به گزارش فارس، همایون جریر از فرماندهان جهادی و داماد «گلبدین حکمتیار» رئیس «حزب اسلامی» است.
وی به تازگی در مورد اوضاع کنونی و آینده افغانستان اظهاراتی را بیان داشته است.
جریر در خصوص تأمین امنیت افغانستان پس از سال 2014 گفته است که ساده اندیشی خواهد بود اگر کسی فکر کند که پس از 2014 دولت فعلی توان اداره افغانستان و تأمین امنیت را خواهد داشت.
داماد گلبدین حکمتیار در خصوص حوادث احتمالی افغانستان پس از 2014 اظهار داشته است که پس از سال 2014 در افغانستان 3 وضعیت محتمل است:
نخست این که بخش بزرگی از نیروهای خارجی در افغانستان باقی می‌ماند و آمریکا سعی می‌کند با تقویت دولت مرکزی افغان‌ها را به جان هم اندازد و به این ترتیب دولتی بی‌ثبات و ضعیف در افغانستان حاکم خواهد بود.
به گفته وی، جنگ در افغانستان ادامه خواهد یافت و نیروهای آمریکایی نیز در افغانستان حضور خواهند داشت.
جریر گفته است که بر اساس اعلام رئیس گروه تماس در استانبول، بعد از 2014 حتی آیساف هم به وظایف خود در افغانستان ادامه می‌دهد، اما وظایف جنگی آنها کمتر خواهد بود.
دومین حالت این است که آمریکایی‌ها با کشورهای منطقه و همسایه تفاهم خواهند کرد و در نتیجه همکاری با کشورهای منطقه تا حدودی امنیت در شهرها تأمین می‌شود و آمریکایی‌ها می‌توانند با خاطری آسوده بخش عمده‌ای از نیروهای خود را از افغانستان خارج کنند.
وی در مورد حالت سوم گفته است که بحران اقتصادی زیادی که دست و پاگیر آمریکاست، آمریکایی‌ها را به حدی مستأصل کند که با بهانه‌های مختلفی مانند آنچه روس‌ها در گذشته داشتند، افغانستان را رها کرده و خارج شوند.
جریر با این تحلیل‌ها نتیجه گرفته است که در هر 3 حالت احتمالی پس از 2014 وضعیت افغانستان بحرانی و متشنج خواهد بود.
وی اظهار داشته است که با توجه به منافع استراتژیک آمریکا در افغانستان حالت اول محتمل‌تر است و مأموریت ناتو در افغانستان خاتمه می‌یابد و افغانستان رسماً در اشغال آمریکایی‌ها خواهد بود و آمریکایی‌ها تلاش می‌کنند جنگ را افغانیزه کنند.
داماد حکمتیار به خبرگزاری «آواپرس» در خصوص ارزیابی خود از تحولات 11 سال اخیر کشور افغانستان گفت: در 11 سال گذشته بر خلاف ادعای آمریکایی‌ها و نیروهای ناتو که ادعا دارند در افغانستان امنیت را تأمین کرده‌اند و این کشور رو به توسعه، ثبات و اقتصاد بهتر است، اما امنیت به شدت آسیب دیده، جنگ سراسر افغانستان را فرا گرفته و برای اقتصاد افغانستان دیگر نمی‌توان معیاری تعیین کرد.
جریر خاطر نشان کرد: اوضاع اقتصادی افغانستان نابسامان است و نیروهای ناتو که وعده داده بودند در افغانستان موفق می‌شوند، پس از 11 سال سرافکنده و ناکام بوده و به فکر خروج از افغانستان هستند.
وی در ادامه افزود: با وجود اینکه برخی شخصیت‌ها از دستاوردهای 11 ساله حرف می‌زنند، اما من معتقد هستم که در این 11 سال جنگ و ناامنی تشدید شده و مشکلات اقتصادی مردم بیشتر شده است.
این فرمانده جهادی سابق افزود: من تحول عظیمی که در این 11 سال اتفاق افتاده باشد نمی‌بینم و معتقد هستم که ناتو و آمریکایی‌ها به دلیل اهداف سیاسی خود افغانستان را اشغال کردند.
به نظر وی، این کشورها نه به فکر همکاری و تقویت با مردم افغانستان بودند و نه صادقانه می‌خواستند در افغانستان یک فضای دموکراسی به وجود آید.
وی افزود: تمام حرف‌های کرزی را که می‌گوید دولت 85 درصد افغانستان را تحت سیطره خود دارد و دولتمردان نزدیک به وی ادعا می‌کنند که پس از 2014 دولت افغانستان قادر است امنیت را در این کشور حفظ کند، برای تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا می‌دانم.
جریر در ادامه تصریح کرد: به هر صورت آنچه مسلم است این است که پس از سال 2014 اگر افغان‌ها نتوانند با یک تفاهم ملی خودشان مشکل کشورشان را حل کنند و اگر این وفاق ملی و تفاهم ملی به وجود نیاید افغانستان دچار جنگ داخلی خواهد شد و دولت فعلی به هیچ وجه توانایی مقاومت در مقابل مخالفان خود را نخواهد داشت.
داماد گلبدین حکمتیار در پایان در خصوص راه برون از بحران کنونی گفت: اعتقادم برای برون رفت از این مشکل این است که افغان‌ها خودشان از طریق تفاهم و وفاق ملی با هم به اتحاد نظر برسند و روی طرحی توافق کنند که ما پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان، شاهد امنیت و ثبات بیشتری باشیم.
وی تصریح کرد: اگر افغان‌ها منتظر این باشند که در نشست‌های بین‌المللی مثل توکیو، شیکاگو و استانبول مشکل افغانستان حل شود، تجربه ثابت کرده که این نشست‌ها به جایی نرسیده و باز هم نخواهد رسید.
جریر در ادامه افزود: کشورهای خارجی و قدرتمند منافع خاصی در افغانستان دارند و متأسفانه کشورهای منطقه هم هر کدام به دنبال منافع خود هستند.
حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار از گروه‌های در حال جنگ با دولت افغانستان است.
حزب اسلامی در تاریخ 40 سال اخیر افغانستان از زمان دولت‌های چندگانه رژیم کمونیستی تاکنون، با همه نظام‌های سیاسی جنگیده است.
پیش از تحولات 11 سال اخیر در افغانستان، این حزب با گروه طالبان نیز در حال جنگ قرار داشت و پس از این تحولات، به دلیل برخورداری دولت از حمایت کشورهای غربی و حضور هزاران نظامی خارجی در افغانستان، دولت کنونی را نیز به رسمیت نشناخته و با آن در حال جنگ به سر می‌برد.
این حزب سیاسی - نظامی، بیش از هر جریان مسلح مخالف دولت، به تلاش‌های سیاسی و مسالمت‌آمیز خود برای پایان بحران تمایل نشان داده و همواره برای مذاکره و گفتگوی بین‌الافغانی تمایل نشان داده است.
انتهای پیام/م
