به گزارش خبرنگار دفتر منطقه‌ای فارس، بیش از یک دهه از اجلاس «بن اول» که سرنوشت افغانستان پس از طالبان را با حضور نیروهای خارجی و مواد مخدر پیوند زد گذشته است.
اجلاس بن اول در 27 دسامبر سال 2001 میلادی برگزار شد و بنیادهای نظامی-سیاسی جدید افغانستان در خارج از این کشور را طرح ریزی کرد.
از مهمترین توافقات این اجلاس مبارزه با تروریسم و مواد مخدر بود، اهدافی که پس 13 سال نه تنها محقق نشد بلکه بنا به گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی تولید مواد مخدر 47 درصد نیز در افغانستان رشد داشته است.
سازمان ملل متحد با انتشار گزارشی گفته که کشت خشخاش در ١٢ ولایت افغانستان از جمله ولایت «هلمند» در جنوب این کشور که نیمی از مواد مخدر افغانستان را تولید می‌کند، افزایش یافته است.
براساس آمار «اداره مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد»، سال گذشته بیش از ٢٧ هزار و ٧٠٠ هکتار زمین در این ولایت به کشت خشخاش اختصاص یافته که نسبت به شش سال قبل از آن، ١٧ هزار هکتار افزایش را نشان می‌دهد.
اداره مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد، در این گزارش ضمن ابراز نگرانی افزوده که کشت خشخاش در ولایت هلمند که نیمی از تریاک افغانستان از آنجا به دست می‌آید، نسبت به شش سال گذشته، 3 برابر شده است.
همچنین بر اساس این آمار، انتظار می‌رود کشت خشخاش در هلمند نسبت به سال گذشته که حدود 75 هزار هکتار بود، سال جاری افزایش یابد.
گرچه این آمار و ارقام همیشه از سوی دولت افغانستان رد شده و آن را خلاف واقع می‌دانند، اما این واقعیت تلخ را باید پذیرفت که تولید مواد مخدر در افغانستان به هر حال افزایش یافته است.
از سوی دیگر، قیمت جهانی مواد مخدر بالا رفته و طرح های درآمدی ناقص کشت جایگزین در افغانستان قابل رقابت با کشت این مواد نیست و به کاهش کشت کمک چندانی نکرده است.
بر اساس گزارش‌ها، کشاورزان به خاطر هر کیلوگرم «تریاک» در حدود 203 دلار به دست می‌آورند، در حالی که قیمت فروش هر کیلوگرم «گندم» 43 سنت و هر کیلوگرم «برنج» 1.25 دلار است.
این در حالی است که کشاورزان تولید کننده مواد مخدر از تجارت هنگفت مافیای مواد مخدر سود چندانی نصیب‌شان نمی‌شود و سود اصلی عاید گروه‌های مافیایی و تامین کنندگان مالی شورشیان مسلح در افغانستان می‌شود.
همچنین کارشناسان افغان بر این باورند که نیروهای غربی در قاچاق مواد مخدر از افغانستان به سایر کشورها دست دارند و از مهمترین عامل‌های افزایش کشت این مواد در افغانستان هستند.
«وحید مژده» کارشناس مسائل سیاسی افغانستان می‌گوید: به عنوان مثال اگر پنج هزار تن تریاک در افغانستان تولید شود و از آن پانصد تن هرویین بدست آید، این مواد چگونه از افغانستان خارج می‌شوند با توجه به اینکه مسیرهای زمینی با مشکلات زیادی مواجه است؟
بنابراین، بیشتر این مواد از طریق هوایی و توسط نیروهای خارجی که بر خطوط هوایی افغانستان تسلط دارند به کشورهای غربی انتقال می‌یابد.
«اجمل بلوچ‌زاده» یکی از فعالان مدنی افغان نیز با تاکید بر غیر رقابتی بودن درآمد حاصل از کشت خشخاش با سایر محصولات، قاچاق با هواپیما در منطقه‌ای که نیروهای انگلیسی حضور دارند و نیز حضور طالبان را از دیگر دلایل افزایش کشت مواد مخدر می‌داند.
وی می گوید، مقامات دولتی تنها کشت‌زارهایی را که دچار آفت شده، از بین می‌برند و سپس ادعا می‌کنند با کشت خشخاش مبارزه کرده‌اند.
و در پایان قابل ذکر است، نظامیان خارجی به رهبری نیروهای امریکایی با نام کمک به امنیت افغانستان، ایجاد نظام سیاسی جدید، مبارزه با تروریسم و مواد مخدر وارد افغانستان شدند اما پس از یک دهه حضور، ناامنی‌ها و افزایش کشت مواد مخدر را به مردم افغانستان هدیه کردند.
انتهای پیام/م
