عبدالحکیم ملازهی لاشاری امروز در حاشیه برگزاری دومین جشنواره بومی سروده‌ها به خبرنگار فارس در ایرانشهر اظهار داشت: شعر جزئی از زندگی انسان است، چنانچه از هر فردی سئوال شود حداقل یک بیت شعر می‌داند و همین یک بیت هم در غم و تنهایی‌هایش همراه و هم‌دم اوست.
وی افزود: شعر نوعی آهنگ و موسیقی معنی‌دار است که می‌تواند در غم و تنهایی تسکین‌بخش روح انسان باشد.
این شاعر بومی سرای بلوچ بیان داشت: نه تنها بشر بلکه هر موجود زنده از شنیدن آهنگ موزون لذت می‌برد، شعر هنریست که دارای قواعد مخصوص به خود است اما عشق به آن تمامی قواعد را برای شاعر هموار می‌کند، زیرا که عشق و علاقه، بنیاد و اساس پیروزی در کار ماست.
ملازهی اضافه کرد: اگر وجود کسی لبریز از عشق و علاقه به شعر باشد و در این زمینه با پشت کار به تمرین و تکرار بپردازد، مطمئناً بدون استاد، استاد خواهد شد.
وی ادامه داد: البته ناگفته نماند هر کسی برای کسب تجارب ادبی نیاز به تحقیق، بررسی و تحلیل اشعار دیگر شاعران نیز دارد که آسان‌تر بتواند در میدان شعر و ادب اسب دانش بدواند.
این شاعر بومی سرا بیان داشت: سرودن شعر عشق است، هر چه عشق شاعر غالب باشد شعرش را ظریف‌تر و جذاب‌تر می‌کند اما باید توجه شود که شعر در چه مسیری هدایت و به چه منظوری گفته شود.
ملازهی ادامه داد: شعر زبان زنده است و سخنی که به زبان زنده گفته شود جاودانگی پیدا می‌کند، از این رو نقطه قابل توجه این است که شعر باید در مسیری درست هدایت شود، مسیری که جامعه از آن بهره مثبت ببرد.
این شاعر بومی سرای بلوچ تصریح کرد: شاعر باید به افتخارات و بالندگی‌های جامعه صحه گذاشته و در مسیر برائت از منکرات قلم‌فرسایی کند.
ملازهی بیان داشت: شاعر باید چراغ فرهنگ غنی و پر افتخار جامعه خود را با گفتار‌های نغز زبان شعر چنان بی‌افروزد که پرتوهای روشنایی‌اش به تمام نقاط جهان برسد تا صخره‌های تاریک و دره‌های عمیق هم راه راست بنمایند.
دومین جشنواره بومی سروده‌ها که از روز گذشته در ایرانشهر آغاز شده است، تا عصر امروز ادامه داشته و شاعران به قرائت اشعار خود می‌پردازند.
انتهای پیام/و20/ض1002
