به گزارش خبرگزاری فارس از کرمانشاه، ترخینه، سوپ و غذای ساده‌ای است که کرمانشاهیان در فصل پاییز و زمستان به خصوص هنگام سرماخوردگی از خوردن آن لذت می‌برند.
ترخینه از تولیدات کشاورزی و به دست توانمند زنان عشایر و روستایی استان تهیه می‌شود، بدین صورت که گندم پخته شده و دوغ، دو ماده اصلی تشکیل‌دهنده ترخینه است.
دوغ به عنوان یکی از مواد اصلی تشکیل دهنده ترخینه، باید به مدت یک تا دو ماه نگهداری شود. دوغ که خوب رسید، باید گندم پخته را به آن اضافه کرد.
ترخینه‌تر آماده برای کشک‌گذاری است؛ زنان روستایی برای کشک‌گذاری دور هم روی پشت بام‌ها جمع می‌شوند و ترخینه را به اشکال مدور و مثلث در می‌آورند و آن را با پونه محلی که در اطراف چشمه‌سار روییده تزیین می‌کنند.
کشک‌های ترخینه که خشک و آماده شد، آن را جمع و برای استفاده در فصل سرد سال، ذخیره می‌کنند.
اصطلاح ترخینه نخستین بار در قرن 11 در لغت‌نامه زمخشری آمده و به معنای غذای آبکی است.
ترخینه در ایران بیشتر در کردستان، ایلام، همدان و لرستان تهیه می‌شود، اما کرمانشاهیان مدعی هستند که ریشه تولید و طبخ درست ترخینه به کرمانشاه برمی‌گردد و این غذا، سوپ محلی کرمانشاهیان است.
روش تهیه ترخینه در کرمانشاه خیلی ساده است، چند قرص ترخینه قبل از طبخ را به مقداری آب در حال جوش اضافه می‌کنند؛ نمک، فلفل و زردچوبه نیز به آن می‌افزایند، ترخینه بعد از حدود یک ساعت و نیم آماده می‌شود که زنان با سلیقه کرمانشاهی آن را با پیاز، سیر و نعناع داغ تزیین می‌کنند؛ عده‌ای هم به ترخینه عدس، ماش و سبزیجات اضافه می‌کنند.
انتهای‌پیام/2700/م/ض1002
