به گزارش خبرگزاری فارس از خرم‌آباد، هنوز دیوار نوشته‌های کاندیداها در انتخابات‌های گذشته برپیکره زخمی شهرها، آن هم روی دیوار آثار باستانی و تاریخی و حتی املاک شخصی خود نمایی می‌کند و مردم نیز از ترافیک‌های بی‌خودی اجتماعات هیجانی و آلودگی‌های صوتی ستادهای تبلیغاتی آن ایام خاطرات خوشی ندارند.
کارشناسان معتقدند که فضای هیجانی انتخابات باید به نحوی از طرف کاندیداها و ناظران انتخابات مدیریت شود که این روش‌های تبلیغی غلط از این میان برچیده شود، تا کمترین آسیب به چهره شهرها وارد شود.
تخریب رقبا و انگ چسبانی‌های بی‌اساس از دیگر معضلات اجتماعی در آستانه هر دوره از انتخابات است که مطمئنا از نبود، اخبار و اطلاعات کافی در بین افکار عمومی نشات می‌گیرد.
یک کارشناس رسانه در این رابطه گفت: هرجا «خبر» درست و صحیح وجود نداشته باشد، سر و کله «شایعه» پیدا می‌شود، به عبارت دیگر اگر یک فرد اطلاعات کاملی راجع به نحوه زندگی، نوع تفکر و هدف شرکت خود در انتخابات را در اختیار مردم قرار ندهد، قطعاً باید منتظر شایعه باشد.
*رعایت اخلاق در فضای مجازی
یک کارشناس رسانه در این خصوص در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس به ریخت و پاش‌ها و سر و صداهای ایجاد شده توسط کاندیداها در انتخابات‌های گذشته اشاره کرد و راه حل این مشکل را حرکت به سمت فضای مجازی برشمرد و گفت: فضای هیجانی انتخابات نباید به چهره شهرها آسیب وارد کند، چه بسا دیوار نوشته‌های کاندیداهای قبلی بر پیکره زخمی شهر، آن هم روی دیوار آثار باستانی و تاریخی و حتی املاک شخصی هنوز پابرجاست.
محمود کوماس جودکی افزود: ترافیک‌های بی‌خودی اجتماعات هیجانی و آلودگی‌های صوتی هم از جمله روش‌های تبلیغی غلط است که با تبلیغات پاک در فضای مجازی مطمئنا از بین می‌رود.
وی در همین رابطه به مزایای اینترنت به مثابه یک ابزار تبلیغاتی مناسب اشاره کرد و ادامه داد: کاغذ، بولتن و بروشور ابزار تبلیغاتی مناسبی نیستند و اگر می‌خواهیم به مردم احترام بگذاریم، باید زیبایی شهر، آرامش شهروندان را در کنار صرفه‌جویی اقتصادی برای خودمان را در نظر بگیریم و مطمئناً شهروندان هم فردی را انتخاب می‌کنند که کمترین ضربه و آسیب را به شهر و محیط زندگی‌شان وارد کند و امتیاز یک انتخاب خوب این است که فرد منتخب تا چه اندازه به پاکی شهر و آرامش شهروندان اهمیت داده است.
این کارشناس افزود: جدا از اینکه تبلیغات زودهنگام یک تخلف انتخاباتی محسوب می‌شود و در تایید صلاحیت کاندیداها توسط مراجع ذیصلاح هم بی‌تاثیر نیست، اگر کسی به توانایی‌های خود واقف باشد، مسلما دست به تخریب دیگران نمی‌زند و به جای بدنام و بی‌اعتبار کردن به ناحق دیگران، سعی در معرفی و تبلیغ توانایی‌های خود دارد، البته از طرفی دیگر در رقابت‌ها و عرصه‌هایی نظیر انتخابات که افراد قصد اثبات خود را دارند، هر گونه تخلف و سلب آسایش از مردم از چشم‌ها پنهان نمی‌ماند و قطعا جامعه به کاندیداهای متخلف یک نه بزرگ می‌گوید.
کوماس جودکی ادامه داد: فضای مجازی ابزاری قدرتمند و غیرقابل انکار است و اگر کسی در هر عرصه‌ای قصد عرض اندام داشته باشد و بخواهد خود را به عنوان صاحب نظر معرفی کند، باید در این فضا ردی از خود بر جای بگذارد که البته باید روش استفاده از آن را نیز بلد باشد.
*مزایای استفاده از تبلیغات وبلاگی
این روزنامه‌نگار فضای مجازی را قوی‌ترین ابزار تبلیغی در جامعه امروز برشمرد و گفت: استفاده از فضای مجازی، موجب کاهش مصرف کاغذ می‌شود که در نهایت جلوی قطع درختان و آلودگی شهر را گرفته و منجر به پاکی محیط زیست می‌شود و اگر ما بتوانیم علاوه بر اینترنت از ظرفیت رسانه‌های جمعی به ویژه مطبوعات استفاده کنیم، راحت‌تر می‌توانیم اهداف و برنامه‌های خودمان را به مردم معرفی کنیم؛ البته نقش رادیو و تلویزیون که در جامعه ما فقط نوع ملی آن هم با محدودیت‌های زیاد تبلیغاتی وجود دارد، در فرهنگ سازی عمومی جهت سوق دادن مردم برای یک انتخاب آگاهانه بسیار پررنگ است.
*شهروندان مجازی، رهبران فکری جامعه
کوماس جودکی در ادامه با تعریف اصطلاح شهروند مجازی ادامه داد: شهروند مجازی، قانون‌مند، اهل فکر و با دانش است و امروزه شهروند مجازی جزیی از جامعه است و چه بسا شهروند مجازی در آن منطقه و در همان مکان هم زندگی نکند، اما همین که این شهروند با هدفی خاص، اطلاعاتی خاص راجع به آن منطقه را به صورت منظم منتشر می‌کند و اخبار و اطلاعات آن منطقه را هم پی‌گیر می‌شود، شهروند آن مکان محسوب می‌شود و این گونه شهروندان(شهروندان مجازی) خواه ناخواه رهبران فکری جامعه محسوب می‌شوند و نوع دید و برخورد آن‌ها با مسایلی نظیر رقابت‌های انتخاباتی، بر نحوه برخورد دیگر اقشار جامعه بسیار تاثیرگذار است.
وی همچنین به بداخلاقی‌های رسانه‌ای اشاره کرد و افزود: بداخلاقی رسانه‌ای جزو انکارناپذیر منش رسانه‌ها بوده و در فضای مجازی که نیاز به هویت وجود ندارد، مردم با نقاب وارد شده و مطالبی را منتشر می‌کنند و این مخاطبان هستند که باید تشخیص دهند که از مطالب بی‌هویت استفاده نکنند.
کوماس جودکی در عین حال تصریح کرد: وقتی به فضای مجازی می‌نگریم، یکی از امتیازهای آن بدون هویت بودن نویسندگان و در واقع منتشر کردن یک نوع شب‌نامه است که در این زمینه رسانه‌ها باید با فرهنگ‌سازی، به مردم بیاموزند که مطلب بدون منبع و هویت را مورد استفاده قرار ندهند.
وی در پاسخ به این سئوال که آیا بداخلاقی‌های صورت گرفته در حوزه مجازی با اطلاع کاندیداها صورت می‌گیرد، یا خیر، اظهار داشت: در هر صورت کاندیداها در خصوص آن‌چه که در خصوص آن‌ها منتشر می‌شود، نقش دارند و چنان‌چه بدون اجازه آن‌ها این کار انجام شود، بی‌لیاقتی کاندیدا را نشان داده و اگر این کار سهواً از طرف هواداران آن‌ها صورت گرفته باشد از آن برائت جسته و در مقابل آن موضع‌گیری کند و اگر موضع‌گیری نکرد نشان دهنده این است که این مطالب را قبول دارد.
این کارشناس رسانه به نقش تاثیرگذار مشاور رسانه‌ای و تبلیغاتی اشاره کرد و اظهار داشت: متاسفانه در مناطق کمتر توسعه یافته اکثر کاندیداها مشاور رسانه‌ای و تبلیغاتی ندارند و کمتر کاندیدایی از حضور چنین مشاورانی بهره می‌گیرند.
*انتخابات سالم و نقش نهادهای نظارتی
این کارشناس رسانه در ادامه به نقش نهادهای ناظر در جلوگیری از این‌گونه تحرکات اشاره کرد و افزود: در انتخابات گذشته نهادهای ناظر مخصوصاً در استان ما قول برخورد با چنین تحرکاتی دادند، ولی بعد از انتخابات و به محض اینکه آب‌ها از آسیاب افتاد مسامحه کرده و قضیه را به بایگانی سپردند و اگر احیاناً برخوردی هم صورت گرفته، نتیجه آن رسانه‌ای نشده و مردم از آن اطلاعی ندارند.
وی در خصوص راه حل رفع این مشکل نیز تصریح کرد: انتظار می‌رود که مسئولان و ناظرین در انتخابات آینده چارچوب تبلیغات را تدوین کرده و علاوه بر انتشار عمومی، آن را به کاندیداها نیز ابلاغ کنند.
*هویت رسانه‌ای، قانونی که نوشته شده اما خوانده نمی‌شود
این روزنامه‌نگار به قوانین رسانه‌ها اشاره کرد و بیان داشت: طبق قانون مطالب بدون منبع و هویت نباید در رسانه‌ها منتشر شود، اما متاسفانه همین الان هم این قانون در رسانه‌ها رعایت نمی‌شود و بعضا مخاطب نمی‌داند که دارد، مطلب و نظر چه کسی را می‌خواند.
کوماس جودکی افزود: هر مطلب باید حاوی نام نویسنده و زمان مخابره باشد و در واقع نام نویسنده هویت مطلب است؛ این در حالی است که همین الان رسانه‌های ما خبرهایی به نقل از افراد مختلف مخابره می‌کنند، ولی منبع و زمان آن مشخص نیست، در صورتی که دقیقاً باید ذکر شود که این افراد مسئول و یا صاحب نظر چه زمانی، در چه مکانی و در چه حالتی این مطلب را رسانه‌ای کرده است.
این روزنامه‌نگار و کارشناس رسانه به بحث مجوزدار بودن رسانه‌ها اشاره کرد و اظهار داشت: رسانه‌های مجوزدار، دارای شناسنامه، آدرس و شماره تلفن دفتر هستند که این مشخصات باید در محل قابل رویت درج شود، به نحوی که هر کدام از مخاطبان بتواند با دفتر رسانه ارتباط برقرار کند و این جزو اصول قانون مطبوعات است.
جودکی در ادامه اضافه کرد: وبلاگ‌ها و وب‌سایت‌ها معمولاً مجوز ندارند، اما گردانندگان آن‌ها با قانون آشنا هستند و بهتر است که به صورت خودجوش قانون را رعایت و هویت‌رسانه‌ای خود را در محل مناسبی از رسانه‌شان درج کنند و راه‌های ارتباطی مناسب برای مخاطب نیز در نظر بگیرند.
*هرجا خبر نباشد...
وی در پاسخ به این سئوال که آیا مردم طالب شایعه هستند و آن را می‌پذیرند، یا شایعه سازان جامعه را با خود همراه کرده و بر افکار عمومی تاثیر می‌گذارند، تصریح کرد: هر دو در ایجاد و رواج شایعات سهیم هستند، اگر مردم به شایعات بی‌اعتنا باشند و به آن دامن نزنند، شایعه‌سازان کمتر شایعه پردازی کرده و از سوی دیگر نیز اگر شایعه‌سازها بذر شایعه را در جامعه نکارند عمل «یک کلاغ، چهل کلاغ» رخ نمی‌دهد، در ضمن مردم وظیفه دارند که صداقت، شفافیت و رسالت انسان بودن خود را حفظ کرده و به شنیده‌ها اکتفا نکنند و حتی اگر در رسانه‌های قانونی و مجوزدار نیز مطالبی جهت هتک آبروی افراد منتشر شد، باید مطابق با وظیفه شرعی و انسانی خود عمل کرده و با آبروی افراد بازی نکنند، یا حداقل بدان دامن نزنند.
این کارشناس با بیان اینکه دسترسی سریع، صحیح و شفاف به اطلاعات حق شهروندان است، به وظیفه کاندیداها در این رابطه اشاره کرد و گفت: هر جا «خبر» درست و صحیح موجود نباشد، سر و کله «شایعه» پیدا می‌شود، به عبارت دیگر اگر یک فرد اطلاعات کاملی راجع به نحوه زندگی، نوع تفکر و هدف شرکت خود در انتخابات را در اختیار مردم قرار ندهد، قطعاً باید منتظر شایعه باشد.
کوماس جودکی راه حل این مشکل را چنین بیان کرد: کاندیداهای انتخاباتی باید از همان روز اول یک وبلاگ یا وب سایت مرجع و اصلی در مورد خود را به مردم معرفی کرده و زیر نوشته‌های آن را به نوعی امضا کنند و به صورت عمومی نیز اعلام کنند که مواضع‌شان از طریق این رسانه منتشر می‌شود در غیر این صورت هیچ کدام از مطالب منتشر شده در رسانه‌های دیگر را موضع خود نمی‌دانند.
وی تاثیرگذاری این کار را بسیار بالا دانست و گفت: گمان می‌رود، با این کار حداقل نیمی از شایعه‌سازی‌ها و اتهام پراکنی‌ها کاهش یافته و هرکسی، چه از طرفداران و چه از غرض‌ورزان و مخالفان کاندیداها نمی‌توانند هر مطلبی را به خورد مردم بدهند، در ضمن رسانه‌های گروهی نیز وظیفه دارند که فقط از مراجع و منابع اصلی کاندیداها مطالب را دریافت و منتشر کنند و با تمام توان از انتشار مطالب بی‌هویت و بی‌شناسنامه وبلاگی خودداری کنند.
*رسانه‌ها و معظلی به نام بی هویتی و بی ماهیتی مطالب
این روزنامه‌نگار در ادامه به مطبوعات و خبرنگاران شایعه‌ساز نیز اشاره کرد و افزود: متاسفانه ضرورت‌های اقتصادی، برخی رسانه‌ها و خبرنگاران محلی را به سمت واقعیت‌سازی در ازای دریافت هزینه برای برخی کاندیداها کشانده و باید مواظب باشیم که رسانه‌هایی از این دست را به مردم معرفی کرده و تا حد توان آن‌ها را از این کار منع کنیم. بدون شک خبرنگاری که به قلم خود تعهد داده و رسالت خبرنگار بودن را پذیرفته، شرافت قلم را محترم شمرده و آن را بر منافع مادی و شخصی ترجیح می‌دهد.
در هر صورت همان گونه که گفته شد، انتشار هر مطلب باید دارای نام نویسنده و زمان مخابره باشد، تا از این طریق هویت بیابد، از سوی دیگر هنگام انتشار مطالب بی هویت و بدون نام، مردم بایستی نهایت دقت را به خرج داده و از قبول آن‌ها سر باز زنند و این نکته را مد نظر داشته باشند که این مطلب اگر مطلبی قانونی و صحیح می‌بود در رسانه‌های رسمی و مجوزدار منتشر می‌شد، نه در وبلاگی که هیچ‌گونه مشخصه‌ای نداشته و تنها هدف آن لجن پراکنی و تاثیرگذاری غیرقانونی و نامشروع بر فضای انتخاباتی است، از طرف دیگر نهادهای ناظر وظیفه دارند که با چنین وبلاگ‌ها، وب‌سایت‌ها و حتی مطبوعات شایعه پراکن به نحو جدی و موثر برخورد کرده و نتایج آن را به صورت عمومی منتشر کنند، تا دیگران اجازه تکرار چنین اعمالی به خود ندهند.
انتهای پیام/2304/ر40/ظ1004
