به گزارش خبرگزاری فارس، «فاروق الشرع» دیپلمات و سیاستمدار سوری که باید او را از جمله عالی رتبه‌ترین مسئولان نظام سوریه دانست، عادت چندانی به صحبت و گفت‌وگو به ویژه با رسانه‌ها و مطبوعات ندارد. اما او خرق عادت می‌کند و درباره همه زوایای بحران سوریه با روزنامه لبنانی «الاخبار» به گفت‌وگو می‌نشیند.
باید در موضع دفاع از سوریه باشیم
معاون رئیس جمهوری سوریه به عمق بحران اعتراف می‌کند. «هر روز که می‌گذرد، کشور از راه‌حل سیاسی و نظامی دور می‌شود. ما باید در موضع دفاع از سوریه باشیم نه در نبرد برای وجود یک فرد یا نظام یا عدم وجود آن باشیم». او معتقد است که مشکلات سوریه «هم متعدد شده و پیچیده به حدی‌که دیگر در آن ممکن نیست که بین اقدامات نظامی کنونی و زندگی عادی شهروندان تمایزی قائل شد».
آیا ما در چارچوب راه‌حل گام برمی‌داریم؟
به اعتقاد الشرع «مسائل بیشمار بسیاری وجود دارند که باید برای آنها به فکر یافتن راه‌حلی بود. نه به خاطر کسی بلکه تنها به این دلیل که اوضاع و امور به روند سابق خود بازگردد. چون بر این باوریم که عقربه‌های ساعت هیچ‌گاه به عقب باز نخواهند گشت. «اخضر ابراهیمی»، فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه سخنان خود را تکرار می‌کند، اینکه امور جاری در سوریه از بد به بدتر شدن گرایش دارد و من نمی‌توانم این گفته را انکار کنم، چون بیش از یک سال است که پیگیر روند امور جاری در سوریه هستم و می‌بینم که این روند شما را به سمتی سوق می‌دهد که خوشایند نیست و همچنان از وضعیت بد به سمت بدتر شدن در حرکت است. اما مشکل این است که ابراهیمی هم در عمل و هم در تئوری کند است، در حالی‌که روند امور در سوریه هم بسیار به سرعت در حرکت است و هم بر خشونت‌های آن افزوده می‌شود.
الشرع می‌افزاید: «با توجه به موقعیت و جایگاهی که دارم، دقیقا نمی‌دانم وضعیتی که در آن قرار داریم ما را به کجا سوق خواهد داد. پاسخ روشنی در این زمینه ندارم. چه بسا از مسئولان نظام هم کسی نداند که در راه‌حل به کجا رسیده‌ایم. تعجب می‌کنید، اگر به شما بگویم که حتی رئیس جمهوری هم نمی‌تواند جواب روشنی به شما بدهد، با اینکه اختیار امور کشور را در دست دارد. آنچه در سوریه روی می‌دهد، پیچیده، مرکب و مرتبط با یکدیگر است. اگر تلاش کنید، امور را از یکدیگر تفکیک کنید، به جای اینکه شما را به راه‌حلی برساند، بر پیچیدگی‌های آن و قطب‌های مخفی و پنهانی آن افزوده می‌شود. کسانی‌که فرصت یافته باشند با شخص رئیس جمهوری سوریه دیدار داشته باشند و با وی گفت‌وگو کنند، خواهند شنید که می‌گوید، این نزاع طولانی مدت، این توطئه بزرگ و طرف‌های درگیری در آن بی‌شمارند از تروریست‌ها گرفته تا اراذل و اوباش و قاچاقچی‌ها. الشرع تمایل خود به راحل نظامی برای پایان دادن به این روند تا تحقق پیروزی نهایی را پنهان نمی‌کند و معتقد است، در آن صورت است که گفت‌وگو و مذاکره سیاسی محقق خواهد شد. بسیاری در حزب و نیروهای مسلح از ابتدای بحران بر این باور بودند و تاکنون بر این باورند که جایگزینی برای راه‌حل سیاسی وجود ندارد و راهی برای بازگشت به عقب نیست».
به عقیده الشرع، «راه‌حل واقعی و حقیقی زمانی است که از بالاترین سطوح آغاز شود. رئیس جمهوری فرمانده کل نیروهای مسلح و ارتش است و اوست که نخست‌وزیر را انتخاب و حزب حاکم را هدایت و رئیس پارلمان را انتخاب می‌کند. اما در همان حال موسسات و نهادهای اجرایی و قانونگذاری و قضایی در کشور وجود دارند که مسئول مستقیم اداره امور کشور هستند و این موسسات و نهادها دارای روسا و مدیران و هیئت‌های مدیره‌ای هستند که مشغول به فعالیت می‌باشند یا گمان می‌رود که برخی از آنها براساس دستورات داده شده به آنها مشغول به فعالیت هستند و برخی موارد تصمیمات خود را با نشان دادن تصویر نصب شده در دفتر کارشان به معنای اینکه جای بحث و مناقشه ندارد، به اجرا می‌گذارند».
تغییر بدون شرکا ممکن نیست
معاون رئیس جمهوری سوریه ادامه می‌دهد: «در سال 1970 موسسات و نهادهای بسیاری در دولت در اوج تناقض و اختلاف مجلس رهبری انقلاب آن دوره و براساس میثاق توافق حاصل شده دربار آن مانند جبهه ملی و پارلمان و شوراهای محلی بنا شد. این موسسات به مرور زمان فرسوده شدند، با اینکه تلاش‌هایی برای تجدید نظر در ساختار آنها از زمان به دست گرفتن قدرت در سوریه توسط بشار اسد در سال 2000 انجام شد. پس از آن این موسسات با وجود از کارافتادگی اکتسابی به کار خویش ادامه دادند. اما این اوضاع در شرایط بحران‌های بزرگ و زمانی که ساختارهای زیربنایی و خانه‌ها تخریب می‌شوند و خبری از برق نیست و بیمارستان‌ها در بسیاری از شهرها و مناطق از کار افتاده‌اند و نفوذ عوامل داخلی و خارجی افزایش می‌یابد، صرف نظر از بازداشت هزاران نفری که هنوز به دادگاه‌ها معرفی نشده‌اند، به نظر شما به کجا خواهد انجامید».
تنها اسرائیل از حوادث سوریه سود می برد
وی با اعتماد به نفس می‌گوید: «نه ائتلاف ملی و نه شورای استانبول و نه هیئت هماهنگی که خود را نماینده معارضان داخلی می‌داند و نه هیچ گروه معارض مسالمت‌جو یا مسلحی که ارتباطش با طرف‌های خارجی آشکار و روشن است، نمی‌تواند، خود را نماینده مشروع و قانونی و تنها نماینده ملت سوریه معرفی کند. همچنین نظام حاکم با ارتش و احزابش و در راس آنها حزب بعث با تجربه طولانی مدت و بروکراسی ریشه‌دارش نمی‌تواند پس از گذشت دو سال از عمر این بحران تغییر و تحول و پیشرفتی را به تنهایی و بدون شرکای جدیدی رقم بزند که در حفظ بافت ملی و وحدت اراضی و حاکمیت منطقه‌ای رقم بزند. از بین رفتن و نبود اعتماد بین این دو طرف و سرانجام محال و غیرممکن بودن گرد هم آوردن آنها پای میز مذاکره مستقیم موجب تخریب و نابودی و جدایی بیش از پیش خواهد شد که تنها سود برنده از این اوضاع رژیم صهیونیستی است.
به گفته الشرع ، ساختار سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور هر روز و در برابر دیدگان ما در حال تغییر است و آنچه در سوریه روی می‌دهد، بسان اوضاع جاری در آستانه دهه نود قرن بیست در کشورهای اروپای شرقی است و باید در نظر داشت که آن کشورها نیز دست به ایجاد تغییر و تحول در دوره منازعات داخلی یا جنگ‌های ویرانگر نزدند، با اینکه آنها وارد بحران اقتصادی کشنده‌ای نیز شده بودند.
ادامه دارد..
انتهای پیام/++
