به گزارش فارس، خبرگزاری عراقی "النخیل" در شماره امروز خود، طی یادداشتی از طرح امپراتوری بارزانی سخن به میان آورد نوشت: ناظری که اخبار و تحولات سیاسی را پیگیری میکند و نیز هر شهروند عراقی شامل کردها و عربها، حق دارند که این سوال را بپرسند که طرح ایجاد امپراطوری بارزانی در کردستان عراق که تا ایران، ترکیه، سوریه و برخی مناطق روسی کشیده خواهد شد و تحت عنوان جمهوری "مهاباد" طرح آن کلید خورده است، تا چه اندازهای موفق بوده است. طرحی که "مسعود البارزانی" رئیس منطقه کردستان عراق رویای آن را در سر میپروراند و به آن امید بسته است.
تشکیل دولت مستقل کردی با حساب سرانگشتی هم غیرممکن است
نویسنده در این یادداشت تحت عنوان «آیا طرح امپراتوری بارزانی موفق خواهد شد؟»، تصریح میکند که شاید تشکیل دولت مستقل کردی بخشی از همین طرح باشد. اما این امر، در درجه نخست منوط به اراده و خواست ملت کرد و حق آنها در تعیین سرنوشتشان است. این امر همچنین به عوامل دیگری از جمله میزان موفقیت این دولت بستگی دارد.
نویسنده همچنین به وضعیت جغرافیایی پیچیده و بسته منطقه کردستان و بعد ژئوپلتیکی منطقه کردستان عراق در کنار کشورهای همسایه آن اشاره و تاکید میکند در صورتی که چنین طرحی اجرایی شود به سرمایههای اقتصادی زیاد و نیز عمقی تاریخی نیاز دارد که دولت عراق باید آن را تامین کند.
بر اساس این گزارش، بررسیها و حساب و کتابهای معمولی و به دور از تحلیلهای سیاسی و کارشناسی نیز نشان میدهد که تشکیل چنین دولتی غیر ممکن است و چیزی جز خاطرهای از جمهوری مهاباد نمانده است که در مراحلی استثنایی و بسیار گذرا این امر یادآوری میشود.
کردها بخشی لاینفک ار بافت جامعه عراق هستند
تمامی شاخصهها نشان میدهد که کردها بخشی اساسی از بافت جامعه عراق را تشکیل میدهد و دارای منافع و مشترکات متعدد دینی، اقتصادی و اجتماعی با عربهای عراق هستند که بیان این مشترکات در این مجال نمیگنجد. اما سیاستمداران کرد اصلا به این امر توجهی ندارند.
بارزانی حتی 4 ساعت در سال 1996 دوام نیاورد و دست به دامن صدام شد
وجود دولت مرکزی قوی در عراق میتواند منبع قدرتی برای منطقه کردستان باشد و عکس این امر صحت ندارد. دلیل این امر نیز کاملا مشخص است. آقای مسعود نتوانست 4 ساعت در مقابل نیروهای طالبانی مقاومت کند و از نیروهای گارد ریاست جمهوری "صدام حسین" کمک خواست تا او را از مهلکهای که صدام آن را در سال 1996 به راه انداخته بود، رهایی بخشند. به همین دلیل مسعود پیش از آنکه از خدا کمک بخواهد و برای آن سجده کند برای صدام سجده کرد.
بارزانی برای مقاومت در قبال ترکها نیز دست به دامن مالکی شد
این امر پس از سقوط صدام و زمانی که نیروهای ترکیه به مناطق تحت نفوذ بارزانی حمله کردند، بارزانی فورا دست به دامن دولت مالکی شد تا علیه ترکها وارد عمل شود.
دولت مستقل کردها پشتوانهای برای بقا ندارد
تمام اینها نشان میدهد که منطقه کردستان قادر به دفاع از خود نیست و جامعه بینالملل و دولتهای همسایه به کردها اجازه نخواهد داد که چنین دولتی را تشکیل دهند که دامنه آن به کشورهای مجاور و مناطقی از شوروی سابق کشیده شود. لذا باید گفت که این امپراتوری محکوم به شکست است و به عبارت دیگر اساسا، مرده متولد خواهد شد زیرا هیچ پشتوانهای برای بقاء ندارد.
منافع کردها در زیرمجموعه دولت فدرالی
نگارنده همچنین تاکید میکند: فکر کردن به جدایی کردها اساسا بلاهت و حماقت است و این چیزی است که بسیاری از روشنفکران و نخبگان کرد به آن اعتقاد دارند زیرا بقای منطقه کردستان در چارچوب دولت فدرالی در واقع موجب خواهد شد که این منطقه برای همیشه از خزانه دولت عراق شیربدوشد و با دیگران در سرمایه هایشان شریک باشد و با پالایش نفت استخراجی از شمال عراق، از آن در راستای منافعش استفاده کند و از سرمایههای نفتی خود در کنار سایر سرمایههایی که از دولت مرکزی میگیرد، استفاده کند.
اگر منطقه کردستان از عراق جدا شود، از 20 میلیارد دلار بودجه سالانهای که از خزانه دولت عراق میگیرد، محروم خواهد شد. لذا این دولت نیز از گرسنگی از بین خواهد رفت و نخواهد توانست، حقوق نیروهای پیشمرگه را نیز بپردازد. حقوقی که در حال حاضر از طریق وزارت دفاع عراق تامین میشود هرچند که این نیروها تحت فرمان دولت مرکزی نیستند و تحت فرماندهی کردها قرار دارند.
جدایی کردها، ماراتونی علیه آنها در میان همسایگانشان ایجاد میکند
علاوه بر این موارد، عوامل دیگری نیز وجود دارد که موجب خواهد شد، ارتش ترکیه در نخستین ساعات اعلام جدایی کردستان از عراق، به قصر تابستان مسعود در "صلاحالدین" حمله کند و او را به جایی برساند که بگوید «کاک مالکی! دستم به دامنت!». تمام اینها روی میدهد و علاوه بر ترکیه، سایر نیروها نیز علیه مسعود و نیجروان وارد ماراتون خواهند شد.
جنون بارزانی به ضرر ملت کرد تمام خواهد شد
نگارنده در پایان مینویسد: این طرح افسانهای کردها یک ایده جنونآمیز است که به تفکری افراطی باز میگردد و مشکلات و مصائب زیادی برای ملت کرد به همراه خواهد داشت زیرا مسعود با پشتوانه کشورهای حوزه خلیج [فارس]، قطر و اسرائیل تلاش میکند تا احساسات عراقیها را با این اظهارات و تهدیدهایش برانگیزد و تمام اینها به نگرانیهای شخصی او و رویاهای خرافاتیاش باز میگردد.
انتهای پیام/++