به گزارش خبرنگار قرآنی باشگاه خبری فارس «توانا» مقام معظم رهبری همواره در اغلب سخنان خود به انس با قرآن تأکید داشتند که بخشی از آنها را با هم می‌خوانیم.
انس با توجه به مفاهیم
در دیدار با جمعی از پاسداران در تاریخ 24 آذر‌ماه 1375
شما از هر زبانی که باشید، اگر قرآن را از کسی نیاموخته باشید، وقتی زیاد قرآن را بخوانید با مفاهیم قرآن به خودی خود انس پیدا می‌کنید.
انس با حفظ قرآن کریم
در دیدار قاریان شرکت‌کننده در مسابقات بین‌‌المللى قرآن در تاریخ 4 مهر‌ماه 1385
پس اول باید خوب بخوانید؛ تلاوت را خوب، زیبا و جامع و صحیح بخوانید؛ دوم، معانى و مفاهیم قرآنى را بفهمید، و سوم، قرآن را حفظ کنید، حفظ قرآن خیلى مهم است، شما جوان‌ها به این احتیاج دارید و می‌توانید، وقتى شما حافظ قرآن هستید، این تکرار آیات قرآنى و انس دائمى با قرآن، به شما فرصت میدهد که در قرآن تدبر کنید.
«تدبر در قرآن» با همین‌طور خواندن و رد شدن به دست نمی‌آید؛ با یک‌بار و دوبار خواندن هم حاصل نمی‌شود؛ با تکرار و انس با آیه‌اى از قرآن و امکان تدبر در آن به دست می‌آید، و چقدر لطایف در قرآن کریم هست که اینها را جز با تدبر نمی‌توان فهمید، بنابراین حفظ و فهم معانى قرآن و تلاوت آن لازم است.
انس به معنای مخاطب قرار گرفتن در مقابل خدا
در دیدار قاریان در تاریخ 22 شهریور‌ماه 1386
دو سه اشکال در اینجا وجود دارد که اینها را عرض کنیم؛ یک اشکال این است که ما خیال کنیم تلاوت قرآن و انس با قرآن و رواج قرآن یعنى فقط همین، این یک اشکال بزرگى است که مبادا ما دچار این بدفهمى و کج‌فهمى بشویم، بنده به این تلاوت‌ها خیلى اعتقاد دارم، قبل‌ها در بعضى از همین جلسات، علت این اعتقاد را هم عرض کردیم که دیگر تکرار نمی‌خواهم بکنم، و خوانندگان خوبمان و تلاوت‌گران مسلط و استاد و وارد را حقیقتاً ارجمند میدانم، لیکن همه اینها مقدمه است؛ مقدمه براى حاکمیت فضاى فرهنگى قرآن در ذهن جامعه ما. یعنى شما جوان مسلمان، مرد و زن مسلمان، کودکان مسلمان باید با قرآن انس پیدا کنید. قرآن را به معناى حقیقىِ مخاطب قرار گرفتنِ در مقابل خدا، بخوانید و در آن تدبر کنید و از آن بیاموزید، مرحله بعدش هم عمل است؛ اما من مرحله قبل از عمل را عرض می‌کنم؛ آموختن قرآن، فهم معارف قرآن، تدبر در آیات قرآن و کلمات قرآنى.
یک تلاوت این است که انسان مثل یک مستمعى بنشیند پاى صحبت خداى متعال، خداى متعال دارد با شما حرف میزند، مثل اینکه از یک عزیزى، از یک بزرگى، نامه‌اى به شما رسیده باشد. شما نامه را می‌گیرید می‌خوانید، براى چه می‌خوانید؟ براى اینکه ببینید چه براى شما نوشته، قرآن را اینجورى بخوانید، این نامه خداى متعال است، امین‌ترین زبان‌ها و دل‌ها این قرآن را از خداى متعال گرفته و به شما رسانده است، ما از آن استفاده کنیم؛ بهره ببریم؛ لذا در روایت هست که سوره را وقتى که می‌خوانید، همت شما این نباشد که به آخر سوره برسید، همت شما این باشد که قرآن را بفهمید؛ ولو حالا به آخر سوره، به وسط سوره، وسط جزء، به وسط حزب نرسید و آن را تمام هم نکنید؛ تأمل و تدبر کنید. قرآن را اینگونه بخوانید، اگر کسى با قرآن مأنوس بشود، از قرآن دل نمی‌کَند، اگر ما با قرآن مأنوس بشویم، حقیقتاً از قرآن دل نمی‌کَنیم.
انتهای پیام/م.خ
