به گزارش فارس، اندیشکده شورای روابط خارجی اروپا در گزارشی به قلم «جولین بارنز دیسی» در خصوص افزایش اختلاف بین اپوزیسیون سوریه و راه‌های برون رفت از آن» می‌نویسد: همانطور که درگیری‌های سوریه به خشونت بیشتری گراییده می‌شود، غرب کماکان تجهیز نظامی شورشیان را نمی‌پذیرد و این احتمال را می‌دهد که سلاح‌ها به دست افراطیان افتاده و آتش نبرد مخربی را بیش از بیش شعله ور کند.
بنابر این گزارش، ممکن است با توجه به بهبود یافتن وضعیت حکومت و ترس از این‌که نبرد طولانی‌تر و با شدت تخریب بالاتر ممکن است نتایج بدتری را داشته باشد شاید روند حوادث نیز به آهستگی تغییر کند.
همچنین با توجه به محدودیت‌های آتی به‌خاطر انتخاب دولت اوباما این احتمال می‌رود که سوریه در ستیز دیگری که عواقب سیاسی نیز در برخواهد شد غوطه‌ور شود.
* ارسال تجهیزان نظامی در گرو حل اختلاف اپوزیسیون
البته بنابر گزارش‌ها محدودیت‌ها کمی برداشته شده و برخی مقام‌های آمریکایی به عناصر مخالفان حکومت سوریه گفته‌اند که اگر بتوانند سازمان دهی بهتری داشته و کنترل سیاسی بر امور داشته باشند آنگاه می‌توانند تجهیزات نظامی دریافت کنند.
* تلاش آمریکا ، فرانسه و انگلیس برای حل اختلاف‌های بیشمار مخالفان اسد
رییس جمهور فرانسه نیز بر این دیدگاه تاکید نموده است. بنابر این تعجبی ندارد که شاهد حمایت قوی آمریکا و اتحادیه اروپا از برگزاری نشست اپوزوسیون سوریه که هم اکنون در دوحه برگزار می‌شود بود.
این گرد‌هم‌آیی به علامت ضعف اعتماد غرب به شورای بی‌‌اعتبار و بی تاثیر ملی سوریه و سران داخلی‌اش و نیز نشانی از تلاش برای کنار هم آوردن اپوزوسیون و انجام اقدام مشترک است.
دیپلمات‌ها تاکید دارند که ایجاد اپوزوسیون متحد و قابل اعتماد می‌تواند منجر به جاری شدن جنگ‌افزار‌های نظامی در دست مخالفان باشد.
در این میان انگلستان اعلام داشته است که گفتگو با اپوزوسیون را برای تجهیز نظامی آن‌ها شروع کرده است. بنابر این توپ هم اکنون در زمین اپوزوسیون قرار دارد.
* حمایت‌های تسلیحاتی اعراب از اپوزیسیون نیز بی‌فایده است
روشن است تا زمانی‌که هنوز اتحادی بین اضلاع اپوزوسیون سوریه و چشم انداز حمایت راهبردی از آن‌ها وجود نداشته باشد غرب قادر به مداخله نظامی نیست. بدون رضایت غرب نیز حمایت تسلیحاتی کشورهای حاشیه خلیج فارس محدود باقی خواهد ماند.
فشار آمریکا بر کشورهای حاشیه خلیج فارس تاکنون مانع از ارسال سلاح و مهمات فراوان به مخالفان شده و با توجه به نیاز کشورهای خلیج فارس به حمایت آمریکا در برابر تهدید از سوی ایران، بدون چراغ سبز آمریکا هیچ اقدام فعالی صورت نخواهد گرفت.
*دستاورد اپوزیسیون تاکنون سیلی از افترا و تهمت‌ها علیه هم بوده است
از این‌رو موفقیت اپوزوسیون در دوحه مقدار زیادی بسته به اتحاد بین آن‌ها در برهه کنونی و بعد از این نشست دارد. مطمئنا تداوم اختلاف‌ها بدین معنی است که شاهد نتایج فوری نخواهیم بود و تنها با سیلی از تهمت‌های متقابل مخالفان مواجه خواهیم شد.
اما بهرحال، میل گسترده در بین سوری‌ها در حاشیه شورای ملی سوریه و تمرکز بیشتر کردن برای ایجاد نهادی که وجاهت قانونی داخلی را نیز دارا باشد می‌تواند نتایج مثبت و در خوری را در بر داشته باشد.
* غرب به تنهایی قادر به شکست دولت اسد نیست
البته با توجه به ضعف غرب در نتیجه گرفتن از بحران سوریه به واسطه ضعف مالی و ضعف حمایت تسلیحاتی، عنصر مهم در تعیین مسیر ابتکار در بحران سوریه احتمالا مواضع ترکیه و کشورهای حاشیه خلیج فارس در حمایت از اپوزوسیون خواهد بود.
حمایت مالی و تسلیحاتی حیاتی که آن‌ها فراهم خواهند آورد احتمالا این توانایی را به آن‌ها برای اعمال فشار و متقاعد کردن تعداد بیشمار این گروه‌ها به‌سوی اتحاد سازمان یافته خواهد شد.
* ایجاد وحدت بین اپوزوسیون چالش‌های زیادی را دارد
البته حتی اگر موفقیت نهایی در بسیج اپوزیسیون برای شکل دادن نهادی منسجم بدست آید بازهم چالش‌های بسیار زیادی در فراهم کردن حمایت تسلیحاتی و به‌کارگیری شیوه‌های موثر وجود دارد.
واقعیت این است که اختلاف‌های عمیق سیاسی و همگانی پیش‌بینی انسجام پایدار را سخت خواهد کرد و گروه‌های مسلح در بین مردم عادی به‌طور فزاینده‌ای هرگونه تلاش جهت اعمال نظارت سیاسی بر آن‌ها و گروه‌های افراطی را نخواهند پذیرفت.
* لیاقت و توانایی مخالفان اسد نیز نامشخص است
در ضمن حتی با افزایش ارسال سلاح به شورشیان میزان توانایی آن‌ها نامشخص است. هرچند که به‌طور یقین توانایی در سرنگون ساخت یک فروند جت جنگنده حکومت اسد مانع از بمباران شدید هوایی خواهد شد و این امکان را به اپوزوسیون می‌دهد تا بر شمال کشور و حتی شهر حلب اشراف امنیتی داشته باشند.
* دولت اسد نیز هرگز در برابر دشمنانش کم نخواهد آورد
اما حکومت نیز با حفظ قدرت قابل توجه نیروی زمینی‌اش که به یقین با کمک حامیان خارجی افزایش نیز خواهد یافت شاید در دیدگاه غرب در مسلح ساخت مخالفان تغییراتی را ایجاد کند.
با وجود حفظ شهرهای دمشق حماس و حما از سوی حکومت، افزایش حمایت تسلیحاتی امکان افزایش فعالیت افراط گرایان را بیشتر خواهد کرد. شورشیان نیز به‌طور یقین در تلاش برای فشار نظامی وارد آوردن به حکومت هستند.
یک دیدگاه محتمل این است که یک اپوزوسیون بهتر مسلح شده تنها راه برای وادار کردن حکومت در انجام مذاکرات است و ایجاد شرایط برای حل و فصل مسائل سیاسی باید میسر شود.
انتهای پیام/811x6
