حجت‌الاسلام «محمدجواد رودگر» رییس پژوهشکده حکمت و دین‌پژوهی در گفت‌گو با خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس درباره «آزادی از منظر عرفان اسلامی» اظهار داشت: آزادی به صورت توأمان دارای معنای ایجابی و سلبی است؛ آزادی به معنای فقدان مانع برای ترقی و رشد اندیشه و تفکر به منزله توسعه رفتار و ابعاد و جودی انسان است.
وی افزود: بعد ایجابی آزادی به معنای ایجاد مقتضیات آزادی است. به نوعی آزادی بستر آفرین رشد و تربیت انسان‌ها برای رسیدن به بستر کمال است.
*آزادی اجتماعی منهای آزادی معنوی امکان‌پذیر نیست
رودگر با بیان اینکه امروزه تلقی از آزادی، آزادی اجتماعی است، گفت: براساس اندیشه و مدل فکری استاد شهید مطهری، معتقدم آزادی اجتماعی منهای آزادی معنوی امکان پذیر نیست.
وی گفت: مصدایق گوناگون آزادی اجتماعی و بیان، جدای از آزادی معنوی امکان ناپذیر است. یکی از رهاورد مهم انبیای الهی آزادی اجتماعی است.
رییس پژوهشکده حکمت و دین‌پژوهی تاکید کرد: آزادی معنوی در سید آیات الهی که همان «لا اله الا الله» است، وجود دارد و پشتوانه آزادی بیرونی و اجتماعی است.
رودگر، آزادی اصیل را دور از رذایل اخلاقی دانست و گفت: مقام معظم رهبری در فرمایشات خود مطرح کردند که منظور ما از آزادی، «آزادی اجتماعی» است که باید بر حسب این نوع آزادی، نخست تعریف درست از آزادی معنوی ارائه دهیم.
وی افزود: آزادی معنوی قائل به تشکیک بوده و دارای مراتب و درجات مختلفی است که در ابتدایی‌ترین مرحله‌اش آزادی متعارف است. نهایی‌ترین مرحله آن آزادی عرفانی و سلوکی است.
رییس پژوهشکده حکمت و دین‌پژوهی ادامه داد: امام خمینی(ره) آزادی عرفانی و معنوی را در جامعه مطرح کرد تا انسان را از آزادی صرفاً مادی، حیوانی و طبیعی و افسار گسیخته نجات دهد.
وی گفت: آزادی اجتماعی ابتدایی‌ترین مرحله آزادی معنوی و عرفان بالاترین مرحله آزادی معنوی است. آزادی معنوی دارای دو ساحت درونی و بیرونی است و در اندیشه اسلامی این دو ساحت از هم تفکیک‌ناپذیر است.
حجت الاسلام رودگر در پایان خاطرنشان کرد: برای اینکه هر دو ساحت آزادی در جامعه اسلامی تحقق پیدا کند، باید آزادی اجتماعی در پرتو آزادی معنوی تحقق پیدا کند. بدون آزادی معنوی، آزادی اجتماعی دارای مشکلاتی است که در جهان امروز مشاهده می‌شود.
انتهای پیام/ک
