به گزارش خبرگزاری فارس از صومعهسرا، ورزش یکی از محوریترین فعالیتهای جسمی بشر در راستای دستیابی به تندرستی و روحیه جوان و شاداب است.
ورزش حوزهای بسیار وسیع و دارای ابعاد مختلف است که برای اقشار مختلف جذابیتهای متفاوتی را ایجاد میکند.
سالانه افراد زیادی برای برطرف شدن کسالت، تقویت تندرستی و روحیه شاداب جذب رشتههای مختلف ورزشی میشوند اما علاوه بر تندرستی ورزش برای برخی افراد جدا از علاقه نوعی درآمدزایی محسوب میشود.
ورزشکاران در دو بخش حرفهای و غیرحرفهای وارد عرصه ورزشی میشوند که در بخش حرفهای یک ورزشکار تمام وقت و توان خود را صرف رسیدن به مدارج بالای ورزشی میکند.
فوتبال از پر طرفدارنترین حوزههای ورزشی در دنیا است که سالانه هزینههای زیادی برای رونق این حوزه در کشورها صرف میشود.
فوتبال در ایران نیز مانند بسیاری از کشورهای آسیایی به صورت حرفهای با بازیکنان حرفهای و نیمه حرفهای دنبال میشود.
بسیاری از چهرههای سرشناس فوتبال کشور از مناطق مختلف این مرز و بوم رشد کردهاند که صومعهسرا یکی از شهرهای غربی گیلان نیز از این حیث مستثنی نبوده است.
بازیکنان مطرح و بزرگی مانند «مرتضی معبودی» تنها دروازهبان المپیکی گیلان از جمله این ورزشکاران است.
ورزشکاران برتر نیز در دلهای خود غمی بزرگ دارند که برای شنیدن درد دلهای «مرتضی معبودی، مصاحبه تفصیلی با وی ترتیب دادهایم که در زیر میخوانید:
*فارس: فعالیت ورزشی خود را از چه سالی آغاز کردید؟
معبودی: از سال 1375 به صورت رسمی وارد عرصه ورزش شدم، ابتدا ورزش را با کاراته آغاز کردم و توانستم مقام قهرمانی و نایب قهرمانی استانی را در همان سالها کسب کنم و به دلیل اینکه پدرم یک کشتیگیر بود پس از مدتی کاراته را رها کرده و به کشتی روی آوردم اما در این رشته ورزشی ماندگار نشدم و سرانجام علاقه اصلی و درونی خود را در ورزش فوتبال جستجو کردم.
فوتبال را با فعالیت در باشگاه «جوانان تولمات» که اکنون به نام باشگاه «شهرداری تولمشهر» خوانده میشود، آغاز کردم و چهار سال به صورت همزمان در رده سنی بزرگسالان و نوجوانان در باشگاه مذکور زیر نظر مربیانی مانند «گل میر موسوی»، «افشین موسوی»، «حجت مرادی» و «امیر عدالتخواه» بازی کردم که پس از آن برای خدمت وظیفه عازم سربازی شدم.
پس از خدمت سربازی فعالیت جدی بنده در حوزه ورزش فوتبال به عنوان دروازهبان تیمهای مختلف ادامه یافت.
فارس: آیا خدمت وظیفه را در باشگاه خاصی سپری کردید؟
معبودی: بله در ابتدای دوران سربازی در صدد خدمت ورزشی برای باشگاه «پاس تهران» بودم که مورد موافقت این باشگاه قرار گرفت اما به دلیل برخی مشکلات مکانی و مالی نتوانستم در این باشگاه فعالیت کنم.
با پیشنهاد مدیر برنامههای خود «رابین یادگاری» دو سال سربازی را در «تیم فجرسپاسی» گذراندم و پس از پایان خدمت سربازی به «تیم سبحان رشت» راه یافتم.
حاصل چند سال بازی برای تیم سبحان رشت، قهرمانی استانی در سال 1380 بود که موجب صعود این تیم به لیگ دسته سوم کشوری شد.
یکی از مشخصههای تیم سبحان رشت این بود که بازیکنان تیم را جذب کار در شرکت دارویی خود میکردند تا از نظر شغلی نیز تأمین شوند و با تیم سبحان رشت دو قرارداد مجزای ورزشی و شغلی بستم و همزمان جذب کار و ورزش در این شرکت دارویی شدم و پس از مدتی نیز تیم لیگ دسته سوم سبحان رشت با دروازهبانی بنده قهرمان کشور شد.
فارس: پس از کسب مقام قهرمانی پیشنهاد کار جدیدی هم داشتید؟
ـ بله بسیار زیاد قهرمانی در لیگ دسته سوم سبحان رشت موجب ارائه چندین پیشنهاد کاری از تیمها و باشگاههای ورزشی مختلف به بنده شد که استقلال انزلی، شهرداری لنگرود، چوکای تالش، ذوبآهن اردبیل و سپیدرود رشت از جمله این تیمها بودند.
با توجه به شرایط مطلوب تیم «سپیدرود رشت» در آن زمان پیشنهاد کاری در این تیم را قبول و حدود چهار سال در این تیم گیلانی بازی کردم.
آن زمان سپیدرود را تنها به دلیل سکوی پرتاب در حوزه ورزشی خود انتخاب کرده بودم در صورتی که به لحاظ مالی وزنه محکمی برایم محسوب نمیشد.
در هنگام قرارداد با سپیدرود چندین پیشنهاد کاری دیگر نیز داشتم اما بنا به دلایلی مورد موافقت قرار نگرفت و پس از مدتی دوباره به تیم سبحان رشت بازگشتم.
دو سال در تیم سبحان رشت دروازهبان بودم که از طرف «کوروش شاددل» سرمربی تیم منتخب فوتبال پنج نفره گیلان «کم بینایان» دعوت به بازی در این تیم شدم.
فارس: بازی در تیم ملی فوتبال منتخب پنج نفره گیلان برایتان چگونه رقم خورد؟
-اوج فوتبال بنده با بازی در تیم منتخب فوتبال پنج نفره گیلان «کمبینایان» همراه بود و در سالهای بین 90-89 این تیم با حضور بنده به مسابقات کشوری اعزام شد که با کمترین هزینه و امکانات مقام سوم کشوری را کسب کردم.
در همان سالها به عنوان دروازهبان برتر کشور شناخته شدم و توانستم رکوردهای 720 دقیقه و 650 دقیقه گل نخوردن در بازیهای مختلف به نام خود ثبت کنم.
فارس: چگونه به تیم ملی فوتبال منتخب پنج نفره کشور دعوت شدید؟
- پس از مدتی با افتخارات گذشته برای آمادگی مسابقات «پارالمپیک گوانجوی چین» به اردوی تیم ملی دعوت شدم و چند ماهی در اردوهای سخت تمرین کردیم و جزو نفرات اصلی به عنوان دروازهبان برای اعزام به مسابقات گوانجو انتخاب شدم.
در مسابقات پارالمپیک گوانجوی چین با همراهی و تلاش دیگر بازیکنان به مقام «نایب قهرمانی آسیا» دست یافتیم.
در مسابقات گوانجوی چین بنده با یک گل خورده به عنوان «ببر گوانجو» لقب گرفتم و تیم پس از چند ماه استراحت از مسابقات گوانجو آماده اعزام به مسابقات جهانی آنتالیای ترکیه شد.
فارس: برای حضور مداوم در اردوها و مسابقات مختلف مشکل مرخصی نداشتید؟
ـ بسیار زیاد، همزمان با بازی برای تیم ملی منتخب پنج نفره گیلان تیم سبحان رشت با مشکلاتی مواجه شد که برخلاف واقعیت دلیل اصلی این مشکلات و افت تیم متوجه عدم حضور بنده در تیم شد.
مرخصی ندادن برای حضور در دانشگاه، مسابقات، کسری حقوق یا مرخصیهای بدون حقوق از جمله برنامههای تیم سبحان رشت برای تخریب روحی بنده بود، با دلگیری و ناراحتی از اتفاقهای تیم سبحان به مسابقات جهانی آنتالیای ترکیه اعزام شدم و توانستیم با مقام قهرمانی جهان وارد کشور شویم.
در مسابقات آنتالیای ترکیه به «ستاره بازیهای جهانی» ملقب شدم، یکی از ناراحتیهای بزرگ بنده پس از بازگشت از مسابقات آنتالیای ترکیه عدم استقبال مسئولان در فرودگاه بود که حتی در فرودگاه سردار جنگل رشت نیز مسئولان دولتی هیچ استقبالی از بنده نکردند.
در همان سالها از طرف استاندار وقت گیلان به عنوان ورزشکار برتر استان معرفی شدم.
فارس: از دوران مصدومیت خود بگویید و اینکه چرا از دانشگاه انصراف دادید؟
ـ پس از مسابقات جهانی آنتالیای ترکیه و کسب مقام قهرمانی، مصدوم به استان برگشتم و پس از بازگشت خودم را به تیم باشگاهی خود یعنی سبحان رشت معرفی کردم و با وجود مصدومیت برای تمدید مرخصیهای بعدی خود ناگزیر در این تیم بازی کردم، کار در شرکت سبحان و فعالیتهای ورزشی و نداشتن مرخصیهای کافی موجب شده بود تا از دانشگاه انصراف دهم و در آن زمان دانشجوی رشته تربیت بدنی بودم.
در مسابقات آسیایی «سندایی ژاپن» تیم ملی منتخب پنج نفره کشور مقام نایب قهرمانی آسیا را تجربه کرد و سهمیه حضور در مسابقات المپیک لندن را کسب میکند.
مدتی گذشت و از طرف چند تیم دیگر پیشنهاد بازی به بنده شد اما تیم سبحان رضایتنامه برای حضورم در تیمی دیگر را صادر نکرد.
فارس: شما تنها دروازهبان گیلان هستید که در مسابقات المپیک لندن حضور داشتید، لندن را چگونه پشت سر گذاشتید؟
ـ مرحله اعزامی مسابقات المپیک لندن آغاز شد و بنده به عنوان تنها دروازهبان راه یافته استان به این دوره از مسابقات انتخاب شدم.
فوتبال تیم ملی منتخب پنج نفره کشور با وجود عمر کوتاه در سالهای اخیر شاهد یک خروجی ورزشی بسیار خوبی بوده است.
در مسابقات المپیک لندن، تیم ملی به مقام ششم دست یافت البته اگر این تیم پیش از بازی در المپیک در مسابقات ششجانبه اسپانیا حضور مییافت تا از میزان استرس تیم کاسته شود نتیجه بهتری در المپیک حاصل میکردیم.
انصراف از دانشگاه و اخراج از شرکت سبحان داروی رشت مشکلات مالی زیادی را برایم پس از بازگشت از المپیک لندن ایجاد کرد که موجب صدمات روحی بزرگ به بنده شد.
فارس: چه شد که به فکر تشکیل آکادمی فوتبال در صومعهسرا برآمدید؟
ـ علاقه به ورزش فوتبال در وجود بسیاری از جوانان و نوجوانان صومعهسرایی موج میزند این علاقه موجب شد تا نخستین آکادمی فوتبال این شهرستان را در بخش تولمات با هدف آموزش فوتبال به نوجوانان راهاندازی کنم.
اکنون زمین این آکادمی برای تعمیر زیرکشت چمن مصنوعی رفته است و برای استفاده از سالن نیز با برخی موانع و سختیهایی مواجه هستیم.
فارس: دغدغه بزرگ شما در زندگی چیست؟
دغدغههای زیادی در زندگی افراد وجود دارد اما درد یک ورزشکار همواره بیتوجهی و حمایت نکردن مسئولان از آنهاست و اکنون با چهار سال سابقه بازی در تیم ملی منتخب پنج نفره کشور و به عنوان تنها دروازهبان المپیکی گیلان جزو بیکاران جامعه محسوب میشوم و از مشکل مالی رنج میبرم.
با وجود تأهل و مشکلات مالی شدید همچنان امید به ادامه فعالیتهای ورزشی دارم و با وجود اینکه از مسئولان استان و شهرستان محل سکونتم بسیار دل آزرده هستم اما با امید به آیندهای روشن چشم دوختم و عشق به وطن و افتخارآفرینی برای وطنم را در سر میپرورانم.
دوباره به ادامه تحصیل پرداختهام و اکنون دانشجوی رشته تربیت بدنی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت هستم.
*چه انتظاری از مسئولان دارید؟
-همراهی و حمایت مسئولان گیلان از ورزشکاران نباید تنها محدود به مانور تبلیغاتی و عکس یادگاری با آنها شود و مسئولان اگر خواهان حمایت از ورزشکاران نیستند حداقل مانعتراشی نکنند تا جایگاه ورزش بیش از این در استان متحمل ضرر نشود.
انتهای پیام/84003/ع40/ظ1004