به گزارش خبرگزاری فارس، «علی هاشم» خبرنگار بحرینی در مقاله‌ای که در پایگاه «مانیتور» منتشر شده می‌گوید: گمان می‌کردم لبنان کوچکترین کشور عربی باشد ولی در واقع بحرین کوچکترین کشور جهان عرب است در حالی که همواره کشورهای حاشیه خلیج فارس برای من امپراطوری‌هایی سرشار از دیوارهای طلا بودند اما با گذشت زمان درک متفاوتی از جهان عرب پیدا کردم و دریافتم که این دیوارهای طلا در واقع حصارهایی هستند که انسان‌های رنج دیده را در خود حبس کرده‌اند زیرا آنها از همان هوایی نفس می‌کشند که ما نفس می‌کشیم و با قاشق‌هایی طلایی غذا نمی‌خورند و برخی اقلیت‌ها در کشورهای حاشیه خلیج فارس با تبعیض دست‌و پنجه نرم می‌کنند.
وی تأکید می‌کند: در 14 فوریه سال 2011 گروهی از فعالان سیاسی بحرینی دریافتند که زمان اعتراض به شرایط سیاسی کشور فرا رسیده است و این احساس در پی نتایج بدست آمده از فعالیت‌های فعالان تونسی و مصری ایجاد شده بود و ملت بحرین که سال‌ها ظلم رژیم آل خلیفه را تحمل کرده بودند با آمدن به خیابان‌ها خواهان آزادی و اصلاحات شدند و از حکومت خواستند تا با آنها مانند یک شهروند بحرینی رفتار شود زیرا سال‌ها بود که با این احساس بیگانه بودند.
در واقع کسانی که گمان می‌کنند که تحولات جنبش مردمی بحرین،مانند انقلاب مردم مصر و تونس در رسانه‌های عربی منتشر شده است سخت در اشتباه‌اند، زیرا رسانه‌های عربی همه جنبش‌های عربی را از روز اول پیگیری می‌کردند در حالی که سیاست آنها در قبال جنبش بحرین به گونه دیگری بود.
این روزنامه نگار بحرینی در ادامه تأکید می‌کند که رسانه‌های عربی روزانه بسیاری از خبرنگاران خود را برای پوشش فوری اخبار در یمن و سوریه در معرض خطرات فراوانی قرار می‌دهد و چند تن از خبرنگاران آنها در این میان نیز کشته شده‌اند و بدون هیچ پنهان کاری تمام اتفاقاتی که در آن کشورها رخ می‌دهد را پوشش می‌دهند و سرنوشت غم انگیزی برای برخی از خبرنگاران آنها رقم خورده که آنها را به قهرمان تبدیل کرده است.
هاشم به فعالیت خود در شبکه الجزیره اشاره می‌کند و گوید که در آغاز جنبش مردم بحرین به عنوان خبرنگار الجزیره فعالیت می‌کرد، این شبکه تحولات جنبش‌های مردمی را به صورت کامل پوشش می‌داد و در آن دوره ملت عرب از خیزش مردم به سوی خیابان ها و سقوط دیکتاتورهای یکی پس از دیگری بسیار خوشحال بودند در حالی که بسیاری از منتقدان و رسانه‌های حرفه ای از این شبکه برای خودداری از پوشش جنبش مردم بحرین انتقاد کردند و ریاست این شبکه به این پاسخ بسنده کرده که «در بحرین نفوذ نداریم».
هاشم در ادامه با اشاره به پوشش بخشی از تظاهرات مردم بحرین توسط الجزیره انگلیسی می‌گوید: اگر شبکه الجزیره انگلیسی بخشی از تحولات بحرین را پوشش نمی‌داد می‌توانستیم ادعای رئیس الجزیره را باور کنیم در حالی که بخش انگلیسی شبکه الجزیره خبرنگاران خود را به صورت پنهانی به منامه می‌فرستاد تا تحولات بحرین را پوشش دهند درحالی که بخش عربی تنها به نقل اخبار خبرگزاری‌های دیگر اکتفا می‌کرد.
وی در ادامه با اشاره به سیاست شبکه العربیه در انتقال اخبار بحرین می گوید:شبکه العربیه که در واقع همتای دیگر الجزیره به حساب می‌آید که به عربستان وابسته است، سیاست دیگری را اتخاذ کرد و با پوشش دیدگاه حکومت تلاش می‌کرد که بگوید معارضان بحرینی در واقع عوامل ایران هستند.
این سیاست العربیه در حالی که نیروهای نظامی سعودی برای سرکوب جنبش مردم در بحرین حضور داشتند مسأله جدید و تازه‌ای نبود و خیلی تیتر اخبار العربیه که «حکومت بحرین در معرض توطئه های ایران» است عجیب نبود اما جالب تر از همه اینکه خود پادشاه بحرین این ادعا را تکذیب کرد، نویسنده این مقاله در پایان معتقد است که انقلاب مردم بحرین قربانی بازی‌های سیاسی شده است.
انتهای پیام/++
