به گزارش فارس، پایگاه خبری «المانیتور» به نقل از روزنامه اسرائیلی «معاریو» در مقاله ای به قلم «مردخای کدار» در خصوص «همکاری اجتناب ناپذیر اسرائیل و حماس در مقابل ایران» نوشت: در ماه آوریل سال 2003، ایران حامی اصلی حماس شد، چرا که حماس به اعمال جهادی بر علیه اسرائیل ادامه داد. این کار حماس برخلاف پیمان اسلوست که «سازمان آزادی بخش فلسطین» آن را امضاء کرده است.
از نظر ایرانی ها، پیمان اسلو باعث نادیده گرفته شدن آزادی فلسطینی هاست. سالهاست که ایران اسلحه، مهمات، پول و تجهیزات مورد نیاز مبارزان حماس را تامین می کند.
سوریه، دمشق را به پناهگاهی امن برای رهبران حماس به سرکردگی «خالد مشعل» تبدیل کرده بود تا بتوانند برعلیه اسرائیل عملیات جهادی انجام دهند. همکاری کاملی بین رژیم سوریه و حماس وجود داشت. حزب الله هم درهرجایی که لازم می شد به حماس کمک می کرد. بنابر این حماس تبدیل به بخشی از ائتلافی بود که ایران در جهان عرب بوجود آورده بود. هیچ طرفی هم به شیعه بودن ایرانی ها یا سنی بودن حماسی ها توجه نمی کردند.
*حماس آزادی عمل نسبی به گروهک های داخل غزه داده بود
همانطور که حماس تسلط کاملی به غزه دارد، به سازمان های دیگر اجازه می دهد تا به آنها در آموزش، مسلح کردن و کمک در حمله به اسرائیل کمک کنند. بنابراین سازمان هایی همچون «جهاد اسلامی فلسطین»، «کمیته های مقاومت مردمی» و «ارتش ملی» بوجود می آیند. برای مدت مدیدی که فعالیت های این گروهک ها علیه اسرائیل در محدوده قابل قبولی بود، دولت حماس چشمان خود را بسته بود چرا که نمی خواست به عنوان گارد مرزی اسرائیل قلمداد شود.
در همین زمان حماس یک سیستم دولتی در غزه با تمام موارد مورد نیاز همچون نیروی پلیس، ارتش، صنایع نظامی با قابلیت تولید راکت، یک سیستم قانونی، دستگاه قانون گذاری اسلامی، وزارت بهداشت، سیستم تحصیلی و زیرساخت های مربوط به آن را بنیان نهاد.
روسای حماس به عنوان سران غزه شناخته می شدند و از آنها بطور رسمی در مسکو و بیشتر پایتخت های کشورهای عربی پذیرایی می شد. حتی سران حماس از ایران هم دیدن می کردند. اتحاد ایران با حماس ادامه یافت و ایران به تجهیز حماس با استفاده از موشک ها و تجهیزات نظامی ادامه داد. بر همگان روشن است که این کارها برای ویرانی اسرائیل و شهروندان اسرائیلی صورت می پذیرفت.
*در جنگ داخلی سوریه، بیشتر سنی های مخالف دولت آسیب دیدند
بیشتر تلفات از شهروندان سنی مذهب بودند، این درحالی است که دولت علوی اسد شاخه‌ای از شیعیان به حساب می آید. در طی ماه ها، خشونت در دو طرف افزایش یافت و رژیم سوری برای مقابله با معترضین از رهبر حماس درخواست کمک کرد. حزب الله هم برای همین منظور تیراندازان حرفه ای و ماهر خود را به سوریه اعزام کرد.
خالد مشعل ماه ها بدون موضع گیری، امیدوار بود که معترضان سوری آرام شوند، بخاطر همین هم از هیچکدام از دو طرف حمایت نکرد. اما یک اتفاق معکوس واقع شد: خصومت ها و درگیری های بین دو طرف در سوریه نه تنها شدت گرفت، بلکه فشار از هر دو طرف بر روی او افزایش یافت.
مشعل مجبور به ترک دمشق و تخلیه دفتر حماس در آن شهر شد. بعد از آن، او بین قطر و مصر سرگردان بوده است. حماس پرچم جهاد را روی دیوارهای ایران برافراشته و در سال های اخیر خود مشغول بوجودآوردن دولت در غزه بوده است. بخاطر همین هم ایران کمک خود را به سمت سازمان های جهاد اسلامی و کمیته ملی مقاومت گسیل داد و حماس کارهای لازم برای سازمان آزادی بخش فلسطین انجام داده است.
*در بحران سوریه، کشورهای مخالف و موافق به دو دسته ائتلاف سنی و ائتلاف شیعی تقسیم شدند
در همین اثنا، بحران سوریه به درگیری های منطقه ای تبدیل شده که در آن ائتلاف شیعی ایران، عراق و حزب الله به اسد کمک می کنند، درحالی که ائتلاف سنی قطر، عربستان سعودی، ترکیه، اردن و مصر به شورشیان کمک رسانی می کنند.
امیر قطر که قوی ترین رجال عرب در جهان بشمار می رود، با رهبری یک دیدار سلطنتی در 23 اکتبر ماه گذشته از نوار غزه دیدار کرد. در این دیدار بصورت سمبلیک، دولت غزه تحت لوای حماس به عنوان یکی از اعضای اصلی ائتلاف سنی شناخته شد. امیر قطر هم بخاطر همین مسئله، قول کمک 450 میلیون دلاری برای کمک به گسترش زیرساخت های حماس داد.
*همکاری اسرائیل با سنی ها
در دهم نوامبر این سازمان ها به سمت جیپ گشت زنی اسرائیل موشک های ضد تانک شلیک کردند و باعث زخمی شدن سه اسرائیلی شدند. طرح ایران بیش از آنچه که تصور می شد با موفقیت روبه‌رو شد: اسرائیل یک عملیات گسترده هوایی برعلیه زیرساخت های حماس شروع کرد، همانطوری که ایرانی ها می خواستند. اگرچه سخنگوی ایران، مخالفت خود را علیه اقدامات اسرائیل را با عبارت «اقدامات بربریت» اعلام کرد و حتی حمایت خود را از حماس اعلام داشت.
*ائتلاف سنی می خواهد حماس را از کارزار بین ایران و اسرائیل نجات دهد
شنبه گذشته، سران ائتلاف در قاهره -امیر قطر «حمد بن خلیفه آل ثانی»، نخست وزیر ترکیه «رجب طیب اردوغان» و رئیس جمهور مصر «محمد مرسی» - برای بحث و تبادل نظر در مورد رهایی حماس از بین چکش اسرائیلی ها جمع شدند. به بیان دیگر این سازمان از حماس در غزه حمایت می کند.
در این زمان اسرائیل باید بین دو کار متناقض تصمیم به عمل بگیرد. بر طبق اولین راهکار، اسرائیل این حقیقت را درخواهد یافت که حماس بدرد خواسته های اسرائیل در از بین بردن تشکیلات خودگردان فلسطین و پایه ریزی یک دولت فلسطینی در غزه خواهد خورد. به همین دلیل اسرائیل نباید حملات خود بر علیه حماس را ادامه دهد، بلکه باید عمده تمرکز خود را روی سازمان های جهادی معطوف کند.
راهکار دوم می گوید که تا زمانی که حماس به عنوان قدرت اول غزه شناخته می شود، مسئول تمام اتفاقاتی است که از غزه به بیرون خواهد آمد. پس اگر یک موشک به سوی ماشین گشت زنی اسرائیل پرتاب می شود، حماس مسئول آن خواهد بود، چرا که اگر نمی خواست این اتفاق نمی افتاد. بر طبق همین راهکار، غزه یک دولت واقعی است که سران آن باید هزینه های حمله به اسرائیل را بپذیرند، چرا که اگر حماس بخواهد، می تواند تمام گروه های نظامی غزه را خلع سلاح کند.
اسرائیل اگر تصمیم به حمله گسترده علیه حماس و دیگر سازمان های داخل غزه بگیرد، باید از این مسئله که ایران دیگر نخواهد توانست از دوستان خود در غزه حمایت کند، مطمئن شود. به علاوه مصر باید علیه قاچاق سلاح و موشک به نوار غزه از طریق محدوده قلمرو خود اقدامات جدی انجام دهد. اگر مرسی تصمیم به باز کردن گذرگاه رفح (بین مصر و نوار غزه) بگیرد، باید هر کامیونی که از منطقه عبور می کند را برای اطمینان حاصل کردن از اینکه در آن راکت یا تسلیحات جنگی مخفی نشده است، مطمئن شود.
مطلوب این است که اسرائیل پشت پرده مذاکراتی با مصر بر سر این مسئله که ساکنان منطقه از جمله حماس چگونه باید با ایران و هم پیمانانش برخورد کنند داشته باشد.
انتهای پیام/2711X2
