتی افتتاحیه و اختتامیه مسابقات دقیقا همزمان با مناظرههای تلویزیونی آنها بود و شاید این موضوع موجب شده بود تا برگزاری مسابقات در سایه سنگین انتخابات قرار بگیرد و به نوعی به حاشیه رانده شود.
حال سؤال این است که آیا مسئولان برگزاری مسابقات نمیتوانستند با دوراندیشی مناسب، نسبت به این موضوع چارهاندیشی و از تلاقی چنین مسابقات مهمی که میتواند تأثیری عمیق بر ریشههای فرهنگی جامعه داشته باشد با تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری جلوگیری کنند.
3- سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی از نظر زیبایی و امکانات وضعیت خوبی دارد اما از آنجائیکه از یکسو به علت موقعیت جغرافیایی این سالن، دسترسی به آن برای اکثریت افراد سخت بود و از سویی دیگر نیز مسابقات تا حدود ساعت 23 طول میکشید؛ اگر سالن مناسبی در وسط شهر تدارک دیده میشد هم تأثیرات بیشتر این مسابقات و هم استقبال چشمگیرتر مردم را شاهد بودیم.
4- درتبلیغات این مسابقات، صحبت از شرکت 75 کشور جهان بود اما در مراسم اختتامیه این عدد 70، در کلیپ ساخته شده برای مسابقات 60 و در بیانیه هیئت داوران عدد دیگری عنوان شد و بالاخره معلوم نشد که چند کشور نمایندگان خود را به این مسابقات فرستادهاند.
5- سطح شرکتکنندگان خارجی این مسابقات به خصوص در رشته قرائت خوب به نظر نمیرسید و برخی از کارشناسان و مردم بر این باور بودند که قاریانی که در سطح هیئتهای مذهبی و استانی کشورمان تلاوت میکنند بسیار قویتر از قاریان دعوت شده به این مسابقات هستند؛ به این سبب شاسیسته است مسئولان سازمان اوقاف با گزینشی بهتر از قاریان، اقدامات لازم نسبت به افزایش کیفیت مسابقات را اجرایی کنند.
6- دو سال پیش مقام معظم رهبری در پایان مسابقات، طرحی جهت تربیت 10 میلیون حافظ قرآن کریم مطرح فرمودند؛ اما به نظر کارشناسان، برنامه جامع و مدون جهت اجرای این مطالبه و همچنین استفاده از تمام ظرفیتهای موجود صورت نگرفته و پراکندهکاری در این طرح بیشتر به چشم میآید که بالطبع موجب شده تا فرصتها نیز از دست برود.
البته سازمان دارلقرآنالکریم، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و به خصوص سازمان اوقاف و امورخیریه و سازمان صدا و سیما، گامهای مؤثری در این راستا برداشتهاند اما برگزاری چنین مسابقاتی آنهم در ماه مبارک رجب و در آستانه ماههای مبارک شعبان و رمضان نفحاتی است که مسئولان باید ضمن برگزاری پرشور این مسابقات و تسری هوشمندانه و با برنامه شور ایجاد شده به جامعه نوجوانان و جوانان کشور نهایت بهرهبرداری را از این موضوع بکنند.
7- برخی از شرکتکنندگان در سیامین دوره مسابقات، شرکتکننده بومی آن کشور نبودند و مهاجرانی بودند که در آن کشورها زندگی میکردند مانند نمایندگان آمریکا و آلمان که اصلیتی افغانی داشتند؛ به نظر میرسد حضور اینگونه افراد در مسابقات، تحت لوای پرچم کشور دیگر کاری زیبا و پسندیده نبوده و به اعتبار مسابقات لطمه میزند.
8- به هر کدام از نفرات اول هر رشته مبلغ 40 میلیون تومان هدیه داده شد؛ همگان میدانند که رقابت قاریان و حافظان حداقل در کشورمان بسیار تنگاتنگ است و فردی که به عنوان نماینده کشورمان در این مسابقات شرکت میکند باید از هفت خوان رستم بگذرد و با رقیبانی سرسخت رقابت کند؛ بنابراین آیا شایسته است از فردی که با این سختی به این مقام رسیده با چنین مبلغ ناچیزی تقدیر شود؟ آیا ارزش قرآن و نشر معارف آن همین مقدار است؟ چگونه است که به بازیکنان فوتبالی که در این کشور مشغول به بازی هستند و هیچکدام از ما آخرین افتخار کسب شده برای فوتبال را نه تنها در میادین جهانی بلکه در میادین آسیایی هم به یاد نمیآوریم صدها میلیون و بلکه چند میلیارد پول میدهند اما به کسی که در راه نشر ارزشهای قرآنی قدم گذاشته است آنطور که شایسته است اهمیت نمیدهیم؟
به هر حال به نظر میرسد مسابقات بینالمللی قرآن کریم نسبت به سالهای گذشته رشد بهتری داشته است و مسئولان نیز قدمهایی جهت بهبود کمی و کیفی مسابقات برداشتهاند اما آنچه زیبنده نظام مقدس جمهوری اسلامی است با آنچه هماکنون در حال برگزاری و اجراست بسیار فاصله دارد که لازم است با اصلاح نواقص موجود به سمت تعالی بخشیدن به این امر حرکت کنیم.
انتهای پیام/م.خ