به گزارش فارس به نقل از خبرگزاری سما، «دنیس راس» گفت: در دوره دوم ریاست جمهوری اوباما هرگز تغییر اساسی در روند سازش بین فلسطینیان و اسرائیل به گونه‌ای که رکود را شکسته و طرفین را به سمت توافق و دستیابی به یک راه‌حل سوق دهد، شاهد نخواهیم بود.
راس این سخنان را در سمیناری که انستیتوی سیاست خاور نزدیک واشنگتن برگزار کرده بود، ایراد کرد. این سمینار تحت عنوان « پس از انتخابات؛ پیامدهای سیاست خارجی آمریکا بر خاورمیانه» و با هدف بررسی اولویت‌های ضروری برای دولت اوباما در دوره دوم ریاست جمهوری وی برگزار شد.
راس که در این سمینار در کنار «رابرت ساتلوف» مدیر انستیتو واشنگتن و «جیم جفریز» سفیر سابق آمریکا در عراق تا بهار گذشته، شرکت کرده بود، گفت که اهتمام دولت اوباما در دوره دوم باید بر برنامه هسته‌ای ایران متمرکز باشد.
وی درباره روند سازش بین فلسطینیان و اسرائیل نیز اظهار داشت: هر دو طرف اسرائیلی و فلسطینی انگیزه و شاید هم آمال و آرزوهای خود در تحقق معامله‌ای که به راه‌حل دو دولت منتهی شود، از دست داده‌اند بنابراین ورود دولت آینده به این روند باید با اطلاعات جدید ساماندهی شود.
راس چندین بار تکرار کرد که «فلسطینی‌ها دیگر به راه‌حل دو کشور اهتمام ندارند» و اوباما باید به اسرائیل این پیام را بدهد که استمرار وضعیت کنونی دشوار است و ضروری است که طرح‌هایی برای احتمال فروپاشی تشکیلات خودگردان فلسطین اتخاذ شود.
راس که تصمیم دارد هفته آینده در رأس یک هیئت از پژوهشگران انستیتو واشنگتن به منظور بررسی اوضاع کنونی، به سرزمین اشغالی و اراضی فلسطینی سفر کند در پاسخ به سوالی در خصوص ماهیت این طرح‌ها گفت: بنده یک طرح 14ماده‌ای دارم که هفت مورد آن مربوط به اسرائیل و هفت مورد دیگر نیز مربوط به فلسطینی‌هاست.
وی افزود که این طرح هر گونه طرح‌های یکجانبه را رد می‌کند و هدف از آن اعتمادسازی بین دو طرف فلسطینی و اسرائیلی است و بر اساس آن از اسرائیل خواسته می‌شود که موارد زیر را انجام دهد:
1- تعویض خانه‌های شهرک‌‌نشینانی که آماده تخلیه خانه‌های خود در کرانه باختری و بازگشت به داخل اسرائیل هستند.
2- احداث واحدهای مسکونی برای این شهرک‌نشینان در داخل اسرائیل.
3- ساخت و ساز و توسعه شهرک‌های قانونی که بخشی از اسرائیل هستند.
4- تلاش برای حمایت از اقتصاد فلسطین زیرا فلسطینیان به اسرائیل و حمایت‌های آن نیاز دارند.
5- کاهش محدودیت برای فلسطینیان در دو منطقه (ب) و (ج) 6- اعطای کنترل امنیتی منطقه(ب) به فلسطینیان.
7- اسرائیل باید از ورود به منطقه (الف) که تحت سلطه کامل تشکیلات خودگردان است تحت هر گونه بهانه‌ای خودداری کرده و در هر گونه موارد امنیتی به هماهنگی امنیتی با فلسطینیان روی آورد.
به موجب طرح راس فلسطینیان نیز باید اقدامات زیر را انجام دهند:
1- قرار دادن اسرائیل در نقشه؛ فلسطینی‌ها نقشه‌های زیادی دارند که شهرک‌های اسرائیلی را نشان می‌دهد اما خود اسرائیل را نشان نمی‌دهد.
2- توقف تحریک علیه اسرائیل.
3- معنی دو دولت برای دو ملت همان به رسمیت شناختن ارتباط تاریخی دو طرف در این سرزمین است.
4- تلاش برای متقاعد کردن ملت فلسطین به پذیرش صلح؛ همان صلحی که یاسر عرفات از آن به عنوان «صلح افراد شجاع» نام می‌برد بدین معنی که دو طرف باید برای ارائه امتیازات دردناک آمادگی داشته باشند.
5- تلاش برای احداث اردوگاه برای آوارگان و نجات فلسطینیانی که در شرایط بد زندگی می‌کنند.
6- تداوم احداث موسسات دولت برای اثبات شایستگی فلسطینیان برای دستیابی به دولت.
7- فراهم کردن فرصت برای آشنایی بیشتر با اسرائیلی‌ها به عنوان یک انسان زیرا تجربه فلسطینیان در بیشتر مواقع به رویارویی با سربازان اسرائیلی منحصر می‌شود و از اسرائیلی‌ها تنها سربازان را می‌شناسند و بنابراین باید جوانان را به اسرائیل اعزام کرد و چه بسا باید از کلاس سوم یا چهارم شروع کرد.
انتهای پیام/++
