به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، محمود امید سالار عصر امروز در سخنرانی خود با عنوان «نمونه ظهور قوانین بیان حماسی و تصویرآفرینی رزمی در شاهنامه» عنوان کرد: منطق و هنر تصویرآفرینی در شاهنامه بسیار آموزنده و قابل توجه است به طوریکه صحنه رزمی رستم با افراسیاب یکی از بهترین نمودهای این ویژگی است.
ایران‌شناس و شاهنامه‌پژوه مطرح ایران با تأکید بر این نکته که مخاطب اصلی سخنش با دانشجویان است، افزود: فردوسی مانند کارگردان با تجربه‌ای است که دوربین روی صحنه را متمرکز کرده و عقب می‌کشد و با حذف تک‌تک شخصیت‌ها یک شخصیت را در مرکز قرار می‌دهد. هم‌چنین او زاویه دوربین را از پیش معلوم کرده و حتی نکات ریزی که مورد نیاز یک هنرمند که در نقش شخصیت‌های شاهنامه است را به او آموزش می‌دهد.
مؤلف کتاب جستارهای شاهنامه‌شناسی بیان کرد: تأکید بسیاری از ادبا بر تأثیر تصویرآفرینی بی‌علت نیست چراکه علاوه‌بر قابلیت‌های صوتی با قدرت تخیل کلام جادویی تولید می‌کند که نه تنها به ذهن مخاطب بلکه در مقابل دیدگان به تصویر درمی‌آید.
وی اظهار کرد: فردوسی اهل حاشیه‌روی نبوده و با نیروی نبوغ خدادادی خود می‌داند که در زمان مهیج پیکار، ذره‌ای فاصله سبب از دست رفتن انرژی صحنه می‌شود که در این زمینه قابل مقایسه با گرشاسپ‌نامه است.
امید سالار در پایان به تمام دانشجویان هشدار داد: در تصاویر شاهنامه دقت کنید چراکه فردوسی بنده ضرورت شعری یا وزن و قافیه نیست بلکه بر آنها حکومت می‌کند و متناسب‌ترین آن با بیان و صحنه را انتخاب می‌کند.
انتهای پیام/آ30
