به گزارش خبرگزاری فارس، «آویگدور لیبرمن» متولد 5 ژوئن 1958 شهر «کیشینف»، مولداوی از کشورهای وابسته به اتحاد شوروی سابق است که از جمله سیاستمداران رژیم صهیونیستی به شمار می‌آید.
از حیث گرایش سیاسی وی را جزو طیف راست تندرو به شمار می‌آورند و تا پیش از استعفا سمت وزیری خارجه رژیم صهیونیستی را برعهده داشت. این درحالی است که وی رئیس حزب ملی‌گرای افراطی «اسرائیل خانه ما» هم می‌باشد. وی در سی‌و یکمین کابینه رژیم صهیونیستی وزیر سیاست‌های راهبردی این رژیم نیز بود.
وی از جمله بنیانگذاران «باشگاه یهودیان صهیونیست» اتحاد شوروی سابق است که در سال 1978 وارد سرزمین‌های اشغالی شد تا دوران خدمت خود را در نیروهای دفاعی اسرائیل سپری کند و توانست از دانشگاه عبری اورشلیم در علوم سیاسی و روابط بین‌المللی در مقطع کارشناسی فارغ التحصیل شود.
فعالیت‌های اجتماعی وی در سرزمین‌های اشغالی [اسرائیل] با عضویت در هئیت مدیره شرکت اقتصادی اورشلیم و سردبیری روزنامه «یومان إسرائیلی» آغاز شد که در افکار اندیشه‌های خود را منتشر می‌کرد.
در سال 1988 پس از بازگشت «بنیامین نتانیاهو» از سازمان ملل و پایان ماموریتش به عنوان سفیر این رژیم در این سازمان، لیبرمن توانست با وی وارد فهرست حزب لیکود شود و به عنوان نماینده کنست برای 10 سال در کنار نتانیاهو فعالیت کند.
پس انتخاب نتانیاهو به عنوان نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در سال 1996 لیبرمن به سمت رئیس دفتر نخست‌وزیری منصوب شد تا در سال 1997 از سمت خود به اتهام فساد مالی استعفا دهد، اما این پرونده هنوز باز نشده، توسط پلیس رژیم صهیونیستی بسته شد.
این حادثه لیبرمن را واداشت تا به کار بازرگانی و تجارت روی بیاورد به همین منظور در سال 1998 به عنوان خریدار مواد خام از کشورهای شرقی و فروش آن به کشورهای غربی وارد بازار کار و سرمایه شود.
اما یک سال بعد در ژانویه 1999 با حضور در کنفرانسی مطبوعاتی اعلام کرد که حزب «اسرائیل خانه‌ماست» را تاسیس کرده تا در انتخابات آن سال بر 4 کرسی در کنست دست یابد.
در شانزدهمین دوره انتخابات کنست و در دومین کابینه «آریل شارون» به سمت وزیر راه و ارتباطات رژیم صهیونیستی منصوب شد، اما در 4 ژانویه 2004 به دلیل اینکه قصد داشت، به طرح عقب‌نشینی یک‌جانبه شارون از نوار غزه رای منفی دهد، از سمت خود برکنار شد.
در کابینه «ایهود اولمرت» وی سمت وزیری امور استراتژیک را برعهده داشت، اما مذاکرات اولمرت با فلسطینیان لیبرمن را واداشت تا از کابینه اولمرت نیز کناره‌گیری کند.
در سی‌و دومین کابینه رژیم صهیونیستی به ریاست نتانیاهو که در مارس 2009 تشکیل شد، وی به سمت وزیر خارجه رژیم صهیونیستی، عضو کمیته امنیتی و نماینده نخست‌وزیر در کنست برگزیده شد تا در همین سال هفته‌نامه آمریکایی «تایم» وی را به عنوان یکی از 100 شخصیت تاثیرگذار جهان انتخاب کند.
بسیاری از ناظران تاکید می‌کنند که از وقتی لیبرمن سمت وزیری خارجه اسرائیل را به دست گرفت، مشکلات این رژیم در عرصه خارجی نیز بسیار افزایش یافت و به انزوای بیش از بیش این رژیم کمک کرد و ادامه بحران در روابط آنکارا – تل‌آویو را یکی از دلایل این ادعا می‌دانند.
وی متاهل و دارای 3 فرزند است و در شهرک صهیونیست‌نشین «نوقدیم» در جوار بیت لحم زندگی می‌کند.
پرونده‌های فساد لیبرمن
- فساد اخلاقی
اواخر سال 1991 بود که از لیبرمن به دلیل تجاوز به یک نوجوان شکایت شد. مشابه چنین حادثه‌ای در سپتامبر 2011 نیز روی داد و به همین اتهام از لیبرمن شکایت شد تا دادگاه رژیم صهیونیستی وی را به پرداخت 7500 شیکل به عنوان دیه به شاکی و 10 هزار شیکل غرامت به این رژیم محکوم کند.
اما پرونده فساد لیبرمن به اینجا منتهی نشد، بلکه وی به همراه دخترش بار دیگر و این بار در رسوایی کافه «واحه لادن» در الخلیل متهم شد تا وی که در آن زمان سمت وزیر امور استراتژیک رژیم صهیونیستی را احراز می‌کرد، برای چندین هفته برسر کار خود حاضر نشود. پلیس رژیم صهیونیستی دریافت که برای بستن این پرونده رسوایی آریل شارون 3 میلیون دلار به عنوان رشوه از لیبرمن دریافت کرده است.
این موارد فساد موجب شد تا وی به «مرد ماموریت‌های ناپاک» معروف شود.
- فساد سیاسی
اما لیبرمن صرف نظر از فساد اخلاقی به فساد سیاسی نیز متهم شده است تا این موضوع وی را وادار به استعفا از سمت خود به عنوان وزیر خارجه رژیم صهیونیستی کند.
در تازه‌ترین رسوایی لیبرمن منابع خبری امروز اعلام کردند که آویگدور لیبرمن پس از تحقیقات طولانی مدت و بسیار به سوء استفاده از اعتماد دیگران متهم شده است.
پرونده لیبرمن به رسوایی مالی مربوط به یک دهه پیش بازمی‌گردد. لیبرمن در قضیه «زئیف بن آریه»، سفیر اسرائیل در بلاروس متهم به پولشویی و سوء استفاده از اعتماد دیگران شده است.
گفته شده است، در طول مدت زمانی بن آریه به عنوان سفیر رژیم صهیونیستی در بلاروس مشغول به کار بوده، لیبرمن در اکتبر 2008 توسط وی بر نسخه‌ای از تحقیقات و بازجویی‌های محرمانه‌ای که از بن آریه درباره پرونده لیبرمن صورت گرفته بود، دست یافته است.
در آن زمان وزارت دادگستری رژیم صهیونیستی با کمک وزارت دادگستری روسیه در حال تحقیق درباره حساب‌های بانکی لیبرمن در این کشور و سرمنشا آنها بود و در این رتباط از برخی افراد و شخصیت‌ها از جمله بن آریه بازجویی کرده بود.
لیبرمن در آن زمان رسما به پولشویی و اختلاس متهم شده بود و اثبات این اتهامات دست‌کم 10 سال زندان را برای وی به همراه داشت.
همچنین وی متهم به دریافت میلیون‌ها دلار از تجار و بازرگانان از طریق شرکت‌هایی که وجود خارجی نداشته‌اند نیز طی سال‌های 2001 تا 2008 می‌باشد.
وی در این میان گفته شده که از «مارتین شالو»، بازرگان یهودی الاصل اتریشی مبالغ هنگفتی را دریافت کرده است.
همچنین «یهودا فاینشتاین»، دادستان رژیم صهیونیستی لیبرمن را به تامین هزینه‌های مالی تبلیغات انتخاباتی خود از طریق غیر قانونی و شرکت‌هایی که وجود خارجی ندارند، متهم کرده است.
استعفای لیبرمن درحالی صورت گرفت که تنها پنج هفته به انتخابات سراسری رژیم صهیونیستی باقی نمانده است.
انتهای پیام/++
