به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد حجت‌الاسلام مهدی ابوطالبی ظهر امروز در جمع دانشجویان دانشگاه فردوسی با اشاره به سیر تحول جریان‌های روشنفکری پس از انقلاب اسلامی در کشور اظهار داشت: فضای بروز و ظهور روشنفکری در جامعه از نگاه چپ و جریان سوسیالیستی شکل گرفت و تا اوایل دهه 70 که شاهد حضور پررنگ سینما، مطبوعات و بسیاری از محافل فکری و سیاسی به شکل ویژه بودیم، خودنمایی کرد.
وی افزود: پس از دهه 70 فضای روشنفکری با تفکرات بیمارگونه در سطح جامعه موج می‌زند و فضای نشریات، مجلات و مطبوعات پس از دهه 70 تداعی‌کننده جریان‌های روشنفکری سوسیالیست و جریان چپ در دوره نخست خود است.
ابوطالبی با بیان اینکه روشنفکران دهه 70 و 80 جامعه سنت‌زدایی و شیفتگی به غرب را در رأس رویکرد‌های خود قرار داده بودند خاطر نشان کرد: بروز و ظهور جریان روشنفکری در سطح جامعه در چهار دوره مختلف در وجوه گوناگونی خود را نمایان ساخت و ایده‌های روشنفکر خود را به جامعه عرضه کرد.
وی ادامه داد: در دوره نخست بحث در روشنفکری بر سر سنت‌زدایی و تقابل با برخی مسائل دینی و اجتماعی بود که این در نوع خود با تعبیر دین با عنوان خرافه به سه شکل در متن جامعه نفوذ کرد.
عضو گروه پژوهشی تاریخ و اندیشه معاصر امام خمینی(ره) آثار روشنفکرانی چون ملکم خان و آقازاده کرمانی را تعبیر به خرافه دانستن دین کرد و گفت: این گروه از نویسندگان به ظاهر روشنفکر در آثار خود دین‌ستیزی را هم‌راستای خرافه‌ستیزی می‌دانستند.
وی تصریح کرد: در وهله دوم برخی اساس دین و بعضی از اصول آن را خرافه می‌پنداشتند و در مرحله سوم شاهد این بودیم که عده‌ای کثیر از روشنفکران جامعه خواستار اصلاحات دینی و در تعبیری دقیق‌تر پروتستانیزم دینی در جهت روشنفکری شدند.
وی سکولار را یکی از دستاوردهای تمجید‌کنندگان غرب و روشنفکران جامعه توصیف کرد و افزود: جهان‌بینی علمی در تفکرات روشنفکری مبتنی بر خروج دین و آموزه‌های آن از علم مدرنیته است.
عضو گروه پژوهشی تاریخ و اندیشه معاصر امام خمینی(ره) با ابراز نارضایتی از تمجید غرب روشنفکران جامعه اظهار داشت: روشنفکران جامعه متاسفانه طبل هواداری غرب را می‌زنند و با تمجید از غرب حاملان پیام آنان هستند و هر آنچه متعلق به خود است را تحقیر می‌کنند.
وی هستی‌شناسی، انسان‌شناختی و معرفت‌شناختی را سه مرحله روشنفکری و تغییر مبانی فکری منطقی دانست و افزود: احاطه به این مفاهیم سبب تغییر در مبانی تفکر و دیدگاه صحیح در روشنفکری می‌شود و مقدمه‌ای در جهت تحکیم روابط سنت‌طلبان و متجددان است.
انتهای پیام/70004/ش/د1000
