به گزارش خبرگزاری فارس از سمنان، سمنان را همواره یکی از قطبهای صنعتی و معدنی کشور میدانند و شهر سمنان از دیرباز تاکنون، از شهرهای صنعتی و کارگری ایران بوده است.
نخستین کارخانه صنعتی سمنان با نام شرکت ریسمانریسی سمنان و نساجی پارس تهران با سرمایهگذاری بخش خصوصی آغاز به کار کرد و امروز این استان دارای حدود 2 هزار واحد تولیدی و صنعتی خرد و کلان است.
استان سمنان در حال حاضر با داشتن چندین شهرک و ناحیه صنعتی در نزدیکی خود، به یکی از قطبهای صنعتی کشور تبدیل شده است و محل مناسبی برای سرمایهگذاری بخش خصوصی به شمار می‌رود.
صنعت سمنان در سالهای اخیر، بیش از 60 درصد از سهم صادرات استان سمنان به خارج از کشور را به خود اختصاص داده و این روند همواره رو به رشد بوده است.
در شهرکها و ناحیههای صنعتی واقع در شهرکهای صنعتی اطراف سمنان، تعداد بیش از 500 واحد تولیدی صنعتی در حال بهرهبرداری و نزدیک به یک هزار واحد مستقر هستند.
شمار زیادی از کارگران در این واحدها، چرخهای اقتصاد و تولید مملکت را میچرخانند؛ اما همواره با نامهربانیهایی مواجه هستند.
کارگران سمنانی از به تعویق افتادن بیش از شش ماه حقوق و مزایای خود در واحدهای تولیدی گله دارند و امروز نیز شمار زیادی از کارگران یک واحد تولیدی کاشی در سمنان مقابل این واحد تولیدی تجمع کردند و از ادامه کار تا زمان دریافت مطالباتشان دست کشیدند.
این امر بهانهای شد تا در گزارشی به مشکلات این کارگران و دریافت دیدگاههای مسئولان ذیربط در استان سمنان بپردازیم.
حقوقمان را بدهند، کار میکنیم
یکی از کارگران این واحد تولید کاشی که مقابل در ورودی کارخانه ایستاده است و لباس کار بر تن، نمیداند باید به داخل واحد تولید باز گردد یا همچنان به اعتراضش ادامه دهد، در گفتوگو با خبرنگار فارس در سمنان میگوید: ما هر روز صبح زود به کارخانه میآییم که کار کنیم و لقمهای نان حلال برای خانوادهمان ببریم؛ قصد ما فرار از کار نیست.
وی میافزاید: مسئولان کارخانه از زمانی که حقوق آبان ماه سال 91 را آن هم با هزار التماس و خواهش دادهاند، دیگر پرداختی نداشتهاند و با توجه به شرایط اقتصادی جامعه و گرانیهایی که هر روز بیشتر از قبل میشود، سوال ما این است که باید چطور بدون حقوق زندگی کنیم.
این کارگر که با زبان مازندرانی با اطرافیانش سخن میگفت و مشخص بود اصالتاً بومی سمنان نیست، ادامه میدهد: خانواده خرج دارد و برای تامین هزینههای منزل و فرزندانم، مجبور هستم پس از ساعت کاری در کارخانه به کارهای دیگری بپردازم تا نان بخور و نمیری به خانه ببرم؛ شرایطمان خیلی سخت شده و دیگر نمیتوانیم با این وضع ادامه دهیم.
وی تصریح میکند: ما مشکلی با کار نداریم؛ اصلاً آمدهایم که کار کنیم؛ حقوقمان را بدهند، دوباره با قوت سر کارمان برمیگردیم اما با این شرایط نمیدانیم باید چه تصمیمی بگیریم.
فروش خوبی دارند؛ اما حقوق نمیدهند
یکی دیگر از کارگران که تلفن همراهش را در دست چپش گرفته و دائماً راه می‌رود، وقتی خبرنگار فارس به سراغش می‌رود، با نوعی تعجب نگاهی میکند و میگوید: شما از کجا آمدهاید؟ مأمور جایی هستید یا برای درآوردن آمار کارگران اینجا آمدهاید؟
وی که با همین روحیه نخواست نامش در گزارش ذکر شود، پس از اینکه خبرنگار فارس خود را معرفی کرد و تشریح کرد که هدفش رفع مشکلات کارگری است، اظهار داشت: ما این همه بدبختی کشیدیم، کسی به داد ما نرسید؛ امروز حداقل شما آمدهاید.
این کارگر افزود: کدام نیروی اداری یا کاری در شرایط فعلی حاضر است شش ماه حقوق و مزایا نگیرد؛ عیدی و سنوات سالانهاش را ندهند؛ حق مسکن و بن کارگری را دریافت نکند و باز هم به ادامه کارش بپردازد.
او اعتقاد دارد: کارخانه فروش خوبی دارد؛ خط های تولید فعال است و ما در حال آمادهسازی محصولات تولیدی برای فروش هستیم؛ کالاهای موجود در انبارها همه فروخته شده اما باز هم حقوقمان را درست و بهموقع نمیدهند.
این مرد میانسال که حالا کمی آرامتر از چند دقیقه قبل با خبرنگار فارس سخن میگوید، میافزاید: اگر فروش کارخانه خوب نبود یا خطوط تولید تعطیل میشد، ما حرفی نداشتیم و صبر میکردیم تا اوضاع درست شود؛ اما وقتی میبینیم کارخانه فروش دارد و حق ما را نمیدهند، نمیتوانیم اوضاع را تحمل کنیم.
یکی دیگر از کارگران که در جمعی پنج نفری گویا میاندار است و همه، توجهشان به سخنان او معطوف شده، برای خبرنگار فارس جلب نظر میکند؛ احساس میشود او باید حرفهای خوبی برای گفتن داشته باشد.
وقتی به سراغش میرویم، با تیزهوشی خاصی وقتی ضبط صوت را در دست خبرنگار فارس میبیند، میگوید: آقای خبرنگار هم آمد!
وی در پاسخ به سوالات خبرنگار فارس با گرمی خاصی درد و دلش را میگوید و میافزاید: کارخانه قبلاً بیش از 300 نفر نیروی کار داشت که امروز تنها حدود 140 نفر از آنها ماندهاند؛ مسئولان کارخانه بقیه را به دلایل مختلف که یکی از مهمترین آنها شرکت در این تجمعهاست، بیرون کردهاند.
او ادامه میدهد: واحد تولیدی ما هماکنون در سه شیفت کاری با این نیروها در حال کار است و تولید خوبی هم داریم؛ گذشته از پرداخت حق و حقوق و مزایای رسمی ما، مدیران کارخانه چند ماه است که حق بیمه کارگران را هم ندادهاند.
این کارگر میافزاید: وقتی برای درمان به یکی از بیمارستانها مراجعه کردم، متوجه شدم که دفترچه بیمهام اعتبار ندارد و باید هزینههای درمان را آزاد بپردازیم؛ این در حالی است که حق بیمه هر ماه از فیش حقوق ما کم میشود اما آن را به حساب تامین اجتماعی نمیریزند.
وی باز هم تاکید میکند: فروش کارخانه خیلی خوب است؛ حتی صادرات هم داریم ولی نمیدانیم چرا حقوق ما را نمیدهند. تامین اجتماعی به علت پرداخت نشدن حق بیمه، شماری از تولیدات کارخانه را که حدود 10 هزار متر مربع کاشی بود، برچسب مزایده زده بود؛ اما مدیران کارخانه تمام برچسبها را کنده و آن کاشیها را هم فروختند؛ پس مشکل، فروش نیست.
گاز کارخانه قطع است؛
آخرین کارگری که خبرنگار فارس چند دقیقه قبل از حضور نیروهای اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی و کلانتری به سراغش رفت و گفتوگویش را از ترس ضبط نوشتهها و مستنداتش خیلی سریع تمام کرد، فردی بود که به قول خودش سابقه طولانی کار در این واحد تولیدی داشت.
این کارگر از قطع گاز کارخانه به علت پرداخت نکردن بدهی قبلی خبر داد و گفت: ماموران شرکت گاز هر روز به کارخانه مراجعه کرده و اخطارهای لازم را ارائه میکنند؛ دیروز هم که کار را یکسره کرده و گاز را قطع کردند.
وی افزود: این کارخانه بزرگ تولید کاشی بدهیهای قابل توجهی به شرکتهای آب، برق، گاز و . . . دارد و تلفنها هم به علت بدهی قطع شده است.
گفتوگوی نیمه تمام با این کارگر را با این نکته پی میگیریم که قطع گاز این واحد تولیدی بزرگ سمنان در حالی صورت گرفته است که استاندار سمنان و مسئولان استانی چندی قبل در قالب بخشنامهای، شرکت گاز استان سمنان را موظف کرده بودند تا از هرگونه قطعی گاز صنایع بدون هماهنگی خودداری کند.
گرچه عملکرد شرکت گاز استان سمنان در دو سال اخیر به هیچ وجه مورد قبول مسئولان استان سمنان نبوده و حتی نماینده مردم شهرستانهای سمنان، سرخه و مهدیشهر در مجلس نیز بارها به این عملکرد اعتراض کرده است، اما امروز باید دید این قطعی گاز با چه مجوزی صورت گرفته است.
گلهها و اعتراضهای کارگران سمنانی در حالی مطرح شد که خبرنگار فارس برای بررسی بیشتر موضوع، به سراغ قائم مقام و معاون اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سمنان رفت.
تماس نخست با «اسماعیل غنیان» منوط به بررسی موضوع توسط کارشناسان اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سمنان شد؛ اما ساعتی بعد، در تماس دوم وی مسائلی را مطرح کرد که قابل تأمل است.
قائم مقام اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سمنان به خبرنگار فارس گفت: معوقه حقوق در واحدهای تولیدی استان سمنان وجود دارد و همواره از گذشته نیز شاهد آن بودهایم و این امر، چیز جدیدی نیست.
غنیان اضافه کرد: اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سمنان در اجرای قانون مشکلی ندارد و در صورتی که کارگران برای دریافت مطالبات خود دادخواست رسمی ارائه دهند، مسئله پیگیری میشود.
وی تصریح کرد: پس از صدور رأی از سوی اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سمنان، دادگستری مسئله را پیگیری میکند و ما در حوزه تنظیم روابط کار مشکلی نداریم.
سخنان قائم مقام اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سمنان در حالی مطرح میشود که بر اساس عرف، در صورتی کارگر دادخواست دریافت حق و حقوقش را ارائه میدهد که بخواهد ترک کار کند و در این صورت دست کارفرمایان برای تضییع بخش قابل توجهی از مطالبات کارگران باز میماند؛ تامین اجتماعی هزار مانع بر سر دریافت بیمه بیکاری پیش روی کارگر میگذارد و سنوات کاری کارگران نیز پس از حضور در واحد تولیدی جدید در حقوقشان محسوب نخواهد شد.
معوقه حقوق از 10 سال پیش هم وجود داشته است
قائم مقام اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سمنان همچنین میگوید: معوقه حقوق در واحدهای تولیدی استان سمنان از 10 سال پیش هم وجود داشته است و این امر چیز جدیدی نیست.
غنیان میافزاید: برخی از واحدهای صنعتی به علت مسائلی که با اعمال تحریمهای اقتصادی پیش آمده است، دچار مشکل شدهاند و البته بیشتر مشکلات به سوء مدیریتها باز میگردد.
وی تصریح کرد: مدیران واحدهای تولیدی بهروز و هماهنگ با بازار نیستند و این امر، آنها را با چالشهای جدی مواجه میسازد. بسیاری از واحدهای تولیدی برنامه و پیشبینی کاری درستی ندارند و در نهایت، کارگران متضرر میشوند.
قائم مقام اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سمنان افزود: اگر کارگری برای دریافت حق و حقوقش مراجعه کند و دادخواست دهد، ظرف یک هفته رأی صادره را دستش میدهیم اما کارگران برای حفظ شغل خود و استمرار فعالیتهایشان، حاضر نیستند مراجعهای داشته باشند.
غنیان گفت: کارگران میگویند اگر طلب داشته باشیم، بهتر از این است که بیکار باشیم و به همین خاطر حاضر به پیگیری رسمی مشکلاتشان نیستند.
وظیفه دولت در تنظیم روابط کار چیست؟
نکته خوبی که قائم مقام اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان سمنان در زمینه صدور رأی در یک هفته و امتناع کارگران به علت حفظ موقعیت شغلی هر چند نامناسبشان مطرح کرد، از چند زاویه قابل بررسی و البته نقد است.
باید واکاوی کرد که در چنین شرایطی صدور یک برگه رأی تا چه اندازه میتواند گرههای کور مشکلات کارگری را بگشاید؟ یکی از کارگران ترک کار گفته از همین واحد تولیدی، سه روز پیش در تماس با دفتر خبرگزاری فارس در استان سمنان مطرح میکرد که رأی پرداخت حق و حقوقش را مهر ماه سال گذشته دریافت کرده است؛ اما خبری از حساب و کتاب نیست.
وی میگفت: بارها برای دریافت مطالباتم به دفتر مرکزی کارخانه در تهران مراجعه کردهام؛ اما نه رئیس کارخانه به دفتر میآید و نه کسی پاسخگوست.
حال قضاوت با شما مخاطب عزیز است که وظیفه دولت در تنظیم روابط کار چیست و تا امروز تا چه حد به این وظیفه خطیر عمل شده است؟
====================
گزارش از: مرتضی مزینانیصفابین
====================
انتهای پیام/2249/ع40/ث3001
