به گزارش خبرگزاری فارس، جنبش‌های سیاسی- اجتماعی بیداری اسلامی بدلیل نوع وابستگی نظام های سیاسی- دیکتاتوری در منطقه، به شکل طبیعی به دگرگونی در معادلات منطقه ای و نوع اتحاد و ائتلافهای قبل سیر می‌کرد. بحران سازی مصنوعی در سوریه و تلاش برای مدیریت و انحراف در اهداف بیداری اسلامی، دو تیتر اصلی دیپلماسی آمریکا و هم پیمانان باقی مانده در دیکتاتوریهای منطقه را تشکیل دادند.
در پروژه سوریه که از حساسیت و اهمیت استراتژیک برای غرب و رژیم صهیونیستی برخوردار است، به این دلیل که امکان جلوگیری از تاثیر معادله انقلاب اسلامی و جبهه مقاومت در بیداری اسلامی را فراهم می‌کرد و از سوی دیگر، روند‌های مطلوب رژیم صهیونیستی در تجزیه و ضعف و امکانپذیر شدن خلاصی از مقاومت از طریق حمله نظامی به حزب الله یا ایران را مهیا می‌کرد، تلاشها و هزینه های قابل توجهی مصروف شده است.
روند تحولات در سوریه با تمامی انرژی آشکار و پنهان برای ساقط کردن نظام بشار اسد، به نقطه ای رسید که برای خروج از بن بست‌های نظامی - امنیتی و یا رایزنی های مرتبط با روند سیاسی تروریست‌ها و ائتلاف دوحه، رژیم صهیونیستی به شکل آشکار وارد بحران سوریه شد و به مناطقی در پیرامون دمشق حمله کرد. آنچه در ادبیات رسانه‌ای صهیونیستها و غربی‌ها بیان شده، جداسازی عناصر جبهه مقاومت، جلوگیری از هم پوشانی توانایی‌های پاسخ در این جبهه و تحقیر سوریه در نقطه عطف درگیریهای نظامی و تشویق غرب برای ورود به یک حمله نظامی و یکسره ساز بیان شده است.
مسئله مهم و ضروری که نیاز به توضیح دارد اینکه همواره در مقابل تهدیدات مستمر رژیم صهیونیستی و یا آمریکا در حمله به ایران یا بقیه اعضای جبهه مقاومت، اعلام شده که به هر گونه ماجراجویی صهیونیستی پاسخ جدی خواهند داد.
با حمله صهیونیستها به سوریه، فضای عمومی در مسیری قرار گرفت که سوریه حتما به این تجاوز پاسخ دهد و اقدامات موشکی و آماده سازی آنها تا مرز شلیک به پیش رفت ولی اسرائیلی ها در دستپاچگی طی تماس با آمریکا و دیگر کشورهای غربی، مداخله روسها را برای جلوگیری از پاسخ سوریه خواستار شدند.از آنجا که اقدام صهیونیستها در صورت عدم پاسخهای راهبردی، می‌توانست به عنوان یک نقطه عطف در معادلات منطقه‌ای ارزیابی و تقلی شود، هماهنگی بین اعضای جبهه مقاومت برای پاسخ مناسب به مجموعه ای از تدابیر منتهی گردید. اگر در سطح منطقه ای و در مدیریت امریکایی و کارگزاری قطر، خط سازش در پرونده فلسطین فعال شده و با پذیرش تبادل اراضی و جلوگیری از بازگشت آوارگان فلسطینی، راه برای موجودیت دولت صهیونیستی مهیا می‌شود، باید در مقابل آن تصمیمات نمادین و راهبردی، هم به صهیونیستها و هم دیکتاتوریهای در خدمت صهیونیسم درمجموعه های عربی پاسخ داد.
لذا بشار اسد در کنار فعال کردن کمیته های دفاع محلی در جولان، به گروه‌های فلسطینی برای عملیات در جولان اجازه فعالیت را که اولین اقدام آنها، حمله به سایت‌های راهبردی رهگیر و شنود در بلندیهای جولان بنام "اشلون" بود، داد و سخنگوی این گروه به نام انور رجا بر آن تاکید کرد.
گام بعدی در سخنرانی سید حسن نصرالله بود که رویکرد ضد استراتژی را در قبال صهیونیستها بخوبی به اجرا گذاشت و اعلام کرد:
1- اگر شما بدنبال جداسازی تیم و جبهه مقاومت بودید، همانگونه که سوریه به مقاومت کمک کرده، ما نیز در آزادسازی جولان وارد خواهم شد.
2- به هر گونه اقدام جدید علیه سوریه، از لبنان هم پاسخ می‌دهیم، از سوی ایران نیز طی پیام رهبر معظم انقلاب به بشار اسد از حمایت نامحدود و کامل و اعلام آمادگی نیروی زمینی ارتش برای کمک به سوریه سخن گفته شد.
3- اگر صهیونیستها با حمله به بخش از محموله موشکی حزب الله به دنبال متوقف کردن ارتقا توانمندیها مقاومت بودند، نه تنها این حمایت‌ها ادامه می‌یابد، بلکه سوریه سلاحهای جدیدی که موازنه تسلیحاتی را تغییر می‌دهد به مقاومت ادامه خواهد داد که در گمانه زنی ها به موشکهای ضد هوایی و موشکهای ساحل به دریا اشاره می‌شود.
4- اعلام شد که کشورهای عربی سیاست حمایت از فلسطین را دنبال نمی‌کنند و حاضر نیستند که حتی یک فشنگ به مقاومت بدهند و با تزویر و فریب در مسیر سازش و فرورفتن سرزمین فلسطین و گروه‌های فلسطینی حرکت می‌کنند.
پاسخهای ارائه شده، عملا فصل جدیدی از معادلات منطقه ای را شکل داده که شاید بتوان گفت، سرنوشت نهایی منطقه را تعیین خواهد کرد. چرا که نه تنها صهیونیستم و حامیان غربی بلکه ارتجاع عرب که تاکنون در نقش دیوار حائل یا نوار امنیتی برای حفاظت از رژیم صهیونیستی عمل کردند نیز تعیین تکلیف خواهند شد.
انتهای پیام/ر
