به گزارش فارس، نگاهی به اسناد به جا مانده از برنامه هستهای آمریکا نشان میدهد این برنامه یکی از مرگبارترین، بحثانگیزترین و پرهزینهترین برنامههای هستهای دنیا بوده است. ندای مرگ در این برنامه هنگامی به گوش رسید که آمریکا با هزینهای معادل با 2/24 میلیارد دلار (بر حسب دلارهای سال 2011) در خلال جنگ جهانی دوم، اولین بمبهای اتمی جهان موسوم به بمبهای «پسر کوچک» و «مرد چاق» را در قالب پروژهای به نام «پروژه منهتن» تولید نمود.
روز 24 ژوئن 1945 میلادی "هری ترومن" رئیس جمهور وقت آمریکا که در آوریل 1945 بلافاصله بعد از مرگ "فرانکلین روزولت" رئیس جمهور دوران جنگ آمریکا به عنوان سی و سومین رییس جمهوری آمریکا سوگند یاد کرده بود دستور داد تا در اولین فرصت پس از سوم اوت که وضعیت هوا اجازه میدهد بمباران اتمی ژاپن انجام شود.
روز 26 ژوئیه به ژاپن هشدار داده شد که اگر تسلیم نشود ویرانی عظیمی در انتظارش خواهد بود اما سخنی از بمب اتمی به میان نیامد. برخی از بزرگان ژاپن در خواست صلح کردند اما روز 28 ژوئیه نخست وزیر ژاپن تهدید آمریکا را غیر قابل قبول اعلام کرد.
* پاول تیبتز فرمانده بمباران هیروشیما
«پاول تیبتز»، خلبان نیروی هوایی آمریکا بود که فرماندهی پرتاب اولین بمب اتمی تاریخ جهان (بمب «پسر کوچک») را به نمایندگی از تنها کشوری که در طول تاریخ از بمب هستهای استفاده کرد، به عهده داشت. او و همکارانش موفق شدند در 5 آگوست 1945 با انفجار بمب پسر کوچک بر فراز هیروشیما رقمی بیسابقه در قتل عام به جا بگذارند: با انفجار پسر کوچک، دهها هزار نفر نظامی و غیرنظامی در شهر هیروشیما جان باختند.
فرمانده بمباران اتمی هیروشیما
* فرماندهای که به خاطر قتل عام عذاب وجدان نداشت
«پاول تیبتز» تنها چند روز پیش از مرگش در اول نوامبر سال 2007 در سن 92 سالگی گفت هرگز از کردهاش پشیمان نبوده و هر شب سر راحت به بالین میگذاشته است. علیرغم این، «تیبتز» گفته بود با برگزاری مراسم تشییع جنازه برای خودش یا حک شدن اسمش بر بالای مزارش، موافق نیست، چرا که ممکن است آرامگاه وی به محلی برای اعتراض مردم علیه او تبدیل شود.
پرسنل پرواز مرگ هیروشیما
* اسامی پرسنل پرواز مرگ
یاران «تیبتز» را در این پرواز مرگبار افراد زیر تشکیل میدادند:
به ترتیب از چپ به راست:
ـ سروان «ژاکوب بسر» (متخصص رادار)؛
ـ گروهبان «ریچارد نیلسون» (اپراتور رادیوئی)؛
ـ گروهبان «رابرت شامرد» (دستیار مهندس پرواز)؛
ـ سروان «تئودور ونکرک» (هدایت کننده هواپیما)؛
ـ سرگرد «رابرت لوئیس» (کمکخلبان)؛
ـ سرباز «جان لینیسکی» (مهندس موتور)؛
ـ سرهنگ «پاول تیبتز» (فرمانده گروه و خلبان هواپیما)
ـ سرباز یکم «هارولد اولسون» (مهندس مکانیک)
ـ گروهبان «والتر مک کالب» (رئیس خدمه)؛
ـ «ناشناس»؛
ـ سروان «سسیل کینگ» (تعمیرات پرواز)؛
نشسته از چپ به راست:
ـ گروهبان «ویات دازنبری» (مهندس پرواز)؛
ـ سرگرد «توماس فری بی» (مسئول بمباران)؛
ـ «ناشناس»؛
ـ گروهبان «جین کوپر» (مهندس مکانیک)؛
ـ سرباز یکم جان جکسون (مهندس مکانیک)؛
ـ گروهبان لئونارد مارکلی (مهندس مکانیک)؛
ـ ناشناس
این افراد دوشنبه ششم اوت 1945 میلادی با یک هواپیمای بمب افکن "بی "29 ملقب به "انولاگی" که از جزیره "تینیان" برخاسته بود به همراه دو هواپیمای دیگر در ساعت هشت و پانزده دقیقه صبح به وقت ژاپن، بمب چهار تنی معروف به پسر کوچک، در بردارنده 60 کیلوگرم اورانیوم 235 را از ارتفاع 9480 متری روی هیروشیما رها کردند تا 43 ثانیه بعد در ارتفاع 548 متری منفجر شود.
انفجار بمب «پسر کوچک» بر فراز شهر هیروشیما در 5 آگوست 1945، باعث شد تقریبا 50 درصد از ساکنان این شهر کشته شوند؛ از میان 350 هزار نفر ساکنان این شهر، 118661 نفر غیر نظامی و تقریبا 20 هزار نفر نظامی کشته شدند. از میان بازماندگان این حادثه نیز اثرات طولانیمدت امراض ناشی از تشعشع، آسیبهای «ژنتیکی» و استرسهای پس از این حادثه فاجعهبار بودهاند.
بمب پسر کوچک پس از انفجار بر سر هیروشیما
مردمی که از دور دست انفجار "پسر کوچک" را در آسمان هیروشیما مشاهده کردهاند میگویند، خورشید دیگری را در آسمان دیدهاند. از انفجار این بمب، انرژی عظیمی حدود انرژی حاصل از انفجار بیست هزار تن تی ان تی آزاد شده بود، که نیمی از آن به شکل فشار هوا مانند طوفان ناگهان (موج انفجار)، یک سوم آن به شکل گرما و یک ششم دیگر به شکل تابشهای آلفا، بتا، گاما و نوترونی در آمده بود.
بمب پسر کوچک، پیش از انفجار
در منطقه زیر مرکز انفجار، دما تا چند هزار درجه سانتیگراد افزایش یافته بود. پس از انفجار ، سایه یک انسان روی پلههای ساختمان بانک واقع در فاصله 200 متری مرکز انفجار باقی مانده بود به این ترتیب که فردی روی پلهها افتاده و خاکستر شده بود، ولی پلههای زیر بدن او سالم مانده بود، اما در دیگر نقاط پله ، سطح خارجی سنگها ذوب شده بود! تا شعاع 500 متری مرکز انفجار ، سرامیک خانهها ذوب و تا شعاع دو کیلومتری لباسهایی که مردم به تن داشتند سوخته بود.
یکی از قربانیان بمباران هیروشیما
در اثر بمب فرو ریخته شده بر سر هیروشیما تا پایان سال 1945 حدود 140 هزار نفر و در فاصله سالهای 1946 تا 1951 حدود 60 هزار نفر جان باختهاند. سطح دایره مرگ و نیستی 3.5 کیلومتر مربع و سطح ناحیه مجروحین حدود 7.5 کیلومتر مربع است، در کل از حدود 90 هزار ساختمان، 60 هزار ساختمان به کلی یا عمدتا ویران شده بودند و پنج روز زمان لازم بود تا یک واحد از ارتش ژاپن (Akatsuki Unit) اجساد را از خیابانها جمع آوری کند.
خرابیهای بمباران هیروشیما
در فیلم زیر، لحظهای از پرتاب بمب پسر کوچک دیده میشود.
![]() |
انتهای پیام/د.ص